«Παναγία μου, από τότε που ήρθα στο Άγιον Όρος, εσένα έχω μητέρα μου» (β' μέρος)

http://www.pemptousia.gr/2017/09/panagia-mou-apo-tote-pou-irtha-sto-agion-oros-esena-echo-mitera-mou/

Ανέστης Κεσελόπουλος, Καθηγητής Θεολογίας του Α.Π.Θ.

[Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=169697]

Ως γνήσιος Αγιορείτης αγαπούσε υπέρμετρα την Παναγία. Όταν ήταν αρχάριος μοναχός επεθύμησε να δει τη μητέρα του, η καρδιά του τού έλεγε: «Να δω τη μητέρα μου και ας πεθάνω». Ανέβηκε στην εκκλησία, στάθηκε απέναντι στην Παναγία του τέμπλου, την Κυρία των Αγγέλων, και είπε: «Παναγία μου, από τότε που ήρθα στο Άγιον Όρος, εσένα έχω μητέρα μου». Τότε έφυγε από την καρδιά του κάθε λογισμός που τον ενοχλούσε μέχρι τότε. Μια άλλη φορά που πονούσε αφόρητα από παροξυσμό του εκζέματος, πήγε στην Παναγία και με απλότητα παιδιού αλλά και παρρησία αγίου της φώναξε δυνατά: «Παναγία μου, τώρα θέλω τον λόγο σου. Τίποτε λιγότερο. Εσύ δεν είπες πως θα είσαι η νοικοκυρά, η οικονόμος και η γιάτρισσά μας; Δεν είπες πως θα μας γιατρεύεις; Να λοιπόν η αρρώστια μου, δος μου τον λόγο ότι θα με γιατρέψεις. Κάνε με καλά, δεν μπορώ πια». Τότε αναλύθηκε σε κλάματα. Όταν έφτασε στο Κελλί του, το έκζεμα είχε φύγει, φώναξε και τους άλλους πατέρες να δουν την θαυματουργική θεραπεία του[3].

Οι Γέροντες Ιάκωβος Τσαλίκης, Ιωσήφ Βατοπεδινός και ο Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης προτρέπουν κάποιον ώστε να ιερωθή

http://www.pemptousia.gr/2017/09/i-gerontes-iakovos-tsalikis-iosif-vatopedinos-ke-o-osios-porfirios-kafsokalivitis-protrepoun-kapion-oste-na-ierothi/

Μαρτυρία μοναχής: «Ο πατέρας μας, π. Γεώργιος Σιριβιανός (1919-2002), ήθελε να γίνη Ιερέας από μικρός, αλλά συγχωριανοί πού θεωρούσαν την ιερωσύνη βιοποριστικό επάγγελμα, τον εμπόδιζαν για να μη μειωθούν οι απολαβές του δικού τους ιερέα. Σκέψη για να εγκαταλείψη το χωριό (Κυπερούντα της Κύπρου) ούτε κατά διάνοιαν. Τα χρόνια περνούσαν, και στα 70 του (1989) ο γέροντας Ιωσήφ Βατοπεδινός του πρότεινε να ιερωθή, για να εξυπηρετή ως ιερεύς το γυναικείο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Θήβα.

«Παρά τον πολύν πόθον πού είχε για την ιερωσύνη, λόγω της προχωρημένης ήδη ηλικίας του αμφέβαλλε αν αυτό ήταν το θέλημα του θεού. Ο υιός του π. Μιχαήλ του πρότεινε τότε να το θέσουν υπό την κρίσιν των γερόντων π. Πορφυρίου και π. Ιακώβου και να κάνουν ό,τι αυτοί τους προτείνουν.

Εγκώμιον στη Γέννηση της Θεοτόκου

http://www.pemptousia.gr/2017/09/egkomion-sti-gennisi-tis-theotokou/

Άγιος Νεόφυτος ο Ἐγκλειστος

Ευλόγησον, πάτερ,

Το ότι αρχή κάθε καρπού είναι το άνθος είναι πολύ γνωστό. Το ότι η αρχή της σωτηρίας μας είναι η θεόσδοτη και αποφασισμένη από τον Θεό γέννηση της Αχράντου και Παναμώμου Μαρίας της Αειπαρθένου, και αυτό είναι φανερό. Αυτή τη γέννηση τιμώντες σήμερα, την εορτάζουμε ως πολύ σημαντική. Διότι για να ευλογηθεί όλος ο χρόνος από αυτήν, γεννήθηκε αυτόν τον μήνα, που είναι ο πρώτος του εκκλησιαστικού έτους, και κοιμήθηκε ύπνον αθανασίας τον τελευταίο μήνα ώστε τους ενδιάμεσους δέκα μήνες να τους ευλογήσει με τη Γέννηση και την ζωηφόρο Κοίμησή της. Για την Κοίμηση δεν θα μιλήσουμε τώρα αλλά όταν φθάσει ο κατάλληλος καιρός. Τώρα για τη Γέννησή της θα αναφερθούμε με συντομία και θα πούμε τόσα γι’ αυτήν, όσα η χάρη της θα μας εμπνεύσει.

Γονείς αυτής της θεόπαιδος ήσαν ο Ιωακείμ και η Άννα, καταγόμενοι από το βασιλικό γένος του Δαβίδ, από τη φυλή του Ιούδα, που φύλλασαν το νόμο και τηρούσαν με ακρίβεια τις εντολές· ήταν πολύ πλούσιοι στα χρήματα, πλουσιώτεροι στην κατά Θεόν αρετή, φτωχοί όμως σε παιδιά λόγω της στειρότητας της μακαρίας Άννας. Γι’ αυτό και περιφρονούνταν πολλές φορές από τους Ισραηλίτες, και οι ιερείς δεν εδέχοντο τις διπλές προσφορές τους στο Θεό, αλλά χωρίς ντροπή τους χλεύαζαν επειδή δεν είχαν απογόνους.

«Θα σας ξανασυναντήσω εκεί». Συγκλονιστική εμφάνιση της Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδας σε ένα ζευγάρι Βολιωτών

http://www.pemptousia.gr/2017/09/tha-sas-xanasinantiso-eki/

Εμφάνιση της Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδας σε ένα ζευγάρι Βολιωτών

Ένα απόγευμα, το Καλοκαίρι του 2012, κατά την διάρκεια του Αποδείπνου, ένα ζευγάρι στέκονταν για αρκετή ώρα ακίνητο μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Όταν ρωτήσαμε να μας εξηγήσουν την αιτία αυτής της στάσης τους μας διηγήθηκαν τα εξής:

Είχαμε βρεθεί στη Λευκάδα, πριν δύο χρόνια, για διακοπές. Την τελευταία ημέρα καθώς αποχαιρετούσαμε τους ιδιοκτήτες των ενοικιαζομένων δωματίων όπου είχαμε διαμείνει, μας ρώτησαν αν μέσα σε όσα επισκεφτήκαμε στο νησί ήταν και το Μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης. Εμείς τότε δεν είχαμε επαφή με την Εκκλησία και το να επισκεφθούμε ένα Μοναστήρι, και μάλιστα κατά τις ημέρες των διακοπών, ήταν από τα πράγματα που δεν θα προγραμματίζαμε. Όμως μιας και είχαμε αρκετό χρόνο και μας είπαν ότι η Μονή είναι κοντά αποφασίσαμε να δούμε και αυτό το «αξιοθέατο» (έτσι το αντιλαμβανόμασταν).

Η απέραντη αγάπη της Παναγίας για το Θεό και τους ανθρώπους (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)

http://www.pemptousia.gr/2017/08/i-aperanti-agapi-tis-panagias-gia-to-theo-ke-tous-anthropous/

Η Θεοτόκος

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πως είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρούμενα. Αυτή η αγάπη όμως συνεπάγεται θλίψη· κι όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι κι η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη Χάρη, αλλά κι Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό κι οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί κι η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. Κι αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη Θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί ήταν θέλημά Του να δει την Ανάσταση κι ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού

Αγία Ζώνη η θαυματουργή!

http://www.pemptousia.gr/2015/08/istorikes-anafores-stin-agia-zoni/

Απειρα είναι τα θαύματα που έχει επιτελέσει κατά καιρούς η Τιμία Ζώνη. Εδώ θα αναφέρουμε μερικά μόνο από αυτά.

1. Το πλοίο παραμένει ακίνητο

Κάποτε η Τιμία Ζώνη προσκλήθηκε από τους κατοίκους της Αίνου. Οι μοναχοί που την συνόδευαν φιλοξενήθηκαν στο σπίτι ενός ιερέα, του οποίου η σύζυγος αφαίρεσε κρυφά ένα τεμάχιό της. Όταν οι πατέρες επιβιβάσθηκαν στο πλοίο για να αναχωρήσουν, αν και η θάλασσα ήταν γαλήνια, το πλοίο έμενε ακίνητο. Βλέποντας η πρεσβυτέρα το παράξενο αυτό φαινόμενο αισθάνθηκε το σφάλμα της και παρέδωσε στους πατέρες το τεμάχιο της Ζώνης. Τότε μόνο το πλοίο μπόρεσε να αποπλεύσει. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού κατασκευάσθηκε η δεύτερη θήκη, όπου φυλάσσεται ως σήμερα αυτό το τεμάχιο.

2. Περιπέτειες της Αγίας Ζώνης

Κατά την επανάσταση του 1821, ύστερα από παράκληση του λαού της Κρήτης που μαστιζόταν από την πανώλη, η Αγία Ζώνη μεταφέρθηκε στο νησί. Όταν όμως ετοιμάστηκαν οι μοναχοί να επιστρέψουν στην Μονή, τους συνέλαβαν οι Τούρκοι και τους οδήγησαν στην αγχόνη. Η Αγία Ζώνη εξαγοράσθηκε από τον πρόξενο της Αγγλίας Δομένικο Σανταντώνιο. Από εκεί μεταφέρθηκε στην Σαντορίνη, στην νέα κατοικία του προξένου. Η είδηση μεταδόθηκε σε όλο το νησί, και μετά από ενημέρωση της Μονής από τον επίσκοπο του νησιού, στάλθηκε ο προηγούμενος Διονύσιος, το 1831, στην Σαντορίνη. Ο πρόξενος ζήτησε για την απόδοση της Αγίας Ζώνης 15.000 γρόσια, και ο λαός με συγκινητική προθυμία συγκέντρωσε το ποσό. Έτσι εξαγοράσθηκε η Αγία Ζώνη και γύρισε στην Μονή Βατοπαιδίου.

Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μονή Ιβήρων

http://www.pemptousia.gr/2017/08/i-eorti-tis-kimiseos-tis-theotokou-sti-moni-iviron/

Με την πρέπουσα λαμπρότητα και σύμφωνα με την Αγιορείτικη τάξη και παράδοση, εορτάσθηκε η μεγάλη Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως και της εις Ουρανούς Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, εις την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η σωτηρία του Ηρακλείου Κρήτης το 1826 (Θαύμα Αγ. Μεγαλομάρτυρος Μηνά)

http://www.pemptousia.gr/2017/08/i-sotiria-tou-irakliou-kritis-thavma-ag-megalomartiros-mina/

Γεώργιος Μαυρομάτης

Στα 1826, την εποχή του τρόμου και των σφαγών της Ελληνικής Επαναστάσεως, οι Τούρκοι κάτοικοι του Ηρακλείου της Κρήτης επιβουλεύτηκαν τη ζωή των Χριστιανών συμπολιτών τους. Σκέφτηκαν ως κατάλληλη ευκαιρία να κορέσουν την αιμοδιψία τους την ημέρα του Πάσχα, όταν θα βρίσκονταν συγκεντρωμένοι οι Χριστιανοί για τον εκκλησιασμό στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Μηνά. Το Πάσχα έπεσε τότε στις 18 Απριλίου. Για να παραπλανήσουν οι συνωμότες τις διοικητικές αρχές, έβαλαν φωτιά σε διάφορα σημεία της πόλεως μακριά από την Μητρόπολη. Και όταν πια είχε αρχίσει η Αναστάσιμη λειτουργία και διαβαζόταν το Ιερό Ευαγγέλιο, μανιώδη τουρκικά στίφη περικύκλωσαν τον ναό, έτοιμοι να εφορμήσουν για το αποτρόπαιο έργο της σφαγής.

«Ένας Έλληνας που καθιέρωσε τη δωρεάν παιδεία»

http://www.pemptousia.gr/2017/08/enas-ellinas-pou-kathierose-ti-dorean-pedia/

Στέλιος Κούκος

Θα μπορούσαμε να πούμε στον τίτλο “ένας Ρωμιός” αλλά προτιμούμε να δανειστούμε τον τίτλο από τις Δοκιμές του Γιώργου Σεφέρη ο οποίος τιτλοφορεί ένα κείμενό του “Ένας Έλληνας – Ο Μακρυγιάννης”, -αν και εδώ δεν αναφερόμαστε στον στρατηγό.

Πάντως ένας Έλληνας μόνος του και ολομόναχος δεν μπορεί να υπάρξει. Θα είναι σαν τη μαύρη κατάρα, για να μην πούμε και άκρως επικίνδυνος. Ο Έλληνας μπορεί να υπάρξει μόνον ως πρόσωπο. Ένα κοινωνικό ον μέσα στην κοινότητα από την οποία εμπνέεται, χωρίς να περιχαρακώνεται και να μένει αποκλεισμένος από τον λοιπό κόσμο, να συμπεριφέρεται με ευθύνη και ευγένεια, να προσφέρει όπου μπορεί και βεβαίως να λογοδοτεί. Το ένα άτομο “ως Έλληνας” ή ακόμη χειρότερο ως ελληναράς στην καλύτερη περίπτωση θα αποτελεί μια τραγική φιγούρα αν όχι μια καρικατούρα.

«Παναγιά στου Μόρφου»

http://www.pemptousia.gr/2017/08/panagia-stou-morfou/

Η πιο καλή γειτόνισσα
η Παναγιά είν’ η Χρυσοζώνισσα.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Θεόφιλος (Μαρτύρησε στην Χίο στις 24 Ιουλίου 1635)

http://www.pemptousia.gr/2015/07/o-agios-neomartis-theofilos/

Ο Άγιος καταγόταν από την Ζάκυνθο και ήταν ναυτικός. Συνέβη κάποτε,κατά συνέργεια του δαίμονος, να τσακωθεί με τον καπετάνιο του και, ενώ βρισκόντουσαν στην Χίο, να φύγει από το καράβι. Ένας τούρκος καπετάνιος που το έμαθε, ήθελε να τον πάρει στο δικό του καράβι.

Όμως ο Άγιος με κανένα τρόπο δεν ήθελε να εργαστεί σε τούρκο καπετάνιο, διότι αποστρεφόταν το γένος των αγαρηνών και αντιδρούσε έντονα στις πιέσεις του. Προσβλήθηκε τότε και οργίστηκε ο τούρκος καπετάνιος και τον συκοφάντησε λέγοντας πώς φορά τούρκικο φέσι ενώ είναι ρωμιός. Έτσι με άλλους τούρκους τον οδήγησαν μπροστά στον κριτή. Ο δικαστής αποφάσισε πως πρέπει να γίνει Τούρκος. Ο Άγιος φώναζε : Εγώ δεν αρνούμαι τον Χριστό μου ποτέ, Αυτόν πιστεύω, Αυτόν ομολογώ. Εκείνοι προσπαθούσαν με κολακείες, με ταξίματα, με φοβέρες να τον καταφέρουν να αλλαξοπιστήσει, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Τότε τον έπιασαν και το έκαναν περιτομή δια της βίας.Κάποιος μάλιστα άνθρωπος του Σουλτάνου, που έτυχε να βρίσκεται στην Χίο, τον πήρε μαζί του για να τον κάνει δώρο στον Σουλτάνο, διότι ήταν όμορφος και νέος.

Ο Δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας του Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος

http://www.pemptousia.gr/2017/07/o-defteros-prodromos-tis-parousias-tou-christou-ilias-o-endoxos/

Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης, θεολόγος

Στις 20 Ιουλίου η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει μια μεγάλη μορφή, τον Προφήτη Ηλία τον Θεσβίτη, τον ένσαρκο Άγγελο, το νου τον πύρινο, τον επουράνιο άνθρωπο, τον της δευτέρας ελεύσεως Χριστού θείο πρόδρομο, όπως επαξίως τον υμνεί ο ψαλμωδός[1]. Είναι η ημέρα που πιστεύεται ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Η θέση του Προφήτη Ηλία είναι ξεχωριστή μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Συχνή αναφορά του ονόματός του γίνεται αρκετές φορές στην Καινή Διαθήκη από τον Κύριο ή από άλλα ιερά πρόσωπα. Η λέξη Προφήτης δηλώνει αυτόν που κατέχει το χάρισμα της προφητείας, τον διδάσκαλο, το ιδιαίτερο όργανο των αποκαλύψεων του Θεού[2].

Η πρώτη προβολή βίντεο από την ημέρα της Αγιοκατατάξεως του Αγίου Παϊσίου

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2017/07/blog-post_230.html

Λίγη ώρα μετά την αγιοκατάταξη του Γέροντος Παϊσίου από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 13 Ιανουαρίου του 2015,
η ιστοσελίδα agiopatrokosmas.gr βρέθηκε στο Μοναστήρι που ίδρυσε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Άνθρωπος παγκοσμιοποιημένος και παγκόσμιος· στην ιερή μνήμη του Αγίου Παϊσίου

http://www.pemptousia.gr/2017/07/anthropos-pagkosmiopiimenos-ke-pagkosmios·-stin-ieri-mnimi-tou-agiou-paisiou/

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ο άνθρωπος δεν έγινε για να μείνει αυτό που είναι. Έγινε για να γίνει αυτό που δεν είναι. Το μεγαλείο του ανθρώπου δεν βρίσκεται στο παρόν ή στο παρελθόν του. Βρίσκεται στο μέλλον του. Η στασιμότητα στο παρόν ως ακινησία είναι ταυτόσημη με τον θάνατο. Και η κίνηση προς το παρελθόν είναι κίνηση προς το μη όν, από το οποίο κληθήκαμε με το δημιουργικό πρόσταγμα. Μόνο η κίνηση προς το μέλλον φανερώνει ζωντάνια και δυνατότητα προκοπής.

Ο χρόνος της ζωής του καθενός αποκτά νόημα και περιεχόμενο, μόνο όταν εκδιπλώνεται ως κίνηση προς εκπλήρωση του σκοπού της υπάρξεώς του· του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκε. Και ο σκοπός αυτός είναι να γίνει αυτό που δεν είναι. Εικονίζει τον Θεό και καλείται να γίνει όμοιός του. Να γίνει θεός κατά χάρη.

Παραταύτα όλες σχεδόν οι επιστημονικές έρευνες για τον άνθρωπο και τον κόσμο είναι στραμμένες συνήθως στο παρελθόν· στον αρχάνθρωπο και στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του κόσμου: Πώς ήταν αρχικά ο άνθρωπος; Ποια εξέλιξη είχε; Ποιες ήταν οι συνθήκες της ζωής του; Πώς έφτασε στην σημερινή του κατάσταση; Πώς εμφανίστηκε ο κόσμος; Ποια ήταν η αρχή του σύμπαντος; Ποιες είναι οι πραγματικές του διαστάσεις κ.ο.κ.

Η Λεμονιά του Βατοπαιδίου

http://www.pemptousia.gr/2017/06/i-lemonia-tou-vatopediou/

Καθάριο ασήμι η λεμονιά
με τα χρυσά λεμόνια
στολίζει πανηγυρικώς τη «Βηματάρισσα»
στην Αγρυπνία του Βατοπαιδίου.
Όμορφη και πολύκαρπη
-χάρμα ιδέσθαι!
Ωσάν την Κύπρο,
την ακριβή μας λεμονιά,
την πλουσιόγεννη,
στα ανατολικά της Μεσογείου,
πόστειλε τόσα χρυσολέμονα,
όλο χυμό και όλο άρωμα,
ένα προς ένα τυλιγμένα επιμελώς
σε μέλανα συσκευασία ασφαλείας,

Οι Αγιορείτες Πατέρες διαλάμπουν στη ζωή της Εκκλησίας (Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικόλαος)

http://www.pemptousia.gr/2017/06/i-agiorites-pateres-dialampoun-sti-zoi-tis-ekklisias/

Εις την ακολουθίαν

Των Οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών

των εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθω διαλαμψάντων

Η τιμή των αγίων αποτελεί βασικό στοιχείο της Ορθόδοξης παράδοσης και ζωής. Μέσα από αφιερωμένους σε αυτούς ναούς, από εκφραστικές του αιώνιου προσώπου τους εικόνες, από ποιητικές ακολουθίες, από συναρπαστικά συναξάρια, από συνεχείς επικλήσεις του ονόματός τους, τα πρόσωπά τους παραμένουν ζωντανά και η χάρις τους παρεμβαίνει στη ζωή του πιστού λαού, ενισχύουσα, στηρίζουσα και αγιάζουσα.

Παλαιών Πατρών Γερμανός, ένας μάρτυρας και ομολογητής της πίστεως

http://www.pemptousia.gr/2017/06/paleon-patron-germanos-enas-martiras-ke-omologitis-tis-pisteos/

Αθ. Π. Χρονόπουλος, επίτιμος Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανάπτυξης και Πρόεδρος Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ»

Εγκωμιαστικός λόγος εις το ενδέκατο Μνημόσυνο του Παλαιών Πατρών Γερμανού την 30ή Μαΐου του 2017 στην Αγία Λαύρα Καλαβρύτων, εκφωνηθείς υπό του Επιτίμου Γενικού Διευθυντού του Υπουργείου Ανάπτυξης κ. Αθανασίου Π. Χρονοπούλου και Προέδρου του Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ».

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ηλιουπόλεως κ. Θεόδωρε, σεβαστοί πατέρες, αξιότιμε κύριε Δήμαρχε, εκπρόσωποι πολιτειακών, πολιτικών και τοπικών αρχών, μέλη του συλλόγου μας, εκπρόσωποι λοιπών συλλόγων, αγαπητοί προσκυνητές.

Ο τραγικός άνθρωπος της εποχής μας εναγωνίως αναζητά πρότυπα και δρομοδείκτες για ορθή πορεία. Μόνο που συχνά λαθεύει στην εκλογή, διότι παραδίδεται σε ό,τι αρνητικό και αποτυχημένο του προσφέρουν οι ελκυστικοί, παραπλανητικοί εκάστοτε παράδεισοι, όπως αυτού του παρόντος. Η αγία μας Ανατολική Εκκλησία μπορεί να δώσει αλάνθαστα πρότυπα και αξίους της εμπιστοσύνης μας χειραγωγούς. Το άγιο ράσο πάντα προφύλασσε και θα προφυλάσσει το ρωμαίικο γένος μας.

Εάλω η Πόλις: Ωδή στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο

http://www.pemptousia.gr/2017/05/ealo-i-polis-odi-ston-konstantino-paleologo/

Μίνα Μπουλέκου, Συγγραφέας-Ποιήτρια

Εάλω η Πόλις

Με μια πνοή  ξεχύθηκες

στης ανατολής την λάμψη

στην Πύλη του Ρωμανού

την μάχη σου με τόλμη

να δώσεις για το λαό σου.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νεομάρτυς ο Νάννος, στον δρόμο του μαρτυρίου (29 Μαΐου)

http://www.pemptousia.gr/2017/05/ston-dromo-tou-martiriou/


Ήταν 3 Μαΐου του 1802, όταν διαδόθηκε το τραγικό νέο στη Σμύρνη. Ο Ιωάννης τούρκεψε! Κανείς χριστιανός δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το δεκαεπτάχρονο αγόρι, ο εργατικός γιος του κυρ Γιαννακού του τσαγκάρη, αλλαξοπίστησε. Κανείς χριστιανός δεν φανταζόταν ότι εκείνη τη μέρα, όταν ο Ιωάννης θα έφευγε για το σπίτι του πλούσιου Τούρκου Αραστά, για να του παραδώσει ένα ζευγάρι παπούτσια, δεν θα γύριζε ποτέ πια πίσω. Ο Ιωάννης δεν λεγόταν πια Ιωάννης, αλλά Μεχμέτ.

Μεγάλος θρήνος απλώθηκε στην οικογένεια του κυρ Γιαννακού. Τα ξαδέρφια του αποφάσισαν να τον διαγράψουν μέσα τους. Όταν τον έβλεπαν στον δρόμο γύριζαν το κεφάλι τους με λύπη. Τι θα μπορούσαν πια να πουν με έναν άνθρωπο που πια δεν γνώριζαν, που τους ήταν πια ξένος;

Όμως αυτό που δεν ήξεραν είναι ότι ο Ιωάννης είχε πέσει θύμα συνομωσίας. Οι Τούρκοι τον είχαν ξεγελάσει. Αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που δεν είχαν αφήσει τον πατέρα του εκείνη τη νύχτα που τούρκεψε να τον δει, παρά τον έδιωξαν με πέτρες και ξύλα.

Όμως ο νέος δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του κουβέντα. Είχε διαβάσει τους βίους των αγίων, φυλούσε τον χριστιανισμό βαθιά μες στην καρδιά του, έπαιρνε θάρρος από τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού. Σκεπτόμενος όλα αυτά, πήρε τη γενναία απόφαση. Θα μαρτυρούσε για τον Χριστό.

Πορεύονται στα τυφλά (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/porevonte-sta-tifla/

Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, όχι υλικά πράγματα. Αγάπη και προσευχή. Πρέπει να έχουν Θεό τα παιδιά, αλλιώς πορεύονται στη ζωή τυφλά, σαν τα άλογα ζώα, και έχουν ανάλογες συνέπειες. Να δίνετε Θεό στα παιδιά. Όταν τα παιδιά μετέχουν στα Μυστήρια, το Άγιο Πνεύμα τα φωτίζει παντού.
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης