Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Ευχές, προσευχές και παρακλητικοί κανόνες για την πανδημία του κορωνοϊού


Εχ
λεγομένη κα
ες λοιμικήν νόσον
ε
ς τν ν Τριάδι μόνον Θεν μν
Συμε
ν ρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης

Ἄναρχε, αἰώνιε, δέσποτα Θεέ, Πάτερ πανάγιε, παντοκράτορ, μετὰ τοῦ ζῶντος καὶ ἀγαθοῦ Λό­γου σου καὶ τοῦ Παρακλήτου σου Πνεύματος, δέξαι συμπαθῶς τὰς δεήσεις ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν. Ὁ μονογενὴς Υἱός, ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ Πατρός, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, μετὰ τοῦ εὐσπλάγχνου Πατρὸς σου καὶ τοῦ ἱλαροῦ Πνεύματος πρόσδεξαι ἐν ἐλέει τὰς ἱκεσίας ἡμῶν τῶν ἐλαχίστων. Τὸ πανάγιον καὶ ὑπεράγαθον ἐκ τοῦ Πατρὸς θεῖον Πνεῦμα σὺν τῷ πανοικτίρμονι Πατρὶ καὶ τῷ δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπή­σαντι διὰ φιλανθρωπίαν Υἱῷ δέξαι τὰς ἐν θλίψει φωνὰς τοῦ τεταπεινωμένου λαοῦ σου. Ἡ ὁμοούσιος καὶ ἀδιαίρετος Τριάς, ἡ μία βασιλεία καὶ φύσις, ὁ τρισάγιος Κύριος, ἐπάκουσον τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ταπεινῶν ἱκετῶν σου καὶ διὰ τὴν σὴν ἀμέτρητον ἀγαθότητα συγχώρησον ἡμῖν τὰ ἀναρίθμητα πταίσματα.

 Δι τ σν νυπέρβλητον λεος οκτείρησον μς τος δικαίως παιδευομένους ς σ τν δίκαιον παροργίσαντας. Δι τος φάτους οκτιρμούς σου σσον μς κινδυνεύοντας κα λύτρωσαι μς κ πάσης δικαίας πειλς κα ργς σου. ξελο μς π το πονηρο κα πάντων τν πιτηδευμάτων ατο κα μηχανημάτων. Διασκέδασον πάντα πειρασμν φ μν ασθητόν τε κα νοητόν· δίωξον πσαν θλψιν κα στένωσιν φ μν κα διαφύλαξον μς π λιμο κα λοιμο, ώρου θανάτου κα αφνιδίου κα πάσης λλης κακώσεως, πν σκάνδαλον κα ταραχς πεγειρομένας περίελε φ μν.
Κα δς μν ν ερήν κα μονοί διάγειν κα τ πρς σ κα λλήλους μμένειν γάπ, ποιεν τε τς ντολάς σου κα τν μν παροσαν ζων εα­ρέστως σοι διανύσαι κα εσεβς ατν δι μετανοίας τελεισαι. ξίωσον δ μς κα τς πουρανίου κα αωνίου δόξης κα βασιλείας σου. τι σ ε Θες μν κα π σο λπίζομεν, κτς σο λλον οκ οδαμεν κα τ νομά σου πικαλούμενοι σωθναι λπίζομεν, πρεσβείαις τς παναγίας ειπαρθένου Θεοτόκου, τν φιλανθρωποτάτων γγέλων σου κα πάντων σου τν γίων.
τι Θες λέους, οκτιρμν κα φιλανθρωπίας πάρχεις κα σο τν δόξαν ναπέμπομεν, τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι, νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.



Εὐχὴ 2η
ἐπὶ συμφορᾷ λαοῦ
λεγομένη καὶ εἰς λοιμικὴν ἀσθένειαν
Καλλίστου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
Άναρχε βασιλε, όρατε, νεξιχνίαστε, κατά­ληπτε, νέκφραστε, πσαν δρακ περιέχων τν κτίσιν κα διατηρν, διακατέχων κα δια­κυβερνν ατήν, ρρήτ λόγ, τν Νινευϊτν τς νομίας, πρότερον μν νεχόμενος, στερον δ τν μετάνοιαν ατν κα πιστροφν προσδεξάμενος κα χαρισάμενος ατος, δι περβάλλουσαν γαθότητα κα μακρο­θυμίαν, πάσας τς νομίας κα τ πλημ­μελήματα τ συνήθει κα φάτ σου φιλανθρωπί δεξάμενος· δέξαι κα μν τς εχάς, καθάπερ, ς ερηται, τν Νινευϊτν τν πιστροφν κα μετάνοιαν· δέξαι τ δάκρυα κα τος στεναγμούς· δέξαι τν τεταπεινωμένην μν δέησιν, οδ γρ δυνάμεθα, λως τας μαρτίαις γενόμενοι, πρς σ τν μόνον ναμάρτητον τενίζειν· δέξαι τς κ βάθους, ς δίκην καπνο, ναπεμπομένας σοι τ Δεσπότ κραυγάς· δέξαι το ταλαιπωρημένου λαο τν παρά­κλησιν. Νικησάτω βυσσος τς σς ε­σπλαγ­χνίας τ πλθος τν μετέρων μαρτιν· κα δς τ λα σου λύ­τρωσιν, λευθερίαν τν πειρασμν κα το θανάτου τομς φεσιν.
Ναί, Κύριε Θες μν, πάκουσον το λαο σου ν τ ρ ταύτ κα μο το μαρτωλο κα στσον τν άβδον τν μαρτωλν πεγειρομένην π τν κλρον τν δικαίων, ος σ μόνος οδας κα πίστασαι, παρ ατν μ γινωσκόμενος. πως κα δι μν τν σν χρείων δούλων δοξασθ τ πανάγιον νομά σου, το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος, νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.



Εὐχὴ 3η
ἐπὶ συμφορᾷ λαοῦ
Καλλίστου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
περάγαθε Κύριε, δημιουργ το παντός, ο τ λεος μέτρητον κα φιλανθρωπία νείκαστος· τς νομίας μν πάσας ράμενος κα τ σταυρ προσηλώσας να καθαγιάσς μς· θαρροντες προσ­πίπτομεν κετικς, νεξίκακε Κύριε, κα τς σς φάτου κα μετρήτου φιλανθρωπίας τ πέλαγος ποσκο­ποντες, κράζομεν πρς σ τν εδιάλλακτον Κύριον· Σσον μς. Ο φαρισαϊκς τς δς μν κα μνδίας ναφέρομεν, λλ τελωνικς. Οδ κατ τν γνώμονα κενον λστήν, λλ κατ ατν τν εγνώμονα κα εχάριστον βομεν τό· Μνήσθητι.
Δι τοτο νικησάτω τ νεξερεύνητον λεος τς νομίας μν, ε κα μ προσηκόντως μετανοομεν κα πιστρέφομεν· δεξον κα ν μν τς φιλαν­θρωπίας σου τ μέγεθος· σπλαγχνίσθητι κα διαλ­λάγηθι ς μακρόθυμος π τ λα σου· στσον τ δρέπανον το θανάτου, στε μ καθ μν προβναι· στσον τν ταχεαν κα ωρον τούτου τομήν· στσον τς λοιμώδους νόσου τν δικαίαν ταύτην φθοράν· στσον τν ομφαίαν τν καθ μν διεγειρομένην, να μ πολώμεθα· σο γρ μόν μάρτομεν, λλ κα σο μόν προσπίπτομεν.
Ναί, Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἀχρείων δούλων σου ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ καὶ μὴ ἀπώσῃ τὰς δεήσεις ἡμῶν· πάριδε τὰ πλημμελήματα ἡμῶν, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ, ἵνα δοξασθῇ ἐν ἡμῖν τὸ πανάγιον ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.




ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟΝ
Ποίημα Μητροπολίτου Ἐδέσσης ΙΩΗΛ
Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀρχίατρος τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, ὁ δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας, ἵνα ἰάσῃς τὸ μέγα τραῦμα τὸν ἄνθρωπον, ὁ μὴ καταφρονήσας τοὺς ἀνιάτως νοσήσαντας δέκα λεπρούς, ἀλλὰ τῇ σωστικῇ χάριτί σου καθαρίσας αὐτούς, ὁ διελθὼν ὡς Θεάνθρωπος τὰς ἡμέρας τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας σου εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς ἀρρωστοῦντας καὶ κακῶς ἔχοντας, ὁ εὐεργετήσας καὶ ἀποκαταστήσας ὑγιαίνοντας, παραλυτικούς, τυφλούς, βαρέως ἡμαρτηκότας, δαιμονιῶντας καὶ ἐμπαθεῖς κατ᾽ ἄμφω, ἤγουν ἐν τῇ σαρκὶ καὶ τῷ νοΐ, πρόσδεξαι εὐμενῶς τὴν δέησιν ἡμῶν καὶ φυγάδευσον τῇ δυνάμει σου, τὸν φονευτὴν ἰὸν τὸν σχῆμα κορώνας φέροντα, καὶ προκαλοῦντα φοβίας ἢ καὶ θάνατον εἰς ἀσθενεῖς καὶ ἀναξιοπαθοῦντας.
Καὶ εἰ μὲν διὰ τὰς πολλὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, ἐπέτρεψας τὸν πειρασμὸν τοῦτον, ἱκετεύομέν σοι ὡς ἐλεῆμον, ἵνα ἄρῃς αὐτὸν ἀφ' ἡμῶν καὶ ἀπὸ πάσης τῆς οἰκουμένης.
Εἰ δὲ διὰ δοκιμασίαν τῆς πίστεως ᾠκονόμησας, τὴν ἐπικράτησιν αὐτοῦ, παῦσον τὸν τάραχον τῶν ἀσθενῶν ἀπὸ τῆς ἐπιδημίας αὐτοῦ.
Εἰ δὲ ὑπὸ τῆς κακουργίας τοῦ ἀντικειμένου ἢ καὶ ἀμελείας τῶν ἐπιπολαίων ἀνθρώπων οὗτος διεδόθη, θραῦσον τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ ὡς Θεὸς παντοδύναμος.
Φύλαξον τὴν νεότητα, καὶ περιφρούρησον τοὺς ἀσθενήσαντας, καὶ τοὺς ἐν γήρατι ὄντας ἐκ τοῦ ἐπαράτου ἰοῦ θεράπευσον, καὶ πάντας ἀπάλλαξον ἐκ τῆς συνοχῆς τῆς καρδίας, καὶ ἀντὶ ταύτης δώρησαι ἡμῖν, ὑγιείαν ἄνεσιν καὶ πλατισμόν, πρεσβείαις τῆς Κυρίας Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.




Ευχή δια την εκ του κορωνοιού δοκιμασίαν
Πανάγαθε Πάτερ και Κύριε, ο Θεός ημών, ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών, ο απαύστως το γένος ημών «ευεργετών και ιώμενος» (Πραξ. ι΄ 38), ο σπεύδων παρασχείν φάρμακα κουφισμού του άλγους ως και ολοσχερούς θεραπείας και σωτηρίας τοις αλγεινώς και δυσιάτως νοσούσιν, ο μόνος δυνάμενος θεραπεύειν πάσαν νόσον ψυχικήν τε και σωματικήν, ο και διά των ασθενειών παιδαγωγών ημάς, τους εν τρίβοις αμαρτίας πορευομένους, ο θλιβόμενος ορών, ότι «εψύγη η αγάπη των πολλών» (Ματθ. κδ΄ 12), των ασυμπαθώς, οίμοι, πολιτευομένων, ο φιλάνθρωπος και ελεήμων, ο αεί και διά παντός κηδόμενος της σωτηρίας των ανθρώπων και προς το συμφέρον πάντα λυσιτελώς οικονομών και προνοούμενος και αυτό πάσιν απονέμων κατά το μέγα και πλούσιόν Σου έλεος, ο επιτρέψας και την παρούσαν διά του κορωνοιού δοκιμασίαν, εν η το ευλογημένον γένος ημών κακώς οδυνάται, ο τη αφάτω Σου αγαθότητι σχίσας το χειρόγραφον των ημών αμαρτιών διά του υπερτίμου Σου αίματος, ο εκ του φλέγοντος πυρός των ασθενειών και περιστάσεων οδηγών ημάς εις δροσισμόν και αναψυχήν, Αυτός, Πανοικτίρμον και πανευΐλατε Θεάνθρωπε, ο Κύριος του ουρανού και της γης, απέλασον αφ’ ημών τη πανσθενεί Δεξιά Σου τον εκ του κορωνοιού κίνδυνον και εν υγιεία συντήρησον τους εις Σε πιστεύοντας και τη δυνάμει Σου καταφεύγοντας, ότι Συ ει ο ταχύς αρωγός των εν κινδύνοις, η παραμυθία των εν θλίψεσιν, η επίσκεψις και ίασις των ασθενούντων, ο σωφρονισμός των δαιμονώντων, η αντίληψις των καμνόντων, η έγερσις των παραλύτων, η των τυφλών ανάβλεψις, η των χωλών ευδρομία, η ρώσις των νοσούντων.
Πρόσδέξαι ούν, φιλάνθρωπε Σώτερ και Κύριε, την δέησιν ημών και δος ημίν την ταχείάν σου αντίληψιν· ίδε εν όμματι συμπαθείας τους πάσχοντας οικέτας Σου και απάλλαξους ημάς τε και αυτούς της συνεχούσης του κορωνοιού μάστιγος.
Δος τοις εξ αυτού νοσούσι την τελείαν ίασιν και ποθεινήν υγίειαν και πάσιν ημίν, θερμώς δεομένοις Σου, την δαψιλή χάριν Σου, ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις συν τω ανάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Σου Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.


Κανών Παρακλητικός εις τον Φιλανθρωπότατον Υιόν του Θεού του Ζώντος Μόνου Νικητού του ιού της κορώνης, ποίημα Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια, Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου