Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ
(Ανανεωμένο) Επί ΣΥΡΙΖΑ, οπότε το 2015 εκδηλώθηκε το πρωτοφανές τσουνάμι του σχεδόν ενός εκατομμυρίου, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έρχονταν στην Ελλάδα, "λιάζονταν και έφευγαν". Και πράγματι, οι περισσότεροι, έφυγαν. Επί ΝΔ, όπως λέγει ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, απλά περνούν από δω. "Κάπου αλλού θέλουν να πάνε. Εμείς απλώς είμαστε στη μέση".
Προφανώς, ο υπουργός Εξωτερικών ελπίζει ότι, όπως έγινε το 2015 και 2016 και μετά, και οι περισσότεροι έφυγαν στη ζούλα ή νομίμως, το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Μόνο που στην παρούσα φάση τα πράγματα, αν και αριθμητικά πολύ κατώτερα από εκείνη την περίοδο, είναι πολύ πιο δυσμενή για τη χώρα μας.
-Οι ευρωπαϊκές χώρες ουδόλως επιδεικνύουν αλληλεγγύη και οι περισσότερες κρατούν τις πόρτες τους κλειστές στους μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα.
-Οι πιο πολλοί δεν είναι πρόσφυγες από τη Συρία ή άλλα μέρη, αλλά μετανάστες, ως επί το πλείστον από την Κεντρική Ασία, τη Βόρεια Αφρική, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
-Πολλοί από αυτούς που φτάνουν στην Ελλάδα, είτε έρχονται για να μείνουν, είτε δεν θα βρουν εύκολα διόδους προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες πλέον ακολουθούν πολιτική "κλειστών θυρών".
-Το σύστημα των επαναπροωθήσεων δεν δείχνει να δουλεύει, εξαιτίας κυρίως της απροθυμίας της Τουρκίας, αλλά και άλλων χωρών. Αντίστοιχη άρνηση επιδεικνύει και το Πακιστάν.
"Εγκλωβισμός"
Άρα, εύλογα αυξάνονται οι φόβοι ότι πολλοί από όσους καταφέρνουν να περάσουν από τις τουρκικές ακτές στα ελληνικά νησιά, καθώς και στον Έβρο, στο ελληνικό έδαφος, πολύ πιθανώς θα "εγκλωβιστούν" στη χώρα μας. Άλλοι, δε, έρχονται εσκεμμένα για να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και η χρησιμοποίηση του Μεταναστευτικού ως όπλου πίεσης της Τουρκίας προς την Ελλάδα, και γενικότερα την ΕΕ. Πόσο μάλλον, αφού, έχοντας μια δεξαμενή με 3,5-4 εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες, ή οποία αδειάζει και ξαναγεμίζει, άλλοτε για να εκβιάσει την Ευρώπη και να αποσπάσει χρήματα, και άλλοτε για να δοκιμάσει τις αντοχές της Ελλάδας και της εκάστοτε νέας κυβέρνησής της, ανοιγοκλείνει την κάνουλα. Με το αζημίωτο, βέβαια, για τα δουλεμπορικά κυκλώματα (πολυεθνικά και ελληνο-τουρκικά συνήθως), τα οποία καλύπτει ο κρατικός μηχανισμός της γείτονος. Κι' αυτός, με το αζημίωτο.
Οι αριθμοί
Η ανησυχία αυξάνεται, δεδομένου ότι δεν φαίνεται να σταματούν οι ροές των μεταναστών και προσφύγων. Μια ματιά στα στοιχεία που αφορούν μόνο τις δομές που είναι υπό τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων, και κατ' επέκταση είναι πιο αξιόπιστα, δείχνουν αύξηση 100% του αριθμού των ανθρώπων που ήλθαν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 2019 έως το τέλος του Ιανουαρίου του 2020. Χαρακτηριστικά, ενώ φιλοξενούνταν στις δομές των ΕΔ άνω των 27 χιλιάδων, τώρα ανέρχονται σε σχεδόν 60 χιλιάδες (βλέπε πίνακα).
Κι' όλα αφορούν μόνον στα κέντρα υπό την εποπτεία των ΕΔ, μεταξύ των οποίων είναι οι δομές των νησιών Λέσβου, Σάμου, Χίου, Λέρου και Κω. Εκεί, δηλαδή, που είναι εκρηκτικό το πρόβλημα, τόσο για τα νησιά και τους κατοίκους τους, όσο και για τους μετανάστες και πρόσφυγες που στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες επί μήνες. Γεγονός που εντείνει τους φόβους για εκρήξεις τόσο εντός των τοπικών κοινωνιών, όσο και μεταξύ των μεταναστών, όπως πρόσφατα, οπότε χρειάστηκε να παρέμβουν τα ΜΑΤ.
Εάν σε αυτά τα νούμερα προστεθούν όσοι βρίσκονται σε άλλα κέντρα στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε δομές φιλοξενίας, όπως ξενοδοχεία, κ.λ.π., ή σε διαμερίσματα, τότε, πιθανώς, ο πραγματικός αριθμός να ανέρχεται σε 70 με 80 χιλιάδες. Χωρίς, βέβαια, να υπολογίζονται όσοι παράνομα έχουν εισέλθει και δεν έχουν δηλωθεί. Ο πραγματικός αριθμός τους ανεβαίνει θεαματικά.
Επικοινωνιακά φράγματα;
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι, επίσης, όπως φαίνεται από τα στοιχεία, ότι η μεγαλύτερη άνοδος παρατηρείται προς το τέλος του καλοκαιριού και μετά. Σε μια περίοδο, κατά την οποία η κυβέρνηση ακολουθούσε μια παντελώς αλλοπρόσαλλη πολιτική, τη μια βάζοντας λουκέτο στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, την άλλη ξανανοίγοντάς το, στο ενδιάμεσο να αλλάζει τρεις - τέσσερις φορές τους αρμοδίους για το πρόβλημα, κ.ο.κ. Στο μεταξύ, σε ορισμένες περιπτώσεις, ήταν εμφανές ότι η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη σύγχυση της νέας κυβέρνησης, ανοιγόκλεινε τις μεταναστευτικές ροές.
Τώρα, το νέο εφεύρημα που μένει να αποδειχτεί εάν είναι απλά επικοινωνιακό ή θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, είναι το "φράγμα" 2,5 χιλιομέτρων που θα μπει πιλοτικά ανάμεσα σε Λέσβο και τα εκεί παράλια της Τουρκίας. Πολλοί, πάντως, επιφυλάσσονται, όχι μόνον για την αποτελεσματικότητά του, αλλά και για το κόστος (500 χιλιάδες για 2,5 χιλιόμετρα).
Σε επικοινωνιακό επίπεδο, βέβαια, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να ταυτίσει την κίνησή της με αυτή του "τείχους" του Ντόναλντ Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό, και, όπως έκανε ο Αμερικανός πρόεδρος, έτσι και αυτή να χαϊδέψει τα αυτιά των πολιτών.
Από τη μεριά του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, περιορίστηκε να πει ότι "μιλάμε για μία πιλοτική εφαρμογή ενός πλωτού φράγματος που θα εξεταστεί αν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά με βάση τους στόχους που έχουμε βάλει. Αν πληρούνται οι στόχοι θα δούμε πώς θα αναπτυχθεί για να λειτουργεί συμπληρωματικά με άλλες δράσεις που έχουμε για τη φύλαξη των συνόρων μας". Παραμένει αδιευκρίνιστο εάν αυτή η δήλωση έχει να κάνει με αντιδράσεις που λέγεται ότι έχει προκαλέσει το σχέδιο του φράγματος εντός της ΕΕ, ή για αυτή καθεαυτή την αποτελεσματικότητά του (βλέπε χάρτη).
Κατά πληροφορίες, η ιδέα του φράγματος αποδίδεται στον υφυπουργό Άμυνας, Αλκιβιάδη Στεφανή, ο οποίος, παρά τις τελευταίες αλλαγές και την επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης, φέρεται να παίζει καίριο ρόλο στο θέμα του Μεταναστευτικού. Πάντως, σε ερώτηση κατά πόσον η κυβέρνηση στηρίζει τον Α.Στεφανή, ο Σ.Πέτσας περιορίστηκε να απαντήσει ότι "οποιαδήποτε αλλαγή στο νομοθετικό πλαίσιο είναι απόρροια της δημιουργίας του υπουργείου Μετανάστευσης", και ότι "απλώς υπήρξε ανακατανομή δραστηριοτήτων που προέκυψε μετά τη δημιουργία του υπουργείου. Ο έλεγχος των συνόρων παραμένει στον κ.Στεφανή".
Ως γνωστόν, υπουργός Μετανάστευσης τοποθετήθηκε ο πρώην υφυπουργός Εργασίας, Νότης Μηταράκης, λόγω και των "διαφορών" του με τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, και μένει να αποδείξει κατά πόσον είναι ικανός να διαχειριστεί ένα τόσο σοβαρό θέμα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι ήταν αρκετά επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτή την τοποθέτηση.
Νέο εθνολογικό μωσαϊκό
Το μεταναστευτικό φαινόμενο, πάντως, δεν σταματάει στους 70-80 χιλιάδες που βρίσκονται στα νησιά και σε άλλες δομές στην Ελλάδα. Πόσο μάλλον, που τίποτα δεν δείχνει ότι τα κύματα προς την Ευρώπη θα σταματήσουν.
Πληθυσμιακά, η Ελλάδα αλλάζει. Διότι στο εθνολογικό μωσαϊκό της πρέπει να προστεθούν οι ιδιαιτέρως μεγάλοι αριθμοί των Πακιστανών, από το Μπαγκλαντές, των Αφγανών, των Κινέζων (οι οποίοι, βέβαια, στέλνονται κατόπιν "προγράμματος" οργανωμένης "εξαγωγής ανθρώπων" από την Κίνα), των Ινδών, των Αφρικανών και πολλών άλλων, οι οποίοι, είτε εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, είτε επιλέγουν να μείνουν εδώ. Βέβαια, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, οι αριθμοί όσων έρχονται για να εργαστούν, είναι μικρότεροι από ότι στο παρελθόν. Πάμπολλοι είναι, όμως, όλοι εκείνοι που αναζητούν μια "τρύπα" για να μπουν στην ΕΕ. Και η Ελλάδα προσφέρεται. Ακόμα κι' αν χρειαστεί να μείνουν χρόνια εδώ και να αναπτύξουν και επαγγελματικές δραστηριότητες.
Οι Αφρικανοί, μάλιστα, αυξάνονται ολοένα περισσότερο, εξαιτίας του κλεισίματος, σε μεγάλο βαθμό, του λίαν επικίνδυνου δρόμου από τη Λιβύη προς την Ιταλία. Γενικότερα, ο μεγάλος φόβος στην Ευρώπη είναι μια πολύ πιθανή μεταναστευτική έκρηξη τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες, από την Αφρική προς τις χώρες της ΕΕ, δεδομένου του "μπουμ" της γεννητικότητας στη μαύρη ήπειρο.
Να σημειωθεί ότι, εσχάτως, γίνεται λόγος για άνοιγμα της κάνουλας από μεριάς της κυβέρνησης - μαριονέτα της Τρίπολης στη Λιβύη. Πρόκειται, πιθανότατα, για αντιγραφή του "μοντέλου" που ακολουθεί η Τουρκία προς την Ελλάδα, το οποίο ενδεχομένως υπαγόρευσε η Άγκυρα στην Τρίπολη, προκειμένου να εκβιάσει την Ευρώπη. Ως γνωστόν, η ΕΕ σκοπεύει να επανενεργοποιήσει τη ναυτική δύναμη της επιχείρησης "Σοφία", προκειμένου, ατή τη φορά, να διασφαλίσει την τήρηση του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη. Η δύναμη αυτή, προηγουμένως, προοριζόταν για την "ανάσχεση" των μεταναστευτικών ροών.
Στο παραπάνω "μεταναστευτικό μωσαϊκό" πρέπει να προστεθεί και ένας αρκετά μεγάλος αριθμός Τούρκων, ως επί το πλείστον αντιφρονούντων, οι οποίοι, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, και τις διώξεις Ερντογάν που ακολούθησαν, πέρασαν μαζικά στην Ελλάδα. Πρόκειται για Τούρκους και Κούρδους, οι οποίοι, πάντως, στην πλειονότητά τους πήραν το δρόμο για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Γκέτο
Έτσι, στην Ελλάδα, και κυρίως στην Αθήνα, όπως και σε άλλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, έχουν δημιουργηθεί γκέτο. Στην περίπτωση της ελληνικής πρωτεύουσας, στο κέντρο της Αθήνας, με κυρίαρχο το στοιχείο της κεντρικής Ασίας.
Η, δε, απόλυτη "ομορφιά" του κέντρου της Αθήνας είναι ότι, δίπλα στο γκέτο των μεταναστών -μονίμων πλέον κατοίκων- "ανθίζει" το airbnb, οι ξενοδοχειακές μονάδες, μαζί, βέβαια, με τις πιάτσες των ναρκωτικών. Τελευταία, χάρις στις φιλότιμες προσπάθειες των "Κάλαχαν" της Κατεχάκη να καταπολεμήσουν το "πολιτικό έγκλημα", η πιάτσα της Ομόνοιας έχει μεταφερθεί αυτούσια στην πλατεία Εξαρχείων.
Εκεί, παρουσιάζεται η εξής οξύμωρη (;) εικόνα. Στα 50-70 μέτρα από τα ΜΑΤ, εξελίσσεται, ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό, το αλισβερίσι, ανάμεσα στα βαποράκια, ως επί το πλείστον από αραβικές χώρες, και δη της Βόρειας Αφρικής, και στους ναρκομανείς. Στο μεταξύ, συνεχίζεται αθρόα το ξεπούλημα διαμερισμάτων από κατοίκους, οι οποίοι όπου φύγει - φύγει, για να μετατραπούν κάποια στιγμή και αυτά σε λόφτ ή airbnb.
Να σημειωθεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις αξιωματικών της Αστυνομίας, ότι ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από τη Βόρειο Αφρική διαπρέπουν σε παράνομες δραστηριότητες. Αρκετοί εξ' αυτών, μεταβαίνουν αεροπορικώς στην Κωνσταντινούπολη, δεδομένου ότι μπορούν να εισέλθουν στην Τουρκία χωρίς βίζα, και στη συνέχεια μπαίνουν παράνομα στην Ελλάδα, όπου, αφού κάνουν τη μπάζα τους από παράνομες δραστηριότητες, γυρνούν στην πατρίδα τους. Πρόβλημα με σοβαρές παραβατικές συμπεριφορές διαπιστώνεται και μεταξύ των Αφγανών, αν και για διαφορετικούς λόγους.
Την ίδια στιγμή, ειδικά τα κεντρασιατικά "κυκλώματα", "σύλλογοι", κοινότητες, κ.ο.κ., που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας, λειτουργούν ως "γέφυρες" ανάμεσα σε ενδιαφερόμενους για μετανάστευση, διασφαλίζοντας εργασία στην Ελλάδα. Με τα γνωστά, βέβαια, ανταλλάγματα. Να δουλεύουν σαν είλωτες στις εργασίες που τους βρίσκουν οι "ομοεθνείς" τους, προκειμένου να ξεπληρώσουν τα "ναύλα" τους για να έλθουν στην Ελλάδα.
Άλλοι, συχνά - πυκνά με χρήματα που, είτε έχουν εξασφαλίσει οι ίδιοι, είτε -τις περισσότερες φορές- τους έχουν δώσει άλλες "πηγές", ορισμένες φορές τουλάχιστον περίεργες, ανοίγουν τα δικά τους καταστήματα και εργασίες, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές τους, πλέον, και εκτός των "γκέτο" στο κέντρο της Αθήνας, σε πολλές άλλες περιοχές της, αλλά και εκτός της πρωτεύουσας.
Ο "πατερούλης" των μουσουλμάνων
Μαζί με τη διαμόρφωση ενός συμπαγούς πληθυσμού, ο οποίος κλείνεται σε γκέτο, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά πιο δύσκολη την αφομοίωσή του, σιγά - σιγά κάνουν την εμφάνισή τους και οι τόποι λατρείας. Στην Ελλάδα, προς το παρόν, υπάρχουν δεκάδες "παράνομα" τζαμιά. Τα τελευταία χρόνια διαμορφώθηκε και το νόμιμο, στον Βοτανικό.
Να σημειωθεί, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν οποτεδήποτε συναντάται με Έλληνες αξιωματούχους έθετε και συνεχίζει να θέτει μετ' επιτάσεως το ζήτημα του τζαμιού στην Αθήνα. Επιπλέον, η τουρκική πλευρά ζητάει, μέσω του "πολιτιστικού" Ιδρύματός της, "Γιουνούς Εμρέ" (Yunus Emre) να αναλάβει τη συντήρηση και ανακαίνιση των ισλαμικών μνημείων στην Ελλάδα. Επιπλέον, κατά τις ίδιες πληροφορίες, σίγουρο είναι ότι η Άγκυρα έχει διεισδύσει σε κάποια από τα κομμάτια των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ελλάδα, ενώ παράγοντές του φαίνεται ότι χρηματοδοτούνται από την Τουρκία.
Εξίσου σοβαρά εκλαμβάνεται τόσο η στενή συνεργασία που υπάρχει εδώ και χρόνια ανάμεσα στην Τουρκία και το Πακιστάν, όσο και η προσπάθεια της Τουρκίας να εμφανίζεται ως ο "πατερούλης" των απανταχού μουσουλμάνων. Πρόσφατα, μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, αλλά και στο παρελθόν, πακιστανικά πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν κοινά γυμνάσια με την Τουρκία στο Αιγαίο. Κατά πληροφορίες, η Τουρκία έχει διεισδύσει σε κύκλους της πακιστανικής κοινότητας, και άλλων μουσουλμανικών κοινοτήτων, ορισμένοι εκ των οποίων διαθέτουν σχέσεις και με τους ψευτομουφτήδες στη Θράκη.
Στο κόκκινο η Κύπρος
Γενικότερα, η Άγκυρα, εδώ και χρόνια, και ιδιαίτερα επί προεδρίας Ερντογάν, στο πλαίσιο των νεοοθωμανικών βλέψεών της, θέλει να παρουσιάζεται ως ο προστάτης των μουσουλμάνων διεθνώς. Ειδικότερα, στα καθ' ημάς, στη Θράκη, σε όλα τα Βαλκάνια (κυρίως Σκόπια, Κόσσοβο, Βοσνία, Αλβανία, και βέβαια Βουλγαρία με τη μεγάλη μειονότητα), στους Παλαιστίνιους, κ.ο.κ.
Στην Κύπρο, την μισή από την οποία η Τουρκία κατέλαβε -και συνεχίζει να κατέχει- με πρόσχημα την υπεράσπιση της μειονότητάς της, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια πρωτοφανής ροή μεταναστών και προσφύγων, από την Τουρκία προς τα κατεχόμενα εδάφη, και από εκεί προς τα ελεύθερα κυπριακά εδάφη. Κάτι που δεν μπορεί παρά να γεννά σοβαρά ερωτήματα ως προς το εάν πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο της Άγκυρας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ή απλά, όπως ορισμένοι υποστηρίζουν, για νέα διέξοδο μεταναστών, επειδή οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ακολουθούν πολιτική κλειστών θυρών.
Έτσι, σε μια χώρα με πληθυσμό μόλις λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο, τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς, έχουν φτάσει 27 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, εκ των οποίων οι 13 χιλιάδες πέρασαν στις ελεύθερες περιοχές. Στην πραγματικότητα, πάντως, γίνεται λόγος για πολύ μεγαλύτερο αριθμό. Διπλάσιο και τριπλάσιο.
Εάν η Κύπρος μετατραπεί σε μόνιμο μεταναστευτικό προορισμό, και σχηματιστούν συμπαγείς μουσουλμανικές κοινότητες, ποιος διασφαλίζει, όπως πολλοί διερωτώνται, ότι η Τουρκία δεν θα σπεύσει και σε αυτή την περίπτωση να το παίξει "πατερούλης" των -ευρισκομένων στην Κύπρο- μουσουλμάνων και να εγείρει νέες αξιώσεις;
Το 2019 οι ροές προς την Κύπρο έχουν αυξηθεί έως και πέντε φορές σε σχέση με το 2015. Έτσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των κυπριακών Αρχών, από την Άνοιξη του 2019, κατατίθενται μηνιαίως κατά μέσο όρο 1500 αιτήσεις ανά εκατομμύριο κατοίκους. Αριθμός που είναι υπερδιπλάσιος από τις αιτήσεις που λάμβανε η Μάλτα και τριπλάσιος από ό,τι η Ελλάδα που είχαν 700 και 450 αντίστοιχα.
Το μεταναστευτικό κύμα προς την Κύπρο προκάλεσε την προσοχή των διεθνών ΜΜΕ, και ειδικότερα των New York Times, οι οποίοι, σε πρόσφατο δημοσίευμά τους, αναφέρουν ότι πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες φτάνουν εύκολα στην Τουρκία, χάρις στις διακρατικές συμφωνίες που υπάρχουν, χωρίς βίζα, κατόπιν πηγαίνουν αεροπορικά στα κατεχόμενα, ως φοιτητές ή τουρίστες, και στη συνέχεια περνούν σε ευρωπαϊκό έδαφος από την Πράσινη Γραμμή.
Τα δουλεμπορικά κυκλώματα, προφανώς, δεν τους ενημερώνουν για το καθεστώς της διαιρεμένης, ενώ η Τουρκία, επειδή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, προσποιείται έτσι ότι δεν παραβιάζει τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου