Αντίστροφη μέτρηση...

http://www.antinews.gr/action.read/politiki/antistrofi-metrisi-/2.137497

Του Ιεροφάντη

Ένα από τα πράγματα που συχνά κάνουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, ιδίως όταν είναι φρέσκες, είναι να στρέφουν την προσοχή του κοινού σε μικρής έκτασης και σημασίας «τακτικές» νίκες, που μπορεί να επιτυγχάνονται σε διάφορους τομείς της πολιτικής δραστηριότητας, αποστρέφοντας το ενδιαφέρον και την παρακολούθηση των εκλογέων, από τις μεγάλες, στρατηγικού χαρακτήρα, αποφάσεις.

Έτσι, το συνήθως, διψασμένο για φιλολαϊκές πολιτικές, εκλογικό κοινό, ερμηνεύει την όποια μικρή βελτίωση των, οικονομικών, κυρίως, όρων της ζωής του, ως μείζονα μεταβολή του υποδείγματος άσκησης πολιτικής στο εξής, ενώ και οι κυβερνήσεις κερδίζουν μήνες πολύτιμου πολιτικού χρόνου, αναβάλλοντας κρίσιμες αποφάσεις σε πιεστικά ζητήματα για τις οποίες είναι βέβαιο ότι θα δυσαρεστήσουν κάποιους ή πολλούς.

Είναι βέβαιο ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρόκειται να πιεστεί πολιτικά για τη διαχείριση στα Εξάρχεια, ή την μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση.

Όπως είναι βέβαιο ότι η μείωση του ΕΝΦΙΑ και οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στην διακυβέρνηση με γνώμονα την ψηφιοποίηση του Δημοσίου είναι ενέργειες προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όμως σύντομα η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει σοβαρότατες αποφάσεις σε δύο κορυφαία ζητήματα πολιτικής και να αντιμετωπίσει ενδεχομένως και χρόνιες αγκυλώσεις και καθυστερήσεις.

Το πρώτον, οι μεταναστευτικές ροές και οι πολιτικές της χώρας.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να κατανοήσει ότι η συμφωνία ΕΕ με την Τουρκία δεν λειτουργεί.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να κατανοήσει ότι οι συνωστιζόμενοι στα ελληνικά σύνορα (χερσαία και θαλάσσια) δεν είναι κατά πλειοψηφία, πρόσφυγες πολέμου, αλλά απλώς οικονομικοί μετανάστες και άλλα στοιχεία, με προέλευσή κυρίως βορειοαφρικανική και αφροασιατική, μουσουλμανικού, στη συντριπτική του πλειοψηφία, θρησκεύματος.

Η Κυβέρνηση γνωρίζει τους ακριβείς αριθμούς των συνωστιζόμενων και οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.

Η Κυβέρνηση γνωρίζει επίσης τις αντοχές των εθνικών υποδομών (άμυνας, ασφάλειας, υγείας κλπ.), την αφομοιωτική ικανότητα του πληθυσμού.

Άπαντες κατανοούν ότι οι πολυμερείς, περίπλοκες συμφωνίες με υπερεθνικούς Οργανισμούς δεν λειτουργούν στο καθημερινό on site surveillance.

Θα χρειαστεί σύντομα η ελληνική κυβέρνηση να λάβει την εξής απόφαση.

Ή θα συμφωνήσει στην ανεξέλεγκτη αλλοίωση των χαρακτηριστικών του ελληνικού έθνους όπως αυτό ζει στην περιοχή της Ελλάδος τις τελευταίες χιλιετίες, ή θα προτάξει εθνική πολιτική, όχι απλώς τιθάσευσης των ροών, αλλά επιθετικής αναστροφής τους και διακοπής τους.

Τι, πως, πότε, με ποιους, γιατί και άλλες μη αποδεσμεύσιμες πληροφορίες, δεν πρόκειται να πω.

Κάποιες έχω σκιαγραφήσει σε κάποια σχολιογραφία μου σε ανύποπτο χρόνο.

Το δεύτερον, παγκόσμια οικονομική φούσκα και ελληνική σχεδιαζόμενη οικονομική πολιτική.

Το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι κλάσμα του παγκόσμιου χρέους.

Τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα, δηλαδή τα στοιχήματα του αέρα, είναι αξίας πολλών εκατοντάδων δις δολαρίων, ίσως και τρις.

Οι κεντρικές Τράπεζες τροφοδοτούν όλο και συχνότερα τεράστια ποσά ρευστότητας στην αγορά, με διάφορα ευφάνταστα ονόματα και προγράμματα.

Σχεδόν οι μισοί μεσομακροπρόθεσμοι τίτλοι χρέους χωρών στην ΕΕ φέρουν μηδενικές ή αρνητικές αποδόσεις.

Δηλαδή οι επενδυτές πληρώνουν ή αποδέχονται μηδενική απόδοση για να αγοράσουν χρέος χωρών.

Την ίδια ώρα οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων κάνουν καθημερινά ράλι.

Οι αγορές συνωστίζονται να αγοράσουν ελληνικούς τίτλους.

Το δεκαετές μας συναγωνίζεται σε απόδοση το Αμερικανικό, που έχει πλέον τα υψηλότερα επιτόκια στους τίτλους χρέους του ανεπτυγμένου κόσμου.

Το συλλαμβάνετε; Η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη έχει τα υψηλότερα επιτόκια.

Τι έγινε;

Μήπως βελτιώθηκαν τα θεμελιώδη της ελληνικής οικονομίας στο δίμηνο διακυβέρνησης της ΝΔ σε τέτοιο εκθετικό βαθμό που να καταπλήξει τόσο θεαματικά τις αγορές;

Τα μέχρι χθες junk ομόλογά μας ξαφνικά έχουν γίνει ελκυστικά;

Δεν είναι αυτά δείγματα μιας φούσκας που περιμένει πότε θα σκάσει;

Δεν μπαίνω στα πιο βαθιά, δηλαδή για τις μοχλεύσεις κεντρικών και εμπορικών – επενδυτικών τραπεζών σε σχέση με ίδια κεφάλαια, για την υπερεποπτεία και την υπερρύθμιση που τελικά καταλήγει σε αρρύθμιση κ.ο.κ.

Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης έχουν γίνει με ορισμένες παραδοχές, όπως αυτή της ταχείας αποκλιμάκωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων και της διατήρησης του δημοσιονομικού αποτελέσματος όπως αυτό περιγράφεται στους όρους μεταμνημονιακής εποπτείας.

Οι οικονομικές εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα την νέα χρονιά, θα απαιτήσουν την εξής απόφαση:

Ή να μείνουμε σταθεροί και αταλάντευτοι στους όρους οικονομικής συμπεριφοράς όπως αυτοί έχουν καταγραφεί στο πλαίσιο μεταμνημονιακής εποπτείας γιατί έτσι το θέλουν οι πιστωτές, ή να σχεδιάσουμε (αν μπορούμε) και να ακολουθήσουμε (αν θέλουμε) οικονομικές πολιτικές που σε όρους παγκόσμιας οικονομικής κρίσης να έχουν εθνικό νόημα, έστω και αν καταρρίπτουν τις παραδοχές συμφωνιών με τους πιστωτές που θα έχουν ξεπεραστεί από τις περιστάσεις.