H φαντασίωση του Συριζαίου και ο Κόπερφιλντ Κοτσακάς

https://kourdistoportocali.com/news-desk/h-fantasiosi-tou-syrizeou-ke-o-koperfilnt-kotsakas/

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΦΥΛΑΚΗ

Δεν θέλουν απλά να γίνουν ΠΑΣΟΚ, θέλουν να γίνουν Ακης Τσοχατζόπουλος

Πρόκειται για φαντασίωση που θέλουν να την ζήσουν ως το μεδούλι, ακόμη κι αν χρειαστεί στα βαθιά γεράματα να πάνε φυλακή. Δεν θέλουν απλά να γίνουν ΠΑΣΟΚ, θέλουν να γίνουν Ακης Τσοχατζόπουλος. Στο πρόσωπό του βλέπουν τον μάγο Κόπερφιλντ που θα τους βοηθήσει να ζήσουν όλοι τους σαν Ακης Τσοχατζόπουλος.

Γράφει η Εργασία

Κάποιοι ήδη ζουν σαν Ακης και ακόμη πιο χλιδάτα. Μιλάμε για την φυλή των Συριζαίων Απάτσι οι οποίοι εξέλεξαν πρώτο στην νέα Πολιτική Γραμματεία το δεξί χέρι του Ακη Τσοχατζόπουλου, τον θρυλικό Αντώνη Κοτσακά.

Στο μυαλό του τελευταίου κατσιαπλιά Συριζαίου ο Αντώνης Κοτσακάς διαθέτει την τεχνογνωσία να κάνει την φαντασίωσή τους πραγματικότητα: O Kοτσακάς θα τους μυήσει στα μυστικά που θα τους επιτρέψουν να ζήσουν σαν τον Ακη και την Βίκυ. Ακριβώς γι΄αυτή την φαντασίωση τον εξέλεξαν πρώτο στην νέα (!) Πολιτική Γραμματεία του κόμματος.
Σύμφωνα με πληροφορίες η κατάταξη στην νέα Πολιτική Γραμματεία, με βάση τις ψήφους που πήραν από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, έχει ως εξής:

Αντώνης Κοτσακάς 62
Θεόδωρος Δρίτσας 59
Νίκος Παππάς 58
Σια Αναγνωστοπούλου 58
Ρένα Δούρου 57
Νίκος Σκορινης 54
Ράνια Σβίγκου 51
Όλγα Γεροβασιλη 50
Ευκλείδης Τσακαλωτος 47
Κατερίνα Κνήτου 46
Γιάννης Μπαλάφας 45
Νίκος Βουτσης 45
Νίκος Φίλης 40
Δημήτρης Βίτσας 39
Πάνος Λάμπρου 38
Γιάννης Δραγασάκης 36
Τασία Χριστοδουλοπούλου 36
Δημήτρης Τζανακόπουλος 33
Αριστείδης Μπαλτάς 32
Έφη Καλαμαρά 27
Νατάσα Θεοδωρακοπούλου 10

Αντρας πρότυπο. Ολοι οι Συριζαίοι και όλοι οι Πασόκοι θέλουν να του μοιάσουν.

«Δεν έβαλα το δάχτυλο στο μέλι» είχε πει ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, Άκης Τσοχατζόπουλος, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Αυτοψία» και στον Αντώνη Σρόιτερ.

Ο προσφάτως αποφυλακισθείς για λόγους υγείας, πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, επιμένει στα περί πολιτικής δίωξής του από τον Κώστα Σημίτη, με ευθύνη και του Γιώργου Παπανδρέου, κάνοντας λόγο για «υπονόμευση» και «βρώμικο πόλεμο» εις βάρος του.

Όσον αφορά στα δημοσιεύματα περί του πολυτελούς βίου του, ο πρώην υπουργός υποστηρίζει στη συνέντευξή του ότι βασίστηκαν όλα σε ψεύδη. «Δεν ισχύει τίποτα, ζω απλή ζωή, χωρίς πολλές δαπάνες. Ούτε μέσα έχω ούτε σπίτια ούτε τίποτα» λέει χαρακτηριστικά στον Αντώνη Σρόιτερ.

Όπως επίσης προκύπτει από το απόσπασμα που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha, ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν κρύβει ότι, σήμερα, θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ. «Έγινε μια προσπάθεια… Την εκτιμώ. Την στιγμή αυτή, είναι το μόνο που μπορείς να υποστηρίξεις […] Ναι, ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζα» απαντά στον δημοσιογράφο, όταν εκείνος παρατηρεί πώς είναι σημαντικό ότι ο Τσοχατζόπουλος ίσως ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ. «Ναι, τι να ψήφιζα; Μα, υπάρχει τίποτε άλλο. Τι να ψηφίσεις δηλαδή, δεν κατάλαβα» λέει χαρακτηριστικά.

Ο Σύριζα απελευθερώνοντας τον Ακη κλείνει το μάτι στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που λατρεύουν το λαικό παιδί που αμάρτησε για τα λεφτά.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2004. Four Seasons Hotel George V Paris.

Με φόντο το βροχερό Παρίσι o περιβόητος γάμος του Ακη και της εκλεκτής του, Βίκυς Σταμάτη. Από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που κάλυψαν τον γάμο του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος.

Φραγκφούρτη 1968. Το σύμπαν φέρνει κοντά δύο εξέχοντες σοσιαλιστές: Τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Αθήνα 23 Ιουνίου 1996. Ο Άκης αποχαιρετά τον άνθρωπο του οποίου υπήρξε η σκιά του επί 31 ολόκληρα χρόνια. Σύμφωνα με το σχετικό ανέκδοτο, όταν ρωτούσες τον Άκη τι ώρα είναι, εκείνος απαντούσε

-Ότι ώρα πει ο Πρόεδρος.

Τα χρόνια που ακολούθησαν θα ήταν για τον Τσοχατζόπουλο μια νύχτα αξημέρωτη στο «Περιβόλι του Ουρανού», γεμάτη έρωτες, χρήμα και ζειμπέκικα, παρότι ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του θα εξομολογηθεί: «Πρέπει να σας πω ότι προτιμώ την κλασική μουσική. Στη Γερμανία πήγαινα τακτικά στο θέατρο. Προτιμώ Βάγκνερ, Μπετόβεν αλλά και Στράους. Αγαπημένο μου έργο «Ο Τριστάνδος και η Ιζόλδη»…»

Ο ίδιος ποτέ δεν μπόρεσε να χωνέψει την ήττα του από τον Σημίτη στις εσωκομματικές εκλογές του 1996.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΛΗ

Ο πατέρας του Ευάγγελος, πρόσφυγας από την Πόλη, έφτασε στη Θεσσαλονίκη το 1926. Εδώ γνώρισε τη μητέρα του Αρετή Γεωργάκη, από τα Γιάννενα. Παντρεύτηκαν το 1939, την ίδια χρονιά γεννήθηκε ο Άκης στο ζώδιο του Τοξότη. Λίγο αργότερα η οικογένεια θ αποκτούσε άλλα δύο παιδιά, τον Στέφανο και τον Κώστα.

Στην οδό Κομνηνών 24, στην αγορά Μοδιάνο, τη γειτονιά με τα ανθοπωλεία, ήταν το πατρικό σπίτι του Ακη στη Θεσσαλονίκη. Στην οδό Ερμού, στη Στοά Μοδιάνο, βρισκόταν το κατάστημα αλλαντικών των αδελφών Τσοχατζόπουλου, οικογε­νειακή επιχείρηση, με το όνομα «Αλλαντικά Τσοχατζόπουλου. Ποιότης Άλφα», όπως έλεγε η ταμπέλα έξω από το μαγαζί της οικογένειας, που είχε φέρει τις συνταγές για καλά αλλαντικά, λουκάνικα και σαλάμια από την Κωνσταντινούπολη.

Ο ίδιος στις διακοπές πούλαγε σάντουιτς στο σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης και πήγαινε για προπόνηση στην εφηβική ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ.

Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών κατέβηκε στην Αθήνα να δώσει εξετάσει, στη Σχολή Ικάρων. Οι γιατροί όμως είχαν άλλη γνώμη. «Μου βρήκαν συστολικό φύσημα του μυο­καρδίου. Δεν αισθάνθηκα, μέχρι σήμερα, να έχω κανένα πρόβλημα, αλλά τό­τε με έκοψαν!» θα πει ο ίδιος μιλώντας στον (τότε) δημοσιογράφο Θοδωρή Ρουσόπουλο-η συνέντευξη δόθηκε το 1997.

Τον Απρίλιο του 1959 έφυγε για τη Δυτική Γερμανία. Εγκαταστάθηκε στο Μόναχο γιατί τον δέχτηκαν στο Πολυτεχνείο και συνεχίζει να δουλεύει και εκεί, παράλληλα με τις σπουδές στο Πολυτεχνείο. Μεταξύ άλλων, πλύσιμο πιάτων και ποτηριών, σερβιτόρος, οδηγός, εκφορτωτής, σε εργοστάσιο παραγωγής ελαστικών, ως και θερμαστής καζανιών και στις τρεις βάρδιες.

Παρέμεινε 16 χρόνια στο εξωτερικό μια και ήρθε η Χούντα, και το 1968 μεσολάβησε η αφαίρεση της ελληνικής του ιθαγένειάς.

Το 1964 πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού και ξεκινά την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Την ίδια χρονιά 25 ετών, παντρεύεται την Γκούντρουν Μολντενχάουερ. Γεννιέται η κόρη τους Αρετή και πέντε χρόνια αργότερα, το 1969, ο γιος τους Αλέξης.

Το 1972 ανοίγει στο Μόναχο το γραφείο τεχνικών και οικονομικών μελετών «Plan & Bau GmbH».

Όταν πέφτει η χούντα εγκαταλείπει τα πάντα, φορτώνει τα πράγματά του σε ένα ταλαιπωρημένο «Citroen» και επιστρέφει στην Ελλάδα!

Στην Ελλάδα περηφανεύεται γιατί έχτισε καμιά δεκαριά πολυκατοικίες με πι­σίνες και πολύ πράσινο στις στέγες. Όπως επίσης και βίλες στην Πολιτεία ως επιβλέπων μηχανικός.

ΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ

Η παρουσία του στο Υπ. Εθνικής Αμυνας, τόσο του ιδίου όσο και του Γραμματέα Εξοπλισμών Γιάννη Σμπώκου, συνδυάστηκε με το περίφημο πενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας (1996-2000). Μυθικά ποσά δαπανήθηκαν με το άλλοθι της νύχτας των Ιμίων , κάνοντας ευτυχείς τους εμπόρους όπλων και τους πάσης φύσεως μιζαδόρους. Το Νοέμβριο του 1996, το ΚΥΣΕΑ εγκρίνει το γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα αξίας 4 τρισ. δραχμών! Mόνο η αγορά, με απευθείας ανάθεση, των ρωσικών TOR -M1, ξεπέρασε το 1 δις δολλάρια. Iλιγγιώδες ήταν και το ποσό για την αγορά των F-16. Hταν τότε που οι δημοσιογράφοι του Αμυνας, έβλεπαν καθημερινά τον πρώην αμερικανό πρέσβη Νίκολας Μπερνς να στρογγυλοκάθεται στο γραφείο του Ακη.

Θ’ ακολουθήσουν απανωτά δημοσιεύματα για μίζες σε πολιτικά πρόσωπα. Με το που αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση η ΝΔ, ο Καραμανλής συστήνει Εξεταστική για τα Εξοπλιστικά με επικεφαλής τον Ιωάννη Τραγάκη. Θα βρει απέναντί του το δίδυμο Βενιζέλου-Λοβέρδου. Μπροστά τους ο πρώην γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ, θ αποδειχθεί πολύ «λίγος». Η επιτροπή θα κατεβάσει άδοξα τα ρολά της: Δεν κατάφερε να εντοπίσει , με χειροπιαστά στοιχεία, ούτε μίζες ούτε δωρολήπτες. Οι δύο πρώην υπουργοί Ακης –Γιάννος θα συνεχίσουν ν απολαμβάνουν την γοητεία της ωριμότητας, αντλώντας δύναμη από την ανανεωμένη οικογενειακή τους ζωή.

Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΚΗ

Ήταν το 2003 που ο Ακης Τσοχατζόπουλος, θα συνόδευε πανευτυχής την συγγραφέα Βίκυ Σταμάτη στη παρουσίαση του (μοναδικού;) βιβλίου της-εκδόσεις «Λιβάνη»- «Ο μυθικός χορός της φύσης»: «Βλέπετε, φίλοι μας Λήδα και Άρη, όπως κάθε λουλούδι, κάθε θάμνος και κάθε δέντρο έχει το δικό του μύθο, έτσι έχει και το δικό του μυστικό, που είναι ξεχωριστό, και αυτή η διαφορετικότητα είναι και η ομορφιά του. Ζει αρμονικά με τα άλλα άτομα στη λουλουδογειτονιά του, που έχει τους δικούς της νόμους. Είναι ευτυχισμένο στη δική του λουλουδούπολη, που εμείς λέμε βιότοπο, αρκεί να μην την καταστρέψουμε εμείς οι άνθρωποι..», γράφει επηρεασμένη από τον Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, γάλλο συγραφέα του «Μικρού Πρίγκηπα».

Λίγο πριν την είχαμε δει να βγαίνει στο πλευρό του, από το νοσκοκομείο στο οποίο είχε νοσηλευθεί ο υπουργός εξαιτίας μια μικρής περιπέτειας με την υγεία του. Οι εφημερίδες της εποχής, θα συγκρίνουν την έξοδο εκείνη με το κάλεσμα του Ανδρέα στη Μιμή, στα σκαλοπάτια του αεροπλάνου. Η Βίκυ Σταμάτη, μπήκε στη ζωή του το 1997, ενώ ήταν ακόμη παντρεμένος. Το 2002 παίρνει διαζύγιο από τη γυναίκα δίπλα στην οποία ανδρώθηκε πολιτικά.

Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Κυριακή 11 Ιουλίου 2004. Four Seasons Hotel George V Paris.

Με φόντο το βροχερό Παρίσι τελέστηκε την Κυριακή, στον ορθόδοξο καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου, ο γάμος του πρώην υπουργού και κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ Ακη Τσοχατζόπουλου και της εκλεκτής του, Βίκυς Σταμάτη.

Το ζευγάρι έφθασε στην εκκλησία μέσα σε μία μπλε «Τζάγκουαρ». Το μυστήριο τέλεσε ο μητροπολίτης Παρισίων Εμμανουήλ και ο γάμος έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Παραβρέθηκαν οι συγγενείς του Ακη Τσοχατζόπουλου και της Βίκυς Σταμάτη και ελάχιστοι φίλοι τους, μεταξύ των οποίων ο καθηγητής Κώστας Βεργόπουλος και ο πρώην σύμβουλος του κ. Τσοχατζόπουλου, Νίκος Δημάδης.

Κουμπάρος ήταν ο Γάλλος πολιτικός μηχανικός, Μισέλ Καντάς. Μετά την τελετή ακολούθησε δεξίωση στο πολυτελές ξενοδοχείο Four Seasons.

Για τον πολυσυζητημένο γάμο του στο Παρίσι με τη Βίκυ Σταμάτη, ο Άκης θα δηλώσει: “Διερωτώμαι πόσο μεγάλη πρόκληση ήταν ο γάμος μου,στις πραγματικές του διαστάσεις,με τη συμμετοχή 15 ατόμων και τη διαμονή μου για δύο ημέρες στο Παρίσι,απέναντι στο αισχρό μυθιστόρημα περί μυθικών δεξιώσεων με εκατοντάδες καλεσμένους”

ΟΔΟΣ ΑΕΡΟΠΑΓΙΤΟΥ 33> ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ (ΕΞΩΧΩΡΙΩΝ) ΑΝΕΜΩΝ

Ο Αγιος Διονύσιος, o Aρεοπαγίτης, φιλόσοφος του τρίτου αιώνα, αποκεφαλίσθηκε στη Μονμάρτη και στη συνέχεια, κατά τη παράδοση, περπάτησε 6 χιλιόμετρα κρατώντας το κεφάλι του ανά χείρας το οποίο και παρέδωσε σε μια ευγενή ρωμαία κυρία, την Catulla. Στην ομώνυμη οδό της Αθήνας, ένας κορυφαίος σοσιαλιστής πρώην υπουργός, κινδυνεύει με κομματικό αποκεφαλισμό μόνο που στη περίπτωσή του, δεν θα χρειασθεί να πάει μακριά για να συναντήσει τη δική του Catulla, στο πρόσωπο της συζύγου Βίκυς Σταμάτη.

Είναι εκείνη, που μόλις τρεις μέρες πριν από την ψήφιση στη Βουλή του νόμου 3842/2010 «περί αποκατάστασης της φορολογικής Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής», έσπευσε ν αγοράσει από offshore εταιρεία τον β όροφο της διατηρητέας μονοκατοικίας στην οδό Διονυσίου Αεροπαγίτου 33. Εδώ όπου η αντικειμενική αξία των 7000 ευρώ/ τ.μ είναι μια από τις υψηλότερες που μπορεί να συναντήσει κανείς σ αυτή τη χώρα.

Ο Ακης Τσοχατζόπουλος και η συγγραφέας σύζυγός του, τις καλοκαιρινές νύχτες και καθώς το φορτίο της μέρας πιθανόν να τους έχει κουράσει, δεν χρειάζεται καν να βγουν από το σπίτι για ν απολαύσουν την ψυχαγωγία υπερασπιζόμενοι την εννοιολογική σημασία της: Oι μελωδίες από το γειτονικό Ηρώδειο σε συνδυασμό με την αύρα της Αρχαίας Ελλάδας που διαχέεται στην ατμόσφαιρα από το διπλανό Μουσείο της Ακρόπολης , μόνο ως συνωμοσία του σύμπαντος που τους θέλει ευτυχείς και δημιουργικούς, θα μπορούσε να εκληφθεί. Τουλάχιστο έως λίγες μέρες πριν.

Αίφνης άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και το ζεύγος βρέθηκε στο επίκεντρο μ ένα τρόπο, κάθε άλλο παρά κολακευτικό: Offshore εταιρείες, σε συνδυασμό με τα γνωστά σκάνδαλα της Siemens και του Βατοπεδίου, έρχονται να ταράξουν την οικογενειακή γαλήνη και να μετατρέψουν το καταφύγιό τους σε αντικείμενο δεικτικού σχολιασμού για τους περιπατητές της ιστορικής αθηναικής συνοικίας.

ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΓΙΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ!

Μόνο φιλικά δεν υποδέχθηκαν την παρουσία του Ακη Τσοχατζόπουλου και της συζύγου του Βίκυς περίοικοι της Διονυσίου Αεροπαγίτου και της Πλάκας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ στη περιοχή, ο πρώην υπουργός έχει γίνει συχνά στο παρελθόν, αντικείμενο αποδοκιμασίας από τους «αυτόχθονες», ως επι το πλείστον παραδοσιακές οικογένειες αθηναίων. Ακόμη και σε μίνι μάρκετ έχει δεχθεί φραστικές επιθέσεις για φαινόμενα νεοπλουτισμού.

Κάποιοι μάλιστα προσέφυγαν στην Πολεοδομία καταγγέλοντας πολεοδομικές παραβάσεις στην κατοικία του πρώην υπουργού και στράφηκαν νομικά εναντίον της μέχρι πρόσφατα ιδιοκτήτριας εταιρείας Nobilis.

Η τοποθέτηση ασανσέρ εντός του διατηρητέου νεοκλασικού κτίσματος αλλά και το άνοιγμα τρύπας στην οροφή-ταράτσα- πάνω από το μπάνιο, με την επένδυση γυάλινης οροφής που επιτρέπει τη φυσική επαφή με τα δρώμενα στον αττικό ουρανό, είχαν ως αποτέλεσμα την αντίδραση των γειτόνων του υπουργού.

Οι καταγγελίες θέλουν πολλές από τις εργασίες να έχουν γίνει αργά το βράδι, με τα after μαστορέματα να προκαλούν αναστάτωση στη γειτονιά των Θεών, η οποία σημειωτέον είναι τίγκα στις πισίνες με την άδεια της Πολεοδομίας. Προφανώς οι αρμόδιοι υπάλληλοι ζουν τον μύθο τους στην Αθήνα, με τις ευλογίες του ΥΠΠΟ.

TO BIBΛΙΟ ΤΟΥ ΖΗΓΡΑ

Η ιδέα για το βιβλίο (…)AKΙS GATE «γεννήθηκε» μέσα στη φυλακή. Για την ακρίβεια, στο κελί νούμερο επτά της έκτης πτέρυγας όπου έμεινε προφυλακισμένος, για 18 μήνες, o Νίκος Ζήγρας, εξάδερφος του Ακη Τσοχατζόπουλου. Εκεί ήταν που ξεκίνησε να γράφει σε λευκές κόλλες χαρτί ιστορίες με πηγή έμπνευσης, όπως λέει ο ίδιος, όσα έζησε δίπλα στον εξάδελφο και πρώην υπουργό. Σύμφωνα με την Καθημερινή, που παρουσιάζει αποσπάσματα του βιβλίου, όταν τον Οκτώβριο του περασμένου έτους αποφυλακίστηκε, άρχισε, με την παρακίνηση πλέον του δικηγόρου του, Στέλιου Γκαρίπη, να βάζει σε μια σειρά τις ιστορίες αυτές και προσφάτως αποφάσισαν από κοινού να τις εκδώσουν.

«Ανήκω σε ένα παρελθόν που αποδεχόταν τη διαφθορά, την θεωρούσε μάλιστα μαγκιά», θα ομολογήσει στην πρώτη σελίδα ο Ζήγρας. Το βιβλίο αυτό το χαρακτηρίζει ως την «συνειδησιακή συνέχεια της πρώτης ειλικρινούς μαραθώνιας απολογίας του», τον Ιούλιο του 2012, όταν, όπως λέει, αισθάνθηκε προδομένος από τη στάση του εξαδέρφου του και πείστηκε από τον δικηγόρο του να ομολογήσει τα όσα παράνομα είχαν γίνει εν γνώσει του. «Εβγαλα την αλήθεια από μέσα μου, ελευθερώθηκα… τώρα θέλω να γράψω μια ιστορία φανταστική, χωρίς να πρέπει κάτι να θυμηθώ, χωρίς να πρέπει να εξηγήσω, χωρίς να πρέπει να απολογηθώ», θα ξεκαθαρίσει, όμως, στην εισαγωγή.

Για τον ίδιο λόγο ο δικηγόρος του και εκδότης του βιβλίου κ. Γκαρίπης θα γράψει στον πρόλογο πως το (…)AKIS GATE είναι μια μυθοπλασία και όχι ένα ιστορικό κείμενο». Ενώ εξηγεί πως ο πελάτης του αποφάσισε να μη δώσει καν όνομα στον ήρωα του διηγήματός του και να τον αποκαλεί με μια κατάληξη ονόματος, το «…άκης». Αλλωστε, ο ήρωας του διηγήματος, εξηγεί ο Ζήγρας, αποφεύγει να χρησιμοποιεί το όνομά του στις παρανομίες του. Τα ονόματα των υπολοίπων ηρώων είναι περιγραφικά, είτε προερχόμενα από άλλες γλώσσες και εποχές, αποκαλύπτοντας πολλές φορές χιουμοριστική διάθεση: η «Αγκελα» είναι η πρώην Γερμανίδα σύζυγος και η «Αντουανέτα» η νυν, ο πρόεδρος της παράταξης και μετέπειτα πρωθυπουργός είναι ο «Μίμης», ο επόμενος πρωθυπουργός είναι ο «Γερμανός», ενώ υπουργοί είναι μεταξύ άλλων: ο «Λόλας», που «δεν θα διαπρέψει ως οδοντίατρος, αλλά ως υπουργός Κατασκευών» ο «σεβάσμιος και αξιοσέβαστος» κ. «Μπόρνας», με το μαύρο μούσι, ο «Σκαρπίνης» κ.ο.κ. «Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι συμπτωματική», τονίζει με κάθε ευκαιρία ο Ζήγρας…

Η πρώτη σκηνή εκτυλίσσεται στο γραφείο ενός τραπεζίτη στη Γενεύη. Εκεί έχει πάει ο αφηγητής μια μαύρη βαλίτσα που λίγη ώρα νωρίτερα του είχε δώσει ο γιος Κύπριου υπουργού στο λόμπι ενός πεντάστερου ξενοδοχείου. Μάλιστα,400.000 ευρώ μετρητά μπαίνουν σε μια θυρίδα και ο τραπεζίτης ενημερώνεται πως προορίζονται για τη Γερμανίδα σύζυγο «για την περίπτωση που υπάρξει συμφωνία με το διαζύγιο». Δεν είναι τυχαίο πως από όλες τις ιστορίες επιλέγει να ξεκινήσει με αυτήν: τους τελευταίους μήνες ο Ζήγρας έχει ξεκινήσει με τον δικηγόρο του μια «εκστρατεία» -όπως την ονομάζει- ενάντια στο τραπεζικό σύστημα της Ελβετίας, που για χρόνια τον εξυπηρετούσε όταν εκπροσωπούσε τον παντοδύναμο πρώην υπουργό. Γι’ αυτό και αφιερώνει ένα μεγάλο κομμάτι του βιβλίου στο πώς οι Ελβετοί τραπεζίτες, σε συνεργασία με ελληνικά «παραμάγαζα», είχαν στήσει αυτό που χαρακτηρίζει «περίπλοκο πλυντήριο μαύρου χρήματος».

Αυτά που ακολουθούν στο βιβλίο είναι σαν σκηνές από ταινία. Από τη μυστική αποστολή που είχε αναλάβει ο «…άκης», χρόνια πριν στη Ρώμη, παρέα με άλλους δύο μετέπειτα πρωταγωνιστές του δημοσίου βίου -όπου έφτασαν ένα βήμα πριν από την αγορά όπλων για την ενίσχυση του αντιδικτατορικού αγώνα- και την περιπετειώδη «παράνομη» επιστροφή του στην Ελλάδα, με αυτοκίνητο (αφού ο μετέπειτα υπουργός στρατιωτικών δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ στον στρατό).

Ο «…άκης» επιστρέφοντας στην Ελλάδα καταφέρνει να γίνει ο έμπιστος άνθρωπος του προέδρου «Μίμη». Και όταν το κόμμα κερδίζει τις εκλογές ως «υπουργός Κατασκευών» πλέον, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ξεκινάει κύκλο επαφών με μεγάλους εργολάβους, «δημιουργώντας την πεποίθηση πως οι μίζες που καταβάλλονται έχουν μόνη κατεύθυνση τα ταμεία του κόμματος». «Εχει ήδη αρχίσει το μεγάλο φαγοπότι», γράφει ο Ζήγρας. Χαρακτηριστικός είναι ένας διάλογος μέσα σε ένα αυτοκίνητο μεταξύ του «…άκη» και δύο ακόμα γνωστών υπουργών: Λέει ο ένας πως σκοπεύει να κάνει μια καλή μπάζα και να φύγει για τη Λατινική Αμερική. Ο «…άκης» επικροτεί την ιδέα, αλλά ο τρίτος, ως πιο έμπειρος, τους καθησυχάζει, εξηγώντας τους πως αν τα παίρνουν διακριτικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξενιτευθούν… Κάπου εκεί, μπαίνει ενεργά στην ιστορία και ο αφηγητής. Αναλαμβάνοντας μεταφορές χρημάτων από τις μίζες: στα σπίτια υπουργών «για να τα παραλάβουν δήθεν έκπληκτοι», αλλά ακόμα και στον ίδιο τον πρόεδρο και πρωθυπουργό «Μίμη», «που έχει την άνεση και κάνει πως δεν βλέπει τη βαλίτσα κοιτώντας με επίμονα στα μάτια γελαστός και πάντα εγκάρδιος». Ο «…άκης» φτάνει μέχρι και τη Λιβύη με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για να συναντήσει τον Καντάφι και επιστρέφει με βαλίτσες γεμάτες δολάρια για τα ταμεία του κόμματος. «Τα δολάρια όμως έχουν ουρές: Αραβες αρχίζουν να έρχονται ζητώντας ρουσφέτια και ανταλλάγματα».

Χρόνια αργότερα, η υπουργική καρέκλα στο υπουργείο «Στρατιωτικών», όπως το ονομάζει, εμφανίζεται να έχει δοθεί από τον «Γερμανό» πρωθυπουργό ως χάρη, μετά τη μεγάλη απογοήτευση που είχε ζήσει όταν έχασε μέσα από τα χέρια του την πρωθυπουργία της χώρας. Εκεί είναι που ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, διαπράττει το τέλειο έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν μιλάμε μόνο για τις γνωστές μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά μίζες στην κυριολεξία για τα πάντα: από τις αποσπάσεις μέχρι τα αναλώσιμα του υπουργείου και με έναν τρόπο που εξασφάλιζε πως κανείς δεν θα μιλήσει, γράφει ο Ζήγρας.

Οι ιστορίες σκιαγραφούν ένα πολιτικό σύστημα που όσο περνούσε ο καιρός διαφθειρόταν ολοένα και περισσότερο. Ο «…άκης», σύμφωνα με το βιβλίο, δημιουργεί προϋποθέσεις για κληροδότηση των διαδικασιών διαφθοράς στους μελλοντικούς υπουργούς, «για να εξασφαλίσει ότι θα προτιμήσουν να λάβουν ένα δωράκι αντί να τον καταγγείλουν». Και βέβαια δεν είναι ο μόνος. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, «όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν μιλάει γιατί είναι όλοι μέσα στο κόλπο», άλλοι βουλευτές, οι συνδικαλιστές, που οι πολιτικοί τούς έχουν δώσει ασυλία μεγαλύτερη από τη δική τους και απροκάλυπτα εκβιάζουν επιχειρηματίες, όλοι όσοι διεκδικούν μια θέση σε κάποιον οργανισμό ή διοικητικό συμβούλιο και πληρώνουν προκαταβολικά «ταρίφα». Γιατί για τα πάντα μοιάζει να υπάρχει μια ταρίφα, πόσο μάλλον για συμβάσεις εκατομμυρίων. Και όχι αποκλειστικά εξοπλιστικών, αλλά και άλλων, όπως π.χ. αυτή της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του υπουργείου «Στρατιωτικών», των προγραμμάτων φωτοβολταϊκών ή των αδειοδοτήσεων των καζίνο.
Ο γάμος

Σήμερα ο Ζήγρας ισχυρίζεται πως οι σχέσεις του με τον Τσοχατζόπουλο είχαν περάσει την πρώτη «δοκιμασία» όχι κατά τη διάρκεια κάποιας από τις εκατοντάδες παράνομες δοσοληψίες στις οποίες είχε συμμετάσχει, αλλά όταν ο ξάδερφος του ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να παντρευτεί στο Παρίσι. «Είσαι τρελός», λέει ότι του είχε πει. «Πάμε στη Θεσσαλονίκη να σουβλίσουμε 300 αρνιά και να φέρουμε νταούλια και μια ζωή θα βγαίνεις βουλευτής». Ο Τσοχατζόπουλος, όμως, ήταν ανένδοτος: «Είναι επιθυμία ζωής», ισχυρίζεται ο Ζήγρας πως του είχε πει το 2004. Η σχέση τους δεν ήταν ποτέ η ίδια μετά τον γάμο αυτό, λέει σήμερα ο Ζήγρας. Ισως αυτός είναι ο λόγος που αφιερώνει το τελευταίο μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου στον Βίο και Πολιτεία της «Αντουανέτας» και του «…άκη». Από το Παρίσι μέχρι το σπίτι κάτω από την Ακρόπολη, τα πανάκριβα ψώνια και τα ταξίδια με έξοδα του υπουργείου – ο Ζήγρας αφηγείται ένα παραλήρημα σπατάλης… «ορατής και προκλητικής». Αυτό είναι, σύμφωνα με τον Ζήγρα -και όχι κάποιο από τα σκάνδαλα- το μοιραίο λάθος του ήρωα του βιβλίου, του «…άκη»: ότι δεν είχε ακούσει τη συμβουλή του παλιού του συντρόφου που του είχε πει πριν από χρόνια πως πρέπει να είναι διακριτικός με τον παράνομο πλουτισμό του…