ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)
Εδώ
και πολλά χρόνια ο γράφων καυτηριάζει τον εμπορευματοποιημένο και
διεφθαρμένο αθλητισμό, που αποτελεί εφαλτήριο κάθε λογής διαφθοράς με
την υποστήριξη του τζόγου και των εκατομμυρίων ευρώ που διασκορπίζονται
από το προ-πο και λοιπά «τυχερά» παιχνίδια, τα οποία εκμαυλίζουν τους
πάντες.
Δυστυχώς, η μεταπολιτευτική Αριστερά – όσο μπορεί κανείς να την αποκαλεί έτσι – δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται γι’αυτό το κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα.
Επανέρχομαι,
λοιπόν στο θέμα για να θυμίσω στους σημερινούς αριστερούς ότι η ΕΔΑ
«είχε ταχθεί από την αρχή εναντίον του θεσμού των ποδοσφαιρικών
στοιχημάτων», όπως γράφει ο Τ.Τρίκκας στο ογκώδες και τεκμηριωμένο έργο
του: «ΕΔΑ» (1951-1967), τομ. Α’, εκδ. «Θεμέλιο», 2009, σελ. 620).
Εκεί διαβάζουμε και τα εξής: Στις 10-8-1959 οι βουλευτές Ηλ. Ηλιού, Κ. Σωτηρίου και Α. Μπριλάκης κατέθεσαν στη βουλή σχετική ερώτηση, η οποία έλεγε: «Δια της υπ’αριθ. 58/10-6-1959 συστάσεως και επερωτήσεώς μας αποτελούσης επανάληψιν της μη συζητηθείσης υπ’αριθ. 207/20-4-1959
ομοίας, επεσημάναμεν τους εκ των στοιχημάτων ποδοσφαίρου (προ.πο)
πολλαπλούς κινδύνους (εκμαυλισμός και διαφθορά νεότητος, άλλαι
επικίνδυναι κοινωνικαί εκδηλώσεις) και συνεστήσαμεν την δια της
νομοθετικής οδού άμεσον κατάργησιν αυτών».
Συνεχίζουν οι επερωτώντες βουλευτές:
«Επί του θέματος επανήλθομεν δια της υπ’αριθ. 4/3-6-1959 ερωτήσεώς μας.
Εξ αφορμής της κατά τον παρελθόντα Μαΐου γενομένης αποπείρας δωροδοκίας
παίκτου ποδοσφαιρικής ομάδος».
Φυσικά, η κυβέρνηση Καραμανλή απαξίωσε όχι μόνο να λάβει μέτρα αλλά
και ν’απαντήσει στις συνεχόμενες ερωτήσεις των βουλευτών της ΕΔΑ που
διαπίστωναν την κατρακύλα του «αθλητισμού».
Τα
εκατομμύρια εισπράξεων του κράτους από τους «αθλητικούς» τζόγους, ήταν
πολύ χρήσιμα για τις εκάστοτε κυβερνήσεις να εκμαυλίζουν κόσμο και
κοσμάκι για να τις στηρίζουν. Απόσπασμα μπορεί να γνωρίζει ο γράφων τα μέλη της ΕΔΑ δεν διανοήθηκαν να συμπληρώσουν ένα προ-πο.
Ετούτα τα χρόνια, τα
εκατομμύρια από τον «αθλητικό» τζόγο είναι ασύγκριτα περισσότερα και
συνεπώς και ο πολυεπίπεδος και πολύμορφος εκμαυλισμός.
Πέραν της παντοειδούς διαφθοράς, ο δήθεν «αθλητισμός» αυτών των χρόνων αποτελεί τον κατάλληλο
αγωγό της λαϊκής εκτόνοσης και του αποπροσανατολισμού των … φιλάθλων
από τα πραγματικά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα.
Αποτελεί το δραστικό χλωροφόρμιο της αναισθητοποίησης των λαϊκών μαζών
(Για τα ζητήματα αυτά βλ. π.χ. τα κείμενά μου: «Ολυμπιακοί Αγώνες: Ένα
διεθνοποιημένο ψεύδος», στα «Πολιτικά Θέματα» (Π.Θ.), της 21-2-1992 – «Ο
φανατισμός στο ποδόσφαιρο εκμαυλίζει τους πολίτες» στα «Π.Θ.» της
16-3-2001 – «Δύο «χρυσά» πόδια ως εθνικό κεφάλαιο», στα «Π.Θ.» της
2-2-2003 – «Ποδόσφαιρο: Προθάλαμος της φασιστικοποίησης», στα «Π.Θ.»,
της 16-5-2003). Δυστυχέστατα, η Ελλάδα των μεταπολιτευτικών χρόνων ανήγαγε τις ομαδικές διασκεδάσεις και τα χυδαία θεάματα σε θρησκεία και ως ύψιστο σκοπό της διαρκώς εκμαυλιζόμενης παντοιοτρόπως κοινωνίας. Οι ταγοί της, μεθοδευμένα την οδήγησαν σε πλήρη, σχεδόν, ηθική αποσύνθεση και της άνοιξαν το δρόμο της εθελοδουλείας, κατά πως διδάσκει η κοινωνική εμπειρία και η ιστορία.
Ετούτη την ολέθρια εθνική συνέπεια ανέδειξε μεταπολιτευτικά ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μ.Δ.Στασινόπουλος, ο οποίος θέλοντας να αποδείξει τις διαλεκτικές σχέσεις εθελοδουλείας και θεαμάτων μετέφρασε ένα ξεχασμένο έργο ενός Γάλλου δικαστή, του Λα Μποεσί (πέθανε το 1563), που είχε τον τίτλο: «Δοκίμιο για την εκούσια δουλεία», στο οποίο ο Μ. Στασινόπουλος έδωσε τον τίτλο: «Ελευθερία και εκούσια δουλεία»
(εκδ. «Άλμα», χ.χ.). Να, λοιπόν, τι έγραφε, ανάμεσα στ’άλλα, ο
διανοητής μεταφραστής για το ζήτημα αυτό, αναδεικνύοντας τις στενές
σχέσεις τυραννίας και θεαμάτων: Είναι χαρακτηριστικές οι βαθυστόχαστες
κοινωνιολογικές επισημάνσεις του νεαρού Γάλλου συγγραφέα, ο οποίος
«περιγράφοντας τα μέσα με τα οποία οι τύραννοι αποκοιμίζουν τους λαούς
και τους οδηγούν στην εκούσια δουλεία για να διατηρούνται στην εξουσία» αναφέρει:
α) την αμάθεια, β) τη διαφθορά, γ) την πατρική προστασία, δ) τη δεισιδαιμονία και ε) την κοινωνική οργάνωση. Θα νόμιζε κανείς ότι αυτά δεν γράφτηκαν για τους κυβερνώντες του 1500 αλλά για τους μεταπολεμικούς Έλληνες πολιτικούς και ιδιαίτερα τους μεταπολιτευτικούς.
Πέρασαν πέντε αιώνες και όμως τα πράγματα είναι τα ίδια. Ο Μ.
Στασινόπουλος, που ήταν και δάσκαλός μου στην Πάντειο Σχολή,
ερμηνεύοντας το δεύτερο στοιχείο δηλ., τη διαφθορά, έγραφε: «παροχές,
εορτές, πανηγύρια, τσίρκα (το ποδόσφαιρο δεν ήταν ακόμη της μόδας),
δημόσια γεύματα αποκοιμίζουν τον λαό ικανοποιώντας τις ταπεινές ανάγκες
του» (βλ. σελ. 12). Έγραφε, λοιπόν, ο Γάλλος στοχαστής εκεί, γύρω
στα 1500, προσκομίζοντας ιστορικό παράδειγμα: «Αυτή η ικανότητα των
τυράννων ν’αποκτηνώνουν τους υπηκόους των, φαίνεται πιο καθαρά σ’αυτό
που έκαμε ο Κύρος στους Λυδούς όταν εκυρίευσε τις Σάρδεις…». Τι έκανε ο
Κύρος όταν του έφεραν την είδηση ότι οι κάτοικοι των Σάρδεων επαναστάτησαν;:
«Εγκατέστησε εκεί οίκους ανοχής, ταβέρνες και γήπεδα αγώνων και
δημοσίευσε διαταγή όλοι οι πολίτες ώφειλαν υποχρεωτικά να τα
χρησιμοποιούν». Αποτέλεσμα: «Το μέσο αυτό έπιασε τόσο ώστε δεν του χρειάστηκε πια να χρησιμοποιήσει ούτε μια σπαθιά εναντίον των Λυδών…» (βλ. οπ.π.σελ. 49). Καταλήγει ο Λα Μποεσί: «οι δυστυχισμένοι αυτοί δελεάστηκαν σ’αυτή τη διασκέδαση, να επινοούν κάθε λογής παιχνίδια…».
Μ’άλλα λόγια οι κατακτημένοι Λυδοί αποβλακώθηκαν τελείως και σκλαβωμένοι όντες έπαιζαν και διασκέδαζαν!! Αυτή η αποτελεσματική μέθοδος εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία στις … σύγχρονες «δημοκρατίες» του κόσμου.
Όσο περισσότερο αποβλακώνεις τόσο πιο εύκολα κυβερνάς!
Αθήνα, 2
9
/0
7
/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής
Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου