http://logia-starata.blogspot.gr/2013/08/washington-post.html
Eίναι η εφημερίδα που αποκάλυψε το σκάνδαλο Watergate και οδήγησε τον πρόεδρο Νίξον σε παραίτηση. Η εφημερίδα των 47 Πούλιτζερ, που ιδρύθηκε το 1877 με έδρα την Ουάσιγκτον και άλλαξε τη μορφή του αμερικανικού τύπου. Η Washington Post, δικαιώνει τον τίτλο της ως «ιστορικής» και μέλλει να οδηγήσει και στη νέα εποχή των εκδόσεων, μετά την ανακοίνωση- σοκ πως πουλήθηκε έναντι 250 εκατομμυρίων δολαρίων στον ιδρυτή του Amazon, τον Τζεφ Μπέζος.
Η είδηση για την πώληση του ομίλου της Washington Post ήταν το καλύτερα φυλασσόμενο μυστικό στο χώρο όχι μόνο των εκδόσεων αλλά γενικότερα των αμερικανικών επιχειρήσεων. Η ανακοίνωση προκάλεσε έκπληξη και σοκ σε όλους, ενώ σήμερα, η ιστοσελίδα της μοιάζει να θρηνεί. «Μια εποχή τελειώνει, καθώς η Post πουλήθηκε», είναι ο κεντρικός τίτλος.
H ιστορία ενός θρύλου
Στις 6 Δεκεμβρίου του 1877 ο υποστηρικτής των Δημοκρατικών Stilson Hutchins, αποφασίζει να εκδόσει την εφημερίδα Τhe Washington Post, τυπώνοντας 10.000 φύλλα και 12 χρόνια μετά την πουλά στον Ρεπουμπλικάνο Frank Hatton και στον Δημοκρατικό μέλος του Κονγκρέσo Beriah Wilkins. Ακολουθεί μια μεταβατική περίοδος συνεχώς πωλήσεων του φύλου – ακόμη και μέσω δημόσιας δημοπρασίας κατόπιν χρεοκοπίας, που έγινε στα σκαλιά της εφημερίδας τον Ιούνιο του 1933. Τότε η εφημερίδα πέρασε έναντι 825.000 δολαρίων στον Εugene Meyer από την Καλιφόρνια. Οταν το 1946 ο πρόδρος Τρούμαν τον διορισε πρώτο πρόεδρο στη Διεθνή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη, η εφημερίδα πέρασε στον έλεγχο στον γαμπρό του Meyer, τον Philip L Graham, σύζυγο της Katharine. Mια νέα ένδοξη εποχή άρχισε με την οικογένεια Graham στα ηνία...
Το 1963, ο αιφνίδιος θάνατος του Philip, φέρνει την Κatharine στη θέση του προέδρου. Είναι το απόλυτο αφεντικό και η γυναίκα που έμελλε να γίνει η ισχυρότερη στα παγκόσμια εκδοτικά χρονικά. Το 1971 αποφασίζει να βάλει τον όμιλο που στηρίζει την εφημερίδα στο Χρηματιστήριο, με τιμή μετοχής καθορισμένη στα 26 δολάρια. Το αποτέλεσμα είναι θριαμβευτικό και έτσι ένα χρόνο μετά αποκτά έναντι 25 εκατομμυρίων δολαρίων το νέο εντυπωσιακό κτίριο που την στέγαζε εφεξής. Την ίδια χρονιά αρχίζουν να δημοσιεύονται τα πρώτα άρθρα για τη διάρρηξη τα γραφεία της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής στο κτήριο Watergate. Η εφημερίδα αποκαλύπτει συνεχώς τις παράνομες ενέργειες που ενορχηστρώθηκαν από την κυβέρνηση του Νίξον, οδηγώντας τελικά στην παραίτησή του από την προεδρία των ΗΠΑ το 1974.
Το 1976 είναι η ώρα για τη νέα γενιά να μπεί στην εφημερίδα. Ο γιος της Katharine Donald Graham γίνει αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής. Μεσολαβεί μια σειρά από αγοραπωλησίες νέων εντύπων, η δημιουργία νεου χώρου εκτυπώσεων ενώ το 1996 η εφημερίδα μπαίνει στο διαδίκτυο. Μια στιγμή ιστορική και σημαδιακή για όσα ακολούθησαν. Ο ίδιος ο Donald ήταν αυτός που χθες έστειλε μια επιστολή στους εργαζόμενους του ομίλου, για να τους ανακοινώσει την είδηση-έκπληξη όπως την χαρακτηρίζει και ο ίδιος.Προσπαθεί επίσης να απαντήσει σε δυο ερωτήματα: γιατί πουλήθηκε η εφημερίδα, και γιατί ειδικά στον Τζεφ Μπέζος. Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι επί επτά χρόνια στη σειρά τα έσοδα της εφημερίδας έπεφταν και τα περιθώρια μείωσης του κόστους είχαν ένα σαφές όριο. «Ξέραμε ότι η εφημερίδα κάτω από την ιδιοκτησία μας θα κατόρθωνε να επιβιώσει. Ομως θέλαμε κάτι περισσότερο από αυτό. Θέλαμε να πετύχει, όχι απλώς να επιβιώσει»
iefimerida.gr
Η είδηση για την πώληση του ομίλου της Washington Post ήταν το καλύτερα φυλασσόμενο μυστικό στο χώρο όχι μόνο των εκδόσεων αλλά γενικότερα των αμερικανικών επιχειρήσεων. Η ανακοίνωση προκάλεσε έκπληξη και σοκ σε όλους, ενώ σήμερα, η ιστοσελίδα της μοιάζει να θρηνεί. «Μια εποχή τελειώνει, καθώς η Post πουλήθηκε», είναι ο κεντρικός τίτλος.
H ιστορία ενός θρύλου
Στις 6 Δεκεμβρίου του 1877 ο υποστηρικτής των Δημοκρατικών Stilson Hutchins, αποφασίζει να εκδόσει την εφημερίδα Τhe Washington Post, τυπώνοντας 10.000 φύλλα και 12 χρόνια μετά την πουλά στον Ρεπουμπλικάνο Frank Hatton και στον Δημοκρατικό μέλος του Κονγκρέσo Beriah Wilkins. Ακολουθεί μια μεταβατική περίοδος συνεχώς πωλήσεων του φύλου – ακόμη και μέσω δημόσιας δημοπρασίας κατόπιν χρεοκοπίας, που έγινε στα σκαλιά της εφημερίδας τον Ιούνιο του 1933. Τότε η εφημερίδα πέρασε έναντι 825.000 δολαρίων στον Εugene Meyer από την Καλιφόρνια. Οταν το 1946 ο πρόδρος Τρούμαν τον διορισε πρώτο πρόεδρο στη Διεθνή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη, η εφημερίδα πέρασε στον έλεγχο στον γαμπρό του Meyer, τον Philip L Graham, σύζυγο της Katharine. Mια νέα ένδοξη εποχή άρχισε με την οικογένεια Graham στα ηνία...
Το 1963, ο αιφνίδιος θάνατος του Philip, φέρνει την Κatharine στη θέση του προέδρου. Είναι το απόλυτο αφεντικό και η γυναίκα που έμελλε να γίνει η ισχυρότερη στα παγκόσμια εκδοτικά χρονικά. Το 1971 αποφασίζει να βάλει τον όμιλο που στηρίζει την εφημερίδα στο Χρηματιστήριο, με τιμή μετοχής καθορισμένη στα 26 δολάρια. Το αποτέλεσμα είναι θριαμβευτικό και έτσι ένα χρόνο μετά αποκτά έναντι 25 εκατομμυρίων δολαρίων το νέο εντυπωσιακό κτίριο που την στέγαζε εφεξής. Την ίδια χρονιά αρχίζουν να δημοσιεύονται τα πρώτα άρθρα για τη διάρρηξη τα γραφεία της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής στο κτήριο Watergate. Η εφημερίδα αποκαλύπτει συνεχώς τις παράνομες ενέργειες που ενορχηστρώθηκαν από την κυβέρνηση του Νίξον, οδηγώντας τελικά στην παραίτησή του από την προεδρία των ΗΠΑ το 1974.
Το 1976 είναι η ώρα για τη νέα γενιά να μπεί στην εφημερίδα. Ο γιος της Katharine Donald Graham γίνει αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής. Μεσολαβεί μια σειρά από αγοραπωλησίες νέων εντύπων, η δημιουργία νεου χώρου εκτυπώσεων ενώ το 1996 η εφημερίδα μπαίνει στο διαδίκτυο. Μια στιγμή ιστορική και σημαδιακή για όσα ακολούθησαν. Ο ίδιος ο Donald ήταν αυτός που χθες έστειλε μια επιστολή στους εργαζόμενους του ομίλου, για να τους ανακοινώσει την είδηση-έκπληξη όπως την χαρακτηρίζει και ο ίδιος.Προσπαθεί επίσης να απαντήσει σε δυο ερωτήματα: γιατί πουλήθηκε η εφημερίδα, και γιατί ειδικά στον Τζεφ Μπέζος. Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι επί επτά χρόνια στη σειρά τα έσοδα της εφημερίδας έπεφταν και τα περιθώρια μείωσης του κόστους είχαν ένα σαφές όριο. «Ξέραμε ότι η εφημερίδα κάτω από την ιδιοκτησία μας θα κατόρθωνε να επιβιώσει. Ομως θέλαμε κάτι περισσότερο από αυτό. Θέλαμε να πετύχει, όχι απλώς να επιβιώσει»
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου