Συζητώντας με τον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη. Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή»

http://booksyros.blogspot.gr/2013/07/blog-post_29.html

Ας ξεκινήσουμε τη «συζήτησή» μας μιλώντας για τον αναγνώστη Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη. Ποια ήταν η σχέση σας με το βιβλίο, πριν αποφασίσετε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; 
Δεν προέρχομαι από οικογένεια που διάβαζε βιβλία. Τα λιγοστά βιβλία στο πατρικό σπίτι ήταν σχολικές εγκυκλοπαίδειες. Η αγάπη μου για το βιβλίο ξεκινά από την ηλικία των είκοσι χρόνων όταν πέρασα στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Λαμίας. Τότε κατάλαβα ότι δεν γνωρίζω τίποτε. Θα άρχιζα τις σπουδές μου και αισθανόμουν ντροπή που είχα διαβάσει ελάχιστα βιβλία. Αυτό συνέβαινε γιατί δεν ενδιαφερόμουν να σπουδάσω αλλά να γίνω ποδοσφαιριστής. Η απογοήτευση για τον χώρο του ποδοσφαίρου με έριξε στην αγκαλιά της μελέτης. Ήταν για εμένα ένα νέο πεδίο που είχα την διάθεση να το γνωρίσω.

Η ιδιότητα του εκπαιδευτικού επηρέασε την αγάπη σας προς τα βιβλία ; 
Η Παιδαγωγική Ακαδημία μου έδωσε μια σφαιρική μόρφωση. Ασχολήθηκα με πολλά μαθήματα που ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Αυτό αποτέλεσε κίνητρο για να διαβάσω παιδαγωγικές `μελέτες , ιστορικά βιβλία αλλά και να αρχίσω δειλά -δειλά να διαβάζω Λογοτεχνία. Αργότερα όταν άρχισα να διδάσκω διάβασα τα βιβλία στα οποία ανήκαν τα αποσπασματικά κείμενα που δίδασκα στους μαθητές μου. Έτσι συνέχιζα την ανάγνωση ή και ολοκλήρωση του μυθιστορήματος ώστε τα παιδιά να ξέρουν το περιεχόμενο του μυθιστορήματος και τα βαθύτερα νοήματά του.
Τι βιβλία σας αρέσουν να διαβάζετε; Υπάρχουν κάποια που αγαπήσατε ιδιαίτερα; 
 Διαβάζω ιστορικά, πολιτικά, παιδαγωγικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία. Είναι δύσκολο να αναφέρω ποια αγάπησα περισσότερο. Γιατί θα αδικήσω κάποια ή μπορεί και να ξεχάσω μερικά.
Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να συνεχίσετε από την ανάγνωση στη συγγραφή βιβλίων; 
Κανείς δεν ξέρει τι είναι αυτό που τον κάνει να αρχίσει να γράφει. Η συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου μου είχε πει ότι για να γράψεις πρέπει κάτι να σε καίει. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να προσπαθήσεις να βρεις τον τρόπο να βγάλεις τις εσώτερες σκέψεις σου. Αν και έχεις να αντιμετωπίσεις την λευκότητα του χαρτιού πρέπει να μην φοβηθείς. Να αρχίσεις και οι πρώτες γραμμές θα φέρουν την συνέχεια. Όσον αφορά για εμένα η αρχή έγινε μετά από μια απογοήτευση. Η γιατρειά ήρθε από το γράψιμο και θα έλεγα ότι ανακάλυψα ένα τρόπο για να ξεφεύγω από τη καθημερινή ρουτίνα.
Διηγήματα, νουβέλες και τώρα ένα βιβλίο για τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, τον μεγάλο Έλληνα Μαθηματικό που διακρίθηκε διεθνώς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέμα αυτό; Ήταν η αγάπη σας προς τα μαθηματικά, τη «μαθηματική λογοτεχνία» ή κάτι άλλο; 
Δεν γίνεται τίποτε στην τύχη. Το 2003 η εφημερίδαΕλευθεροτυπία στο ένθετο Ιστορικά έκανε ένα αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή. Μου άρεσε αυτό το αφιέρωμα και τηλεφώνησα του εξάδελφού μου Ιωσήφ που είχε σπουδάσει θετικές επιστήμες. Ο καλός ξάδελφος με διαφώτισε. Μου πρότεινε μελέτες και μου είπε να μπω στο διαδίκτυο και να ψάξω για τον διάσημο μαθηματικό. Η όλη αυτή ενασχόληση με οδήγησε στην ανάγνωση μυθιστορημάτων που ήταν επηρεασμένα από τα μαθηματικά. Μπορώ να πως μερικά από αυτά με γοήτευσαν. Μάλιστα «Ο Θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλμπαχ» του συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη με εντυπωσίασε. Και κάποια στιγμή ξεκίνησα. Τότε έγραφα με το μολύβι. Έγραψα τριάντα σελίδες και μετά σταμάτησα. Αυτό συνέβη το καλοκαίρι του 2006. Μετά από τρία χρόνια τα πράγματα είχαν αλλάξει. Είχα διαβάσει περισσότερα πράγματα για τονΚωνσταντίνο Καραθεοδωρή και ήξερα πλέον την πλοκή του έργου. Συνέχισα από την σελίδα που είχα σταματήσει. Και σαν να ήμουν έτοιμος από παλιά έγραφα και δεν σήκωνα κεφάλι.
Πέρα από τη γλαφυρή αφήγηση -που κάνει ευχάριστη την ανάγνωση- χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι η «ζωντανή» περιγραφή πόλεων και τοποθεσιών (Μόναχο, Βερολίνο, Σμύρνη...) . Αλήθεια, πόσο χρόνο χρειαστήκατε για τη συγγραφή του βιβλίου; 
Όταν περιγράφεις πόλεις είναι αναγκαίο να ζεις και εσύ μαζί με τον αναγνώστη τις ομορφιές και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτών των τοποθεσιών. Πώς θα καταφέρεις να γοητεύσεις και να γίνεις αρεστός αν δεν δημιουργήσεις απλές καθημερινές σκηνές; Οι περιγραφές στο Μόναχο και το Βερολίνο ήταν εύκολες γιατί έζησα πέντε χρόνια στην Γερμανία. Τώρα για τη Σμύρνη ας είναι καλά οι αφηγήσεις από τη Σμυρνιά γιαγιά μου και τον παππού μου που πολέμησε στην Μικρά Ασία ως στρατιώτης. Ο χρόνος συγγραφής εξαρτάται από την έμπνευση που έχεις. Χρειάζεται να δουλέψεις σαν εργάτης και κάθε μέρα να γράφεις μέχρι να φτάσεις στο τέλος. Το μυθιστόρημα γράφτηκε μέσα σε τέσσερις μήνες. Έπειτα για τρία χρόνια έμεινε στο συρτάρι μου.
«Για μένα η λογοτεχνία είναι μια αναζήτηση και προσφορά πνευματικής τροφής», λέγει στο βιβλίο η Μαρκέλλα Πώς θα σχολιάζατε τα λόγια της Μαρκέλλας;
Ο αναγνώστης αναζητά νέα έργα που θα του κινήσουν την περιέργεια και θα τον βοηθήσουν να μάθει νέα πράγματα και νέους τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς. Αν διαβάζεις πολύ όπως η Μαρκέλλα δύσκολα ανακαλύπτεις βιβλία που θα γίνουν αγαπημένα και θα τα βάλεις στην βιβλιοθήκη. Έτσι αναζητάς και επιλέγεις το είδος πνευματικής τροφής που σου προσφέρουν.
«Μετρώ, γράφω, αλλά δεν γοητεύω το είναι μου … Είναι οι σκέψεις του μηχανικού -στα πρώτα του χρόνια- Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Τι θα συμβουλεύατε τους νέους ανθρώπους που προγραμματίζουν ή ξεκινούν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία ; 
Για να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να αγαπάς τη δουλειά που κάνεις. Να μην κάνεις κάτι από μόνο εξαναγκασμό. Ο Καραθεοδωρή δεν ήθελε να συνεχίσει την καριέρα του ως στρατιωτικός μηχανικός. Είχε βρει τον δρόμο του. Θα σπούδαζε μαθηματικά. Κάτι ανάλογο πρέπει να πράξουν και οι νέοι μας. Να επιλέξουν ότι τους αρέσει. Και να είναι σίγουροι ότι θα βρουν το δρόμο τους.
Ποια είναι τα σχέδια για την επόμενη συγγραφική κίνηση; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που «κυοφορείται»; 
Ο συγγραφέας είναι ανήσυχος. Όταν ένα βιβλίο πάρει τον δρόμο του καμαρώνει αλλά σκέφτεται και ποια θα είναι η επόμενη κίνηση. Επειδή το νέο μου βιβλίο είναι ακόμη καινούργιο δεν θέλω να αναφέρω τι ετοιμάζω. Άλλωστε οι περισσότεροι συγγραφείς έχουν μέσα στο συρτάρι τους και άλλα έργα τα οποία τα ξανακοιτάζουν. Διαβάζω λοιπόν ανέκδοτα έργα μου και τα ξαναδουλεύω. Δεν χρειάζεται να βιάζομαι. Όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου τότε θα είμαι σε ετοιμότητα για να εκδώσω κάποιο βιβλίο.
Έχετε επισκεφτεί την Σύρο; 
Την επισκέφτηκα το 2005 ως καλεσμένος συγγραφέας από το 4ο Δημοτικό Σχολείο. Ήταν μια καλή εμπειρία. Οι δάσκαλοι και οι μαθητές με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Ακόμη μου άρεσε πολύ η Ερμούπολη. Είσαστε τυχεροί που ζείτε σε αυτή την όμορφη πόλη!

Θα περιμένουμε να πάρουμε στα χέρια μας το επόμενο βιβλίο και να το απολαύσουμε, όπως ακριβώς και τα προηγούμενα βιβλία!
Για το BookSyros, με πολλές-πολλές ευχαριστίες κι ευχές για μία δημιουργική –επαγγελματική, λογοτεχνική- συνέχεια!

Βιογραφικό 

Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από την Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο, όπου και εργάστηκε για μια πενταετία ως δάσκαλος στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας και εργάζεται ως Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε. στην Άρτα.

Βιβλιογραφία 
(2013) Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Στοχαστής
(2011) Κάποτε στην Άρτα, Στοχαστής
(2010) Άρτα 1881-1941, Παρασκήνιο
(2010) Μια απρόσμενη συνάντηση Αϊνστάιν-Καραθεοδωρή, ΑΛΔΕ Εκδόσεις
 (2007) Σταθμός Ζωή, Στοχαστής
(2006) Ο μύθος και τα εικονογραφημένα βιβλία, Παρασκήνιο
 (2004) Η διδασκαλία της γεωγραφίας, Παρασκήνιο
(2001) Δημήτριος πολιορκητής, Στοχαστής
(1999) Η παράσταση, Σμυρνιωτάκη