Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Ανοικτή επιστολή του Κ. Βαξεβάνη προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο

“ Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη στον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο  ”

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε

Στις 10 Ιουνίου,πρόκειται να δικαστώ γιατί ως δημοσιογράφος,δημοσίευσα στο περιοδικό μου HOT DOC τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών που συμπεριλαμβάνονταν στην λίστα Λαγκάρντ. Η κατηγορία εναντίον μου είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Στις 28 Οκτωβρίου,η Ελληνική Αστυνομία με ειδικό τμήμα της,με εντολή της Εισαγγελίας,με συνέλαβε πριν καλά καλά κυκλοφορήσει το περιοδικό με τα ονόματα αυτών που έπρεπε να ελεγχθούν για πιθανή φοροδιαφυγή.

Οδηγήθηκα βιαστικά και πρόχειρα σε δίκη όπου αθωώθηκα. Το δικαστήριο αποδέχθηκε πως δεν υπήρξε παραβίαση προσωπικών δεδομένων αφού δημοσιεύτηκαν ονόματα ανθρώπων που είχαν λογαριασμό στην Τράπεζα HSBC και όχι άλλα δεδομένα όπως καταθέσεις. Η επιχειρηματολογία μου στο δικαστήριο ήταν πως η σχέση με την Τράπεζα δεν είναι προσωπικό δεδομένο, αφού κανένας δεν προσέρχεται στο ATM για ανάληψη κρύβοντας το πρόσωπό του με κουκούλα. Το δικαστήριο επίσης αποδέχθηκε πως υπήρχαν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που οδήγησαν στην δημοσίευση.

Όπως ίσως ήδη γνωρίζετε,ένα CD με τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ δόθηκε επισήμως στην ελληνική κυβέρνηση για να διερευνήσει την διαφθορά και τη φοροδιαφυγή. Η διερεύνηση της φοροδιαφυγής δεν έγινε ποτέ. Οι υπουργοί προφασίζονταν πως η λίστα ήταν παράνομη και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Έφτασαν σε σημείο να υποστηρίζουν πως έχασαν τα στοιχεία.

Όλη αυτή η συμπεριφορά δημιουργούσε ένα κλίμα αναξιοπιστίας προς το πολιτικό σύστημα. Σε περίοδο λιτότητας,οι ελληνικές κυβερνήσεις έδειχναν να προστατεύουν πιθανούς φοροκλέφτες με τρόπο που εξόργιζε τον κόσμο. Την ίδια ώρα,στο παρασκήνιο,εκβιασμοί,αλλά και συκοφαντίες εξελίσσονταν στο όνομα της λίστας. Η χώρα ήταν σε μια νοσηρή κατάσταση.
Στο HOT DOC αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε τη λίστα αμέσως μόλις καταλήξαμε πως τα στοιχεία της ήταν αληθινά. Αυτή την υποχρέωση είχαμε ως πολίτες και δημοσιογράφοι. Και τότε έγινε αυτό που έγραψαν οι New York Times και ο ξένος Τύπος. «Αντί να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή αποφάσισαν να χτυπήσουν το δημοσιογράφο που την αποκάλυψε».

Η Λίστα Λαγκάρντ δεν είναι απλώς μια λίστα με πιθανούς φοροφυγάδες. Φωτογραφίζει τον τρόπο που λειτουργεί η διαφθορά στην Ελλάδα, δυστυχώς πατώντας πάνω στο πολιτικό σύστημα.

Μετά την αθώωσή μου από το δικαστήριο, η Εισαγγελία έκανε το πρωτοφανές στα νομικά χρονικά για Μονομελές Δικαστήριο. Άσκησε Έφεση κατά της αθώωσής μου λέγοντας πως δεν ελήφθησαν υπόψιν όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Στη δικογραφία μέσα δεν υπήρχε κανένα στοιχείο, ούτε καν το ίδιο το δημοσίευμα. Η δίωξη ήταν τόσο πρόχειρη που ξέχασαν να βάλουν ακόμη και την σφραγίδα της Εισαγγελίας.

Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια στοχευμένη και επιλεκτική δίωξη απέναντι σε ένα περιοδικό που καταπολεμά τη διαφθορά. Έπρεπε να τιμωρηθούμε. Απόδειξη πως από τότε που δημοσιεύσαμε τη λίστα Λαγκάρντ, τρεις ελληνικές εφημερίδες έκαναν δημοσιεύματα με λίστες που περιλάμβαναν ονόματα φορολογούμενων που ελέγχονται. Μία από αυτές μάλιστα δημοσίευσε τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ μαζί με τα ποσά των καταθέσεων. Καμία δίωξη δεν ασκήθηκε εναντίον τους.
Στη δίκη στις 10 Ιουνίου,δεν δικάζομαι εγώ αλλά η όποια ανεξαρτησία του Ελληνικού Τύπου. Συγκροτήματα Τύπου χρεωμένα σε τράπεζες, ιδιοκτήτες καναλιών που χρησιμοποιούν τα media ως όπλο για να παίρνουν δουλειές από τις κυβερνήσεις, επιχειρηματίες που κάνουν ό,τι θέλουν στη χώρα και τελικώς αθωώνονται με νόμους που γίνονται μόνο και μόνο για να μην καταδικαστούν, πνίγουν ασφυκτικά την ελευθερία του Τύπου. Η Ελλάδα φέτος κατέκτησε την 71η θέση σε θέματα ελευθερίας του Τύπου, κάτω ακόμη από αφρικανικές χώρες και στρατοκρατικά καθεστώτα. Έλληνας υπουργός πρόσφατα μήνυσε τον Guardian επειδή αποκάλυψε βασανιστήρια που γίνονταν από Έλληνες αστυνομικούς.

Για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Αυτή όμως σίγουρα δεν μπορεί να γίνει χωρίς Δημοκρατία. Η Ελλάδα απομακρύνεται συνεχώς από τα πρότυπα της δυτικής Δημοκρατίας που θεσπίστηκε μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλήθεια του Τύπου,είναι το πρώτο θύμα.

Θα ήθελα να σας ενημερώσω, πως σε περίπτωση που καταδικαστώ, δεν θα ζητήσω η ποινή μου να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα και θα οδηγηθώ στη φυλακή. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να καταδείξω τι πραγματικά γίνεται σε αυτή τη χώρα που κατάγεται από την αρχαιοελληνική Δημοκρατία και υποστηρίζει πως ασπάζεται την Ευρωπαική. Ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας στη χώρα μου με διώκει για τους λόγους για τους οποίου μου αποδόθηκαν φέτος δύο Διεθνή Βραβεία Δημοσιογραφίας.

Θεωρώ πως η Ευρώπη μπορεί να διαφυλάξει τη Δημοκρατία,να αναδείξει τους πολιτισμούς και να ενώσει τους πολίτες της. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ανελεύθερους ανθρώπους και φιμωμένο Τύπο.

Σας ευχαριστώ

Κώστας Βαξεβάνης

Διαβάστε το κείμενο όπως αναρτήθηκε στα Αγγλικά στην ιστοσελίδα indexoncensorship.org

An open letter to European Commission President José Manuel Barroso

Dear President Barroso,

I will be standing trial on 10 June because, as a journalist, I published the names of Greek bank account holders contained on the Lagarde list in my anti-corruption magazine, HOT DOC. I am being accused of violating privacy laws.

On 28 October, a special section of the Hellenic police, under orders from the public prosecutor’s office, arrested me before the ink was dry on the issue of the magazine containing the names of people who should have been investigated for alleged tax evasion.

I was ushered hastily into a trial which ended with my acquittal. The court found that I had violated no privacy laws. I had published only the names of people who held bank accounts at HSBC without any other details, such as the amount of their deposits. My argument to the court was that someone’s relationship with a bank is not a personal detail, since no one covers their face to walk up to an ATM. The court also accepted my contention that there were reasons of public interest for the publication of the names on the Lagarde list.

As you may already know, a disk with the names of the Lagarde list was officially handed over to the Greek government for purposes of investigating corruption and tax evasion. This investigation never happened because ministers said the list is illegal and cannot be utilized. They reached to the point of claiming that they’d lost the data.

The lack of an investigation created an atmosphere of mistrust in the political system. Greek governments appeared to be protecting alleged tax-dodgers making the public angry. At the same time, behind the scenes, the list was being used for blackmail and defamation.

At HOT DOC, we decided to publish the list as soon as we reached the conclusion that the data we had was valid. This was our duty, as citizens and as journalists. This is when we found ourselves confronted with the events described by the New York Times and other international media: “Instead of hitting tax evasion, they chose to hit the journalist who exposed it.”

The Lagarde list is not only a list of potential tax dodgers. It captures the way corruption functions in Greece—with, unfortunately, the support of the political system.

After I was acquitted, the public prosecutor’s office did something unheard of in the annals of the judiciary for a court chaired by a single judge. They appealed my acquittal, claiming that not all the incriminating evidence was taken into consideration. The original case file did not include a single element of evidence, not even the incriminating issue of the magazine. The charges were so hastily put together that they even forgot to put the official stamp of the prosecutor on the file.

President Barroso, this is a targeted and selective persecution against a magazine that fights corruption. We had to be punished. Since HOT DOC published the Lagarde list, three Greek newspapers also published lists of taxpayers who are being investigated. One of the papers even ran the Lagarde list names with the amount of individual deposits. No charges were brought against them.

The trial on 10 June is not my trial but the trial of the independence of the Greek press. The current climate is asphyxiating freedom of the press, as independent media is heavily indebted and owners of TV channels pressure the government for contracts. Greece ranked 71st in press freedom this year, behind several developing countries and military regimes. A Greek minister recently said he would sue The Guardian for revealing that Greek police were using torture.

Everyone is entitled to their opinion with regard to addressing the Greek crisis. But the crisis cannot be addressed without democratic principles. Greece is drifting away from the standards of western democracy as they were established after World War II. Truth in the media is the first victim.

I would like you to know that, if I am found guilty, I will not ask for a suspension of my sentence. I will let myself be taken to jail. This is the only way for me to show what is truly happening in this country, which has its roots in ancient Greek democracy and claims to embrace European democracy. A corrupt system of power in my country is persecuting me for the very same reasons for which I was awarded two international journalism prizes this year.

I believe that Europe is able to preserve democracy, to highlight its civilization and to unite its citizens. This cannot be achieved when people are not free and when the press is silenced.

Thank you for your attention.


Kostas Vaxevanis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου