Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΥΡΙΟΙ! ΑΝΘΡΩΠΙΑ! (ΑΝ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ!)


Ώστε λοιπόν ξεκινάει, από την 1 Απριλίου, το “νέο”, “βιώσιμο”, “καλύτερο” από το “Βοήθεια στο Σπίτι” πρόγραμμα, το “Κατ' Οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων”.
Μια εξέλιξη που, δυστυχώς, μόνο πρωταπριλιάτικο αστείο δεν είναι για 3.500 περίπου εργαζόμενους στο πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι” και 120.000 περίπου ωφελούμενους των υπηρεσιών του δημοφιλούς και καταξιωμένου αυτού προγράμματος.
Είναι δε τόσο “βιώσιμο” και τόσο “νεωτερικό” που, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του ΙΚΑ, που θα διαχειρίζεται το “νέο”, διάδοχο πρόγραμμα, έχουν γίνει δεκτές μέχρι στιγμής μόνο 1.600 (!) περίπου αιτήσεις, που πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές του “Κατ' Οίκον Φροντίδα”:

  • να υπάρχει αναπηρία 67% και άνω πιστοποιημένη από αρμόδιο φορέα (ΚΕΠΑ ή άλλο φορέα εφόσον η σχετική απόφαση είναι σε ισχύ )
  • Να διαβιούν μόνοι τους ή με σύζυγο ή άλλο πρόσωπο που πληροί τις λοιπές
προϋποθέσεις υπαγωγής στο πρόγραμμα. Δηλαδή και ο σύζυγος ή το άλλο
πρόσωπο να έχει ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% και το ατομικό εισόδημά του
να είναι κάτω των 7.715, 65 € ετησίως.
  • Το συνολικό ετήσιο ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα να μην υπερβαίνει αυτό της χαμηλότερης εισοδηματικής κλίμακας, που προβλέπεται κάθε φορά για την παροχή του ΕΚΑΣ. Το ατομικό αυτό εισόδημα ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 7.715, 65 € και το οικογενειακό στο διπλάσιο.
  • Σε επόμενο χρόνο που θα γνωστοποιηθεί από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, θα μπορούν να ενταχθούν ως ωφελούμενοι και οι συνταξιούχοι που έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον το 78ο έτος της ηλικίας τους και πληρούν σωρευτικά τα παραπάνω κριτήρια χωρίς να απαιτείται πιστοποιημένο ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.
Δηλαδή αν κάποιος δεν είναι 78 ετών, ή δεν είναι ΑΜΕΑ με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, και δεν είναι...πλούσιος, δηλαδή έχει ατομικό εισόδημα από 7.715,65 € ετησίως, ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ!
Έτσι άλλωστε εξηγείται και ο αστρονομικός αριθμός των 1.600 αιτήσεων που έχουν γίνει δεκτές έως και σήμερα...
Όσον αφορά δε τους εργαζόμενους, το μέλλον τους στο “διάδοχο” πρόγραμμα είναι τουλάχιστον επισφαλές.
Κάθε εργασιακό δικαίωμα και καθεστώς (έστω στην εποχή των ισχνών αγελάδων του μνημονίου) που “απολαμβάνουν”, την 31η Μαρτίου 2013, ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ!
Θα πρέπει να συστήσουν “κοινωνικούς συνεταιρισμούς” ή “κοινωνικές – συνεταιριστικές επιχειρήσεις” και στην καλύτερη περίπτωση να συνεργαστούν με τους δήμους που οι κοινωφελείς επιχειρήσεις τους θα καταθέσουν πρόταση ως πάροχοι στο “Κατ' Οίκον Φροντίδα” ή εναλλακτικά να λειτουργήσουν μέσω των κοινωνικών επιχειρήσεων και συνεταιρισμών αυτοτελώς ως πάροχοι οι ίδιοι οι ως τώρα εργαζόμενοι...
Εναλλακτικά”, μπορούν να εργαστούν στις αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις που προβλέπεται να λειτουργήσουν ως πάροχοι του “νέου” προγράμματος.
Πραγματικός μύλος δηλαδή...
Ερωτώ λοιπόν:
  1. Είναι εποχή για πειραματισμούς σε ζητήματα κοινωνικής επιχειρηματικότητας; Ας ανακαλύψουμε επιτέλους σε τούτο τον τόπο την πραγματική επιχειρηματικότητα (και όχι την παρασιτική και κρατικοδίαιτη) και μετά ευχαρίστως να δούμε και την κοινωνική...
  2. Σε μια εποχή, όπως αυτή που διανύουμε, ραγδαίας κρίσης σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, ηθικό), η οποία σημειωτέον δείχνει σημάδια επιδείνωσης μάλλον παρά βελτίωσης ή έστω σταθεροποίησης, επιλέγουμε να πετάξουμε στο δρόμο 3.500 εργαζόμενους και να ρίξουμε στον Καιάδα δεκάδες χιλιάδες ηλικιωμένους συνανθρώπους μας; Προς εκπλήρωση της επιθυμίας του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντράγκι “να ξεμερδεύουμε με το κοινωνικό κράτος” στην Ευρώπη;
Πετιούνται στο δρόμο 3.500 εργαζόμενους οι οποίοι:
  • Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι γυναίκες, εργαζόμενες μητέρες, που σε πολλές περιπτώσεις μόνο ο δικός τους μισθός (κι αυτός με καθυστέρηση πολλών μηνών) υπάρχει για να θρέψει ολόκληρη την οικογένεια.
  • ΟΛΟΙ έχουν προσληφθεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ κι όχι “από το παράθυρο”.
  • Έχουν υπερδεκαετή εμπειρία στα πλαίσια του “Βοήθεια στο Σπίτι”, στήνοντας από το μηδέν τις δομές και καλλιεργώντας όλα αυτά τα χρόνια μια σχέση αλληλεγγύης και αγάπης με τους συνανθρώπους τους που έχουν ανάγκη τη βοήθειά τους.
  • Δουλεύουν πολλές φορές κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, στο κρύο, στη βροχή, στο λιοπύρι για να φτάσουν και στο πιο απομακρυσμένο σπίτι, στο πιο δυσπρόσιτο χωριό φάρμακα, είδη πρώτης ανάγκης, υπηρεσίες περίθαλψης και φροντίδας μα πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ, ένα χέρι να τους χτυπήσει την πλάτη, να τους πει “Καλημέρα!”... Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι μπορεί να τους οφείλονται ακόμα και 12-15 μισθοί (και πρέπει να πληρωθούν λογαριασμοί, χαράτσια, δίδακτρα για τα παιδιά τους...).
Επίσης, ρίχνονται στον Καιάδα δεκάδες χιλιάδες ηλικιωμένοι οι οποίοι:
  • Έχουν δει τις γλίσχρες συντάξεις τους να μειώνονται κάτω και από τα όρια του φιλοδωρήματος!
  • Ως αποτέλεσμα της διάλυσης του συστήματος υγείας, έχει αυξηθεί στο 25% (από μηδενικό στις περισσότερες περιπτώσεις) το ποσοστό συμμετοχής τους στο κόστος των φαρμάκων που αγοράζουν (κυρίως αντιυπερτασικά, για το ζάχαρο, σπανιότερα για την άνοια).
  • Ως αποτέλεσμα του συνδυασμού των δύο παραπάνω, πρέπει να ανταποκριθούν σε ένα συνεχώς αυξανόμενο κόστος ιατροφαρμακευτικών δαπανών με ένα συνεχώς μειούμενο εισόδημα.
  • Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι (ειδικά οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ των 300 ευρώ) να μην μπορούν να καλύψουν το κόστος συμμετοχής, δηλαδή να μένουν χωρίς φάρμακα! Κι αν ένας ηλικιωμένος δεν μπορεί να πάρει το φάρμακο για την πίεση ή το ζάχαρο, ο κίνδυνος απότομης χειροτέρευσης της κατάστασης της υγείας τους είναι μεγάλος!
  • Ειδικά στη δομή όπου εργάζομαι, στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας, το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο αν προστεθεί και το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων που εξυπηρετούμε είναι σε δυσπρόσιτους ημιορεινούς και ορεινούς οικισμούς.
  • Υπάρχουν πολλοί ηλικιωμένοι που προκειμένου να πάρουν έστω, και σε μειωμένες δόσεις, τα φάρμακά τους, περικόπτουν στοιχειώδεις δαπάνες. Με μια λέξη: ΥΠΟΣΙΤΙΖΟΝΤΑΙ!
Δεν θέλω να κινδυνολογήσω ούτε να γίνω μάντης κακών, αλλά οφείλω να προειδοποιήσω κάθε ενδιαφερόμενο ότι περαιτέρω υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών (όλο και πιο συρρικνούμενες, σε όλο και πιο λίγους) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ΠΟΛΛΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ!
Το καταλαβαίνετε αυτό;
Εκτός κι αν πια πρέπει να αρχίσουμε να υποθέτουμε ότι μπορεί αυτό να είναι και ο ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΣΑΣ!
Και ο νοών νοείτω...

Δεν πιστεύω να υπάρχει ούτε ένας που να αμφισβητεί τη χρησιμότητα και λειτουργικότητα του “Βοήθεια στο Σπίτι” όλα αυτά τα χρόνια:
  • εξοικονομούνται σημαντικοί πόροι από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις υπηρεσίες πρόνοιας (κόστος επισκέψεων σε γιατρούς ή εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων, έξοδα μεταφοράς και νοσηλείας κλπ).
  • Είναι πρόγραμμα ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ, καθώς με την φροντίδα των ηλικιωμένων από τις δομές ΒΣΣ, δίνεται η δυνατότητα στους άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένους με τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων (συγγενείς κλπ) να αναζητήσουν εργασία ή, στην περιφέρεια ειδικότερα, να απασχοληθούν απρόσκοπτα με τις αγροτικές εργασίες τους.
Αλλά η πολιτεία, αντί να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το πρόγραμμα, εντάσσοντάς το στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων κάνει το εξής απίστευτο: ενώ προβλέπει χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία, δίνει τη δυνατότητα στους ιδιώτες να ΒΑΛΟΥΝ ΧΕΡΙ σε χρήματα που αποτελούν ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ του ελληνικού λαού, παρακρατημένα μέσω των εισφορών του στα αφαλιστικά ταμεία!!!
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες, που παίρνετε και τις σχετικές αποφάσεις, μην ξεχνάτε πως ειδικά για το πετσόκομα του “Βοήθεια Στο Σπίτι”, οι συνέπειές του μπορεί να αφορούν και τους δικούς σας γονείς! (όπως δυστυχώς και πολλές άλλες οδυνηρές αποφάσεις που λάβατε αυτά τα 3 χρόνια που η πατρίδα μας βρίσκεται κάτω από το ζυγό των μνημονίων...)

Δεν θα κάνω επίκληση στον ανθρωπισμό σας, πριν από αυτόν υπάρχει η στοιχειώδης ΑΝΘΡΩΠΙΑ, η αγνή και άδολη αγάπη προς μια γενιά ανθρώπων, που μετά τα ερείπια που άφησε η ταραγμένη δεκαετία του '40 (κατοχή και εμφύλιος), σήκωσαν στις πλάτες τους μια ολόκληρη χώρα είτε ως καλλιεργητές της γης παραμένοντας στις προγονικές τους εστίες είτε ως μετανάστες για να μαζέψουν λεφτά να σπουδάσουν τα αδέρφια τους, να εξασφαλίσουν την προίκα της αδερφής τους.
Ποια λοιπόν είναι η αναμοιβή τους; Το πέταγμά τους στον Καιάδα;

Δώστε λοιπόν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ λύση και για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας (διευρύνοντας τα κριτήρια υπαγωγής τους στο “διάδοχο” πρόγραμμα) και για τους 3.500 εργαζόμενους, με την εξασφάλιση της εργασίας ΟΛΩΝ (αφού δεν έχετε τη βούληση να τους εντάξετε σε μόνιμες κοινωνικές δομές των δήμων, χωρίς κατ' ανάγκη να τους μετατρέψετε τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου, αλλά, απλά, μέσα από συγχρηματοδότηση από λιμνάζοντες ευρωπαϊκούς πόρους).

Μην συνεργήσετε σε ένα ακόμη έγκλημα!

ΑΝΘΡΩΠΙΑ!
Το καταλαβαίνετε;
ΑΝΘΡΩΠΙΑ! (αν σας έχει απομείνει!)



Χρήστος Αλεξόπουλος
Κοινωνιολόγος
Υπεύθυνος δομής «Βοήθεια στο Σπίτι»
Δ.Ε. Μενιδίου Δήμου Αμφιλοχίας
Τηλ.: 2681-3-01330, 694 5555368


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου