Η σιωπή του Χριστοφοράκου προστατεύει τα "ορφανά" του στην Αθήνα. Η "οικειότητα" με τις κυβερνήσεις.

http://www.kourdistoportocali.com/articles/18605.htm

Από την Ιόλη Πιερίδη

Ο Μιχάλης Χριστοφοράκοςπαρακολουθεί με ενδιαφέρον τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Την προσπάθειά της χώρας να βγει από την οικονομική περιδίνηση δια μέσω της ανάπτυξης.

Το τελευταίο διάστημα κάθε μέρα που περνάει οι ειδήσεις από την πατρίδα τον εκπλήσσουν ευχάριστα. Διάβασε με ενδιαφέρον για παράδειγμα την ίδρυση υφυπουργείου ΕΣΠΑ (εδώ όπου ο Αντώνης Σαμαράς τοποθέτησε τον κ. Κυριάκο Βιρβιδάκη) σε μια χώρα για την οποία η ανάπτυξη είναι πλέον θέμα επιβίωσης.

Θυμήθηκε ότι στο Invest in Greece έχει τοποθετηθεί ένα πρώην αξιόλογο στέλεχος τηςSiemens ενώ ένας μεγάλος αριθμός από τα ονόματα των φίλων που φιλοξενούσε η ατζέντα της γραμματέως του Αικατερίνης Τσακάλου βρίσκονται σήμερα σε θέσεις κλειδιά του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους ενώ αρκετοί από τους παλιόφιλους επιχειρηματίες εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν στην Ελλάδα. Από το καλοκαίρι μάλιστα που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση Σαμαρά ο πρώην ισχυρός άνδρας της Siemensαισθάνεται μια οικειότητα με την ελληνική κυβέρνηση.

Όσο κι αν μοιάζει υπερβολικό ο ίδιος έχει κάθε λόγο να αισθάνεται αδικημένος από τις εξελίξεις. Όχι ότι στην Γερμανία δεν υπάρχουν πολλοί και καλοί φίλοι- μόνο που η ανάμνηση της Ελλάδας πολύ συχνά τον μελαγχολεί, ακόμη και σήμερα που είναι μια χώρα  χρεοκοπημένη.

Άδικο είναι να “σηκώνει ο ίδιος τον σταυρό της ξενιτιάς” την στιγμή που από τα ταμεία της Siemens ο ίδιος δεν καταχράσθηκε ούτε ένα ευρώ σε αντίθεση με πάμπολα στελέχη της εταιρείας που απέκτησαν τεράστια ακίνητη περιουσία απαλλοτριώνοντας μέρος από τις μίζες. Και κάτι πολύ πιο σημαντικό για τους εμπλεκόμενους στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα. Ο Χριστοφοράκος οργίζεται όταν δαβάζει ότι «μίλησε» στις αρχές και έδωσε ονόματα Ελλήνων πολιτικών και στελεχών που χρηματίσθηκαν από την εταιρεία.

-Δεν θα πρόδιδα την πατρίδα μου...,

υποστηρίζει στο φιλικό του περιβάλλον. Άλλωστε η υπερασπιστική γραμμή του ίδιου ήταν ότι απλά έκανε δωρεές στα κόμματα-δεν δωροκούσε πολιτικούς. Όταν χρειάσθηκε να συναντήσει (το 2010) τους εκπροσώπους του ελληνικού κοινοβουλίου το έκανε και είπε όσα θεωρούσε σκόπιμο.

Σε αντίθεση με τον «αόρατο» Καραβέλα (οι φήμες τον θέλουν να βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη Γερμανία και ην Ελβετία), ο Μιχ. Χριστοφοράκος διατηρεί τακτική επικοινωνία με τους Έλληνες φίλους του αλλά και παλιούς συναδέλφους από την εταιρία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που το διάστημα της «εξορίας» του τον έχουν συναντήσει στην Γερμανία.

Ο ίδιος δεν περιμένει βέβαια από την κυβέρνηση Σαμαρά να πάρει την πολιτική απόφαση και να του παράσχει ασυλία και το ακαταδίωκτο με αντάλλαγμα να καταθέσει όλα όσα γνωρίζει στην ελληνική Δικαιοσύνη. Αυτό δεν θα ήταν καθόλου βολικό για μια σειρά από προβεβλημένα ονόματα της εγχώριας πολιτικής και κοινωνικής ζωής αλλά και πολλά εκλεκτά μέλη του μηντιακού κόσμου με κάποιους από τους  οποίους έγινε και γείτονας σε νησί του Αιγαίου.

Η σιωπή του Χριστοφοράκου προστατεύει όσους εμπλέκονται στο σκάνδαλο της Siemens. Και όταν δεν αρκεί η σιωπή έρχονται οι από μηχανής διαρρήκτες να εξαφανίσουν κάθε πιθανότητα ενοχοποιητικού υλικού στο τμήμα μηχανοργάνωσης της εταιρίας. Θύμα μιας τέτοιας κλοπής έπεσε τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου 2012 ο κ. Σπυρίδων Κλάδης διευθυντής μηχανοργάνωσης της  Siemens  και στενός συνεργάτης του Μιχ. Χριστοφοράκου στην εποχή παντοδυναμίας του στην εταιρία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Στέφανου Χίου στην εφημερίδα «Δημοκρατία»υπήρξε κλοπή -μυστήριο έντεκα μέρες πριν από τις εκλογές του Ιουνίου στο αυτοκίνητο του διευθυντή μηχανογράφησης κι ενώ εκείνος επρόκειτο να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Οι άγνωστοι και ασύλληπτοι δράστες άρπαξαν μέσα από το αυτοκίνητο του στελέχους της γερμανικής εταιρίας ένα λάπτοπ.

Σύμφωνα με το δελτίο συμβάντων του Τμήματος Ασφαλείας Αμαρουσίου, στις 6 Ιουνίου 2012 (11 μέρες πριν από τις εκλογές) προσήλθε στην αστυνομική υπηρεσία ο Σπύρος Κλάδης και κατέθεσε ότι την προηγούμενη βραδιά, μεταξύ 20.00 έως 22.00, άγνωστοι έσπασαν το τζάμι της πίσω δεξιάς πόρτας του αυτοκινήτου του (μάρκας PASSAT), έριξαν το πίσω κάθισμα και άρπαξαν ένα σακβουαγιάζ.

Μέσα στον μαύρο σάκο υπήρχαν ένα λάπτοπ Fujitsu Siemens αξίας 1.000 ευρώ, μια συσκευή Tablet μάρκας Samsung αξίας 600 ευρώ (ηλεκτρονικός υπολογιστής τελευταίας τεχνολογίας, παρόμοιος με το γνωστό i-pad), κάρτες μνήμης και διάφορα αξεσουάρ των συσκευών. Η κλοπή έγινε επί της οδού Δημοκρίτου, απέναντι από το super market CARREFOUR, κάθετου δρόμου στην οδό Αγησιλάου, δίπλα από το Γερμανικό Σχολείο και σε απόσταση αναπνοής από το μέγαρο Blue Land όπου στεγάζεται η Siemens.

Μόλις λίγες μέρες πριν η ελληνική Δικαιοσύνη μας πληροφόρησε πως από το περίφημο σκάνδαλο της Siemens τα μόνα ενοχοποιητικά στοιχεία που θεωρεί “ύποπτα” είναι η ακίνητη περιουσία 8 πρώην μεσαίων στελεχών του ΟΤΕ από τα οποία ζήτησε να αιτιολογήσουν την απόκτησή της!

Μια ακόμη υποδειγματική “συρρίκνωση” σκανδάλου το οποίο πρέπει να αποκτήσει την θέση που του αξίζει στα παγκόσμια μυθιστοριογραφία με θέμα την δράση της Μαφίας.

Σε ένα σκάνδαλο χωρίς ενόχους η “αναγκαστική” εξορία του Μιχ. Χριστοφοράκου και η απειλή του με φυλάκιση- σε περίπτωση που πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα- είναι προκλητικά υποκριτική.  

Άλλωστε ένα στέλεχος με την δική του εμπειρία θα μπορούσε να αποδειχθεί λίρα εκατό σε περίπτωση που αναλάμβανε την θέση του Μέργου για παράδειγμα.