http://www.kourdistoportocali.com/articles/13746.htm
Από την Αλεξάνδρα Κουκουράκη
Και που λέτε, εκεί που βολτάρω στο φατσοβιβλίο, που κάνω like σε καλοκαιρινές φωτογραφίες φίλων, που κοινοποιώ υιοθεσίες αδέσποτων, που τα λέω με τους συμμαθητές μου, τσουπ! βλέπω μία φωτό που με έκανε να αναφωνήσω «επιτέλους ένας αληθινός άντρας!».
Ναι, φίλες μου, ένα γνήσιο αρσενικό, απ’ αυτά που θες να σε βάλουν κάτω εδώ και τώρα.
Με την καραμπίνα του, τα ωραία σέξι ρούχα παραλλαγής, την τζιπάρα του και το αποκορύφωμα, ω, ναι! Το αποκορύφωμα: θηράματά απλωμένα πάνω στο καπό! Λαγοί, πέρδικες, αγριογούρουνα!
Αγοράρα μου, έχω απανωτούς οργασμούς και μόνο που σε βλέπω να στέκεις περήφανος για το κατόρθωμα σου.
Τρέμουν τα πόδια μου, η ραχοκοκαλιά μου, μου τρέχουνε τα σάλια, τραβάω τα κοτσίδια μου και χάνω τη μιλιά μου.
Πιπέρι θα βάλω στο στόμα αυτών που λένε ότι οι κυνηγοί είναι ανώμαλοι και διεστραμμένοι. Ντροπή παλιόπαιδα!
Οι κυνηγοί παλιόπαιδα, δεν είναι ανώμαλοι.
Ανίκανοι μπορεί να είναι, και μικροτσούτσουνοι μπορεί να είναι, και αγάμητοι μπορεί να είναι, αλλά, αν εξαιρέσουμε όλα αυτά, είναι και γνήσια αρσενικά.
Γιατί μόνο ένα γνήσιο αρσενικό θα σκότωνε ανυπεράσπιστα ζωάκια και θα τα μοστράριζε για μαγκιά. Αφού δεν μπορεί να μοστράρει κάτι άλλο;
Να βγάλει το μόριο το ανύπαρκτο να δείχνει; Θα γελάνε μέχρι και οι πυγολαμπίδες.
Να παραδεχτεί στον περίγυρο ότι δεν του σηκώνεται; Θα πέσει κράξιμο στο καφενείο.
Να πάει με γυναίκα; Θα φάει κέρατο ελαφίσιο.
Οπότε τι να κάνει το αρσενικό το δόλιο να φανεί;
Μυαλό δεν έχει να μιλήσει, να το κλέψει με την εξυπνάδα του ας πούμε, πονόψυχος δεν είναι να ασχοληθεί με αναξιοπαθούντες, τον σιχαίνονται οι πιο πολλοί που είναι κτήνος και σκοτώνει, άρα τι του μένει; Να εκμεταλλευτεί τα αθώα ζώα.
Οι ανίκανοι κάνα κοτσίφι, καμιά τσίχλα, καμιά πέρδικα. Οι μικροτσούτσουνοι κάνα λαγό και οι φτυσμένοι εντελώς από τα θηλυκά μέχρι κι από τη μάνα τους, αγριογούρουνα.
Φυσικά, αστειεύομαι.
Όλα τα καθαρίζουν οι σκατόψυχοι, γιατί έχουν όλα τα προσόντα μαζεμένα.
Και πάνω απ΄ όλα όμως, έχουν θάρρος. Με την καραμπίνα στο χεράκι θα κιοτέψει ωρέ ο άντρακλας;
Μην κοιτάτε που ενίοτε σκοτώνονται από λάθος μεταξύ τους, κατά βάθος αγαπιούνται και υποστηρίζονται. Είπαμε, είναι άνθρωποι φτυσμένοι, αν και άντρακλες συγχρόνως.
Βαράνε που λέτε απ΄ το πρωί, κι όταν τελειώσουν με το θάνατο, φορτώνουνε τα θύματα στο τζιπ. Αυτή είναι η άγια ώρα της φωτογραφίας.
Γι αυτή την πουτάνα τη φωτογραφία γίνονται όλα, μη νομίζετε.
Γιατί αν ήθελαν να φάνε κρέας τα ρεμάλια, θα πηγαίνανε απλώς στο ηλίθιο χασάπικο της γειτονιάς τους.
Τραβάνε τη φωτογραφία και ελπίζουν.
Θα κάτσει η ξανθιά η βλαχογκόμενα με το ξασμένο μαλλί και τα φούξια τα τσιμπουκόχειλα,που θα τη δει στο facebook και θα του κάνει like στη φωτογραφία;
Κι αν ναι, μαζί της θα του σηκωθεί ή τελικά να πάει στο γιατρό; Κι αν πάει στο γιατρό, υπάρχει σωτηρία ή είναι πεθαμένος σαν το αγριογούρουνο και δεν το παραδέχεται εντέλει;
Φτιάχτηκα πάλι η γυναίκα που ασχολήθηκα μαζί τους. Τέτοιο οργασμό, ούτε στην κόλαση.
Αλλά μην είμαι αχάριστη, υπάρχει και καλύτερος ακόμα οργασμός μ΄αυτά τα αντράκια.
Να βλέπω λέει τον κυνηγό με την καραμπίνα του βαθιά στον κώλο κι εγώ με το μαγιό, να του τραβάω φωτογραφίες.
Μια και σοβάρεψα, να πω ότι η περίοδος του κυνηγιού άρχισε στη χώρα μας.
Μπορεί οι δικοί μας κυνηγοί να μην έχουν τη χαρά να σκοτώσουν ελέφαντες ή τεράστιες αρκούδες, όμως ας μην αισθάνονται άσχημα.
Ο θάνατος που σκορπίζουν όλοι οι κυνηγοί, είναι ο ίδιος που θα γευτούν όταν έρθει και η δική τους ώρα να πεθάνουν.
Ας χορτάσουν ήλιο τα μάτια τους, γιατί θα έρθει και γι αυτούς η ώρα που βίαια θα στερηθούν το φως και τη ζωή, κάποια στιγμή που θα΄ ναι αμέριμνοι.
Όπως στερούν αυτοί το φως και τη ζωή από τα πλάσματα που αναπνέουν δίπλα τους αμέριμνα, χωρίς ποτέ να έβλαψαν κανέναν.
Σκατά στον τάφο σας καθάρματα, όταν θα έρθει και η δική σας ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου