Αλληλέγγυον: Ανοίξαμε τον δρόμο της αλληλεγγύης. Τώρα η υπόθεση είναι στα χέρια σας - Του κ. Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Συνεταιριστικού-Κοινωνικού Δικτύου, «Αλληλέγγυον»

Αθήνα 10 Σεπτεμβρίου 2012.

Αλληλέγγυον: Ανοίξαμε τον δρόμο της αλληλεγγύης. Τώρα η υπόθεση είναι στα χέρια σας.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Συνεταιριστικού-Κοινωνικού Δικτύου, «Αλληλέγγυον»

Όταν στις αρχές του χρόνου ξεκίνησε η προσπάθεια του «Αλληλέγγυον» , με στόχο να έλθει  η ελληνική πρωτογενής παραγωγή σε άμεση επαφή, (χωρίς μεσάζοντες και προαγωγούς) με τον Έλληνα πολίτη, (αγρότες/βιοτέχνες-πολίτες/καταναλωτές), η ελληνική κοινωνία, παρακολούθησε το «πείραμα» αυτό, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ήταν μια ιστορική στιγμή, βασισμένη στο όραμα ενός γενναιότατου πολιτικού ανδρός, από τους ελάχιστους που γέννησε τούτος ο τόπος: Του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.

Το σύστημα αντέδρασε με το δικό του τρόπο τότε: Ξαφνικά, σαν να ανακάλυψαν οι πάντες, την ξεχασμένη υπόθεση της κοινωνικής αλληλεγγύης, ο τόπος γέμισε με «κινήματα» πατάτας, ρυζιού, λαδιού κλπ γνώριμα. Τα οποία όπως προβλέφθηκε και αποδείχθηκε, ήταν θνησιγενή, από την ίδια τους τη φύση. Δεδομένου ότι δεν είχαν σχεδιασμό, σε πολλές περιπτώσεις, ήταν τυχοδιωκτικά και ιδιοτελή ενώ στις περισσότερες, βασίσθηκαν στην κλασική νεοελληνική λογική του τύπου: «Σιγά τα ωά! Τώρα θα δούνε ποιος είμαι εγώ. Μπορώ να πουλήσω φθηνότερα!!!».

Αμέσως μετά τη φάση των… κινημάτων «πατάτας», το σύστημα πέρασε στη δεύτερή φάση, της ιδιότυπης «αντεπίθεσής» του στη συγκροτημένη μας πρόταση: Στα «κοινωνικά παντοπωλεία». Γέμισε ο τόπος, πάλι επίσης θνησιγενή, υποτιθέμενα παντοπωλεία, τα οποία στηρίχθηκαν στην ελεημοσύνη των πολυεθνικών. Ταυτόχρονα δε με αυτά, γιγαντώθηκε και η λογική της «διανομής δωρεάν τροφίμων», πάλι βασιζόμενα στην ελεημοσύνη των πολυεθνικών. Όλο το σύστημα επανενεργοποιήθηκε σε μια λογική «γκαρμπόν», που ως αντάλλαγμα ζητά (είτε πρόκειται για δημοτικές αρχές, είτε για πολιτικούς σχηματισμούς, είτε για τη «νόμω κρατούσα εκκλησία»), την αναγνώριση του «φιλανθρωπικού έργου» και την ανταποδοτικότητα από την πλευρά του πολίτη: Τα γνωστά ψηφουλάκια…

Υπήρξαν και πιο «πονηρές» επιλογές. Με τη στήριξη πάλι των πολυεθνικών, κλώνοι του Πατριωτικού Μετώπου και του«Αλληλέγγυον», στήθηκαν για να διαφημίσουν την πραμάτεια τους, «πως αυτοί πουλάνε φθηνότερα». Γρήγορα διαπιστώθηκε πως οι κλώνοι αυτοί, πολύ απλά, έπαιρναν δωρεάν ελληνικά προϊόντα από τις πολυεθνικές, μόνο και μόνο, για να χτυπήσουν το «Αλληλέγγυον» . Το οποίο ήταν και παραμένει υποχρεωμένο να διατηρήσει τη βασική του αρχή: Αγοράζουμε από τον αγρότη/βιοτέχνη σε τιμή που να μπορεί και αυτός να επιζήσει, διαθέτουμε στον πολίτη/καταναλωτή, σε τιμή και ποιότητα, μακράν πέραν των εισαγόμενων σκουπιδιών των πολυεθνικών. Γιατί πολύ απλά, αυτό είναι αλληλεγγύη.

Και για να το επαναδιατυπώσουμε, ίσως κουραστικά, αλλά πρέπει, για το ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ:

1.    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, οι ουρές της ζητιανιάς που στήνουν κόμματα και φορείς, βιντεοσκοπώντας μάλιστα τους δυστυχισμένους και πεινασμένους που δημιούργησαν οι νεοταξίτες. Γιατί πολύ απλά, θυμίζουν ουρές των ναζί στην κατοχή, ουρές των αγγλοσαξώνων με την UNTRA στη μετεμφυλιοπολεμική Ελλάδα, ουρές τελικά που κατασκευάζονται από τους ίδιους οι οποίοι έσπρωξαν το Λαό στο χάλι που βρίσκεται. Και γιατί επίσης, «εκπαιδεύουν» μια ολόκληρη κοινωνία στη ζητιανιά, στην κακομοιριά και στην ηττοπάθεια.

2.    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, τα κοινωνικά παντοπωλεία που στήνουν πολιτικοί φορείς, τα οποία επίσης διαθέτουν δωρεάν τα περισσεύματα των πολυεθνικών. Είναι πολύ απλά: ΑΠΑΤΗ, ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ.

3.    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, να μας βάζουν στη λογική του εισαγόμενου αλλά δωρεάν προϊόντος. Είναι, πέρα από την συστηματική διατροφική δηλητηρίαση την οποία υφιστάμεθα και δηλητηρίαση της ψυχολογίας ενός ολάκερου Λαού που τον εκπαιδεύουν και να είναι ζήτουλας και μάλιστα προϊόντων αμφίβολης ποιότητας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ:

1.    Να στηρίξουμε την πρωτογενή μας παραγωγή, τους αγρότες και τους βιοτέχνες μας. Αν τελειώσουν αυτοί, τότε δεν θα υπάρχει κανείς να μας δώσει δουλειά, δεν θα υπάρχει κανείς να του παράσχουμε υπηρεσίες.

2.    Να στηρίξουμε τα ελληνικά προϊόντα. Χωρίς καμία διάθεση εθνικών διακρίσεων, με απλή αριστοτέλεια λογική, λέμε: Κανείς Κινέζος, Χιλιανός, Ισπανός κλπ έμπορος/βιοτέχνης/βιομήχανος, δεν θα έλθει στο κατάστημά σας να αγοράσει τα γλυκά ή τα παπούτσια σας. Κανείς έμπορος/βιοτέχνης/βιομήχανος του εξωτερικού, δεν θα έλθει να του κάνετε φροντιστήριο στα παιδιά του.

3.    Να καταλάβουμε πως το μεξικανικό φασόλι, το κινέζικο ρύζι, η τουρκική φακή και πάει λέγοντας των πολυεθνικών, δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο εμείς, ακόμη και γευστικά γνωρίζουμε, ως φασόλι, ως ρύζι, ως φακή.

4.    Να αντιληφθούμε επιτέλους, το τεράστιο και βρωμερό παιχνίδι που παίζουν οι πολυεθνικές, με τον στημένο, καρκινογόνο και νοσογόνο διατροφικό εφιάλτη στον οποίο μας έχουν οδηγήσει.

5.    Να μάθουμε τι σημαίνει Monsanto, Gargill, Codex Alimentarius και τι σχεδιάζουν για μας χωρίς εμάς, για την υπόσταση των γενεών που έρχονται. Να δούμε δηλαδή κατάφατσα το πρόσωπο του τέρατος και να του δείξουμε πως δεν το φοβόμαστε. Πως εδώ σε αυτήν την γωνιά της γης, δεν πρόκειται να επιβάλλουν τον φασισμό τους.

6.    Τέλος, να αντιληφθούμε πως παρά τα πολλαπλά ελαττώματα που μπορεί να έχει η επιλογή των ελληνικών προϊόντων (τιμή, διάθεση, κουτοπονηριές κλπ), είναι το δένδρο στο οποίο φωλιάζουμε, ως ελληνική κοινωνία. Και από ότι καλά γνωρίζουμε από αυτά που μας έμαθαν οι αρχιμάστορες πρόγονοί μας, ΔΕΝ ΠΡΙΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΛΑΔΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ.

Το «Αλληλέγγυον», παρά τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετώπισε, ήδη απέκτησε δεύτερο «αδερφάκι» στο Αίγιο και πάει καλά. Αυτήν την στιγμή εξ’ άλλου, μια σειρά από παραρτήματα του «Αλληλέγγυον», στήνονται και στην Αθήνα και στην περιφέρεια, πάντα πάνω στο δοκιμασμένο πρότυπο της «δίκαιης πρακτικής».

Θα μπορούσε να πάει ακόμη καλύτερα, αν ξεφεύγαμε λίγο από τον βολικό εθισμό «της πολυεθνικής της γειτονιάς». Αν επιμέναμε στο να αφιερώνουμε λίγο χρόνο, διαβάζοντας τις «δηλητηριώδεις» αναφορές, στις προδιαγραφές των προϊόντων τους. Αν κάναμε τον κόπο να δοκιμάσουμε, τι σημαίνει λάδι, φασόλι, ρύζι από Έλληνα παραγωγό, οικιακά είδη από Έλληνα βιοτέχνη. Αν γράφαμε το τηλέφωνο του αγρότη/βιοτέχνη που υπάρχει σε κάθε προϊόν στο «Αλληλέγγυον», του τηλεφωνούσαμε, κουβεντιάζαμε μαζί του, μαθαίναμε για τα προβλήματά του (και αυτός για τα δικά μας), για την αγωνία του (και αυτός για τη δική μας), την πορεία του προϊόντος του (και αυτός για τα δικά μας βάσανα, με την ανεργία, τα μεροκάματα κλπ κλπ).

Γιατί αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ συμπατριώτες μου. Χορτάτος αγρότης/βιοτέχνης, ικανοποιημένος πολίτης/καταναλωτής, ποιοτικό προϊόν, με τιμή χωρίς προαγωγούς/μεσάζοντες/ράφι και πάνω απ’ όλα: ΜΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ.  Αυτό δηλαδή που λείπει δηλαδή λόγω του ατομισμού μας, της συστηματικής γιγάντωσης του εγώ μας: Να περάσουμε στο εμείς. Γιατί πολύ απλά, έτσι σώθηκε όποτε χρειάσθηκε ο ταλαιπωρημένος τούτος τόπος, έτσι και πάλι θα σωθεί.

Εμπρός λοιπόν: Όχι ζητιανιά, όχι στις ουρές της αναξιοπρέπειας, όχι στα «κοινωνικά παντοπωλεία», όχι στα σκουπίδια των πολυεθνικών. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΔΕΛΦΙΑ.

Πατριωτικό Μέτωπο
Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,
10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr mailto:pametopo@gmail.com