Όσο περνούν οι αγωνιστικές ο Παναιτωλικός και οι φίλοι του καταλαβαίνουν πως ο μόνος και ξεκάθαρος στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία , και για να μην αδικούμε τη διοίκηση και τον προπονητή αυτοί ήταν οι πρώτοι που το έθεσαν ο μοναδικό στόχο τη φετινή χρονιά κόβοντας την όρεξη σε πολλούς από το καλό ξεκίνημα.
Η δυνατή εκκίνηση στη Superleague σε συνδυασμό με την κακή οικονομική και αγωνιστική κατάσταση πολλών αντιπάλων ομάδων γέμισε ελπίδες και προσδοκίες στους φίλους της ομάδας που ονειρεύονται ένα Παναιτωλικό μεγάλο και τρανό. Αυτή είναι άλλωστε και η «τροφή» του φιλάθλου… Όμως και τότε και ο Τεννές αλλά και ο Κωστούλας τόνιζαν πως πρέπει ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι να προσγειωθούν , πως θα έρθουν και δύσκολες μέρες και πως το μόνο που έχουν καταφέρει ήταν να έχουν ένα καλό αβαντάζ σε σχέση με τις άλλες ομάδες στη μάχη της παραμονής.
Σήμερα πλέον με 18 παιχνίδια στη Superleague ο πήχης έχει χαμηλώσει και πλέον όλοι στρέφονται στο πως θα σωθεί γρήγορα η ομάδα , που δεν είναι για ψηλές πτήσεις και πως από του χρόνου θα ανέβει ένα σκαλοπάτι ακόμη για να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Μεταβατική χρονιά λένε θα είναι φετινή …
Το σκεπτικό φαίνεται πως έχει βάση και η διοίκηση σχέδιο που το ακολουθεί όμως η γκρίνια του κόσμου γίνεται όλο και έντονη , όλο και πιο αισθητή , και αυτό γιατί δεν γίνονται μεταγραφές ενίσχυσης της ομάδας ενώ παράλληλα τονίζεται πως η ομάδα είναι πλήρης. Πλήρης και το ρόστερ επαρκές για την παραμονή , όχι για τίποτε παραπάνω. Και κλείνω λέγοντας ότι η γκρίνια έρχεται όχι μόνο γιατί δεν γίνονται μεταγραφές και δεν παίρνει ο Παναιτωλικός βαθμούς με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ , αλλά γιατί σε παιχνίδια με ομάδες όχι καλύτερες ή τουλάχιστον ισάξιες δεν ανταποκρίνεται επάξια και χάνει τα παιχνίδια άλλοτε εύκολα και άλλοτε δύσκολα δείχνοντας ότι η ομάδα «πονάει» και μαζί της και ο κόσμος της …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου