Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Πνεύμα Θεατρικό - προτάσεις για το θέατρο, της Ηρώς Μητρούτσικου


Είδατε κάτι τα Χριστούγεννα ή τσάμπα σας προτείνω, μισό χρόνο τώρα, παραστάσεις;
Εγώ πάντως έκλεισα εισιτήρια για να δω τον Ερωτόκριτο, άρα αναμείνατε κριτική την επόμενη Παρασκευή.....
Μέχρι και παιδικό σας πρότεινα την προηγούμενη βδομάδα, να πάτε τα παιδιά-ανίψια-βαφτιστήρια-γειτονόπουλα ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο σας προκύψει, σε μικρό ή σε μεγάλο που έχει ξαναβρεί το παιδί μέσα του...
ΟΣΟΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ
ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του άρθρου (Σήμερα τελειωνει).
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ...

http://attikipress.gr/columns/film-spirit/item/514-%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AD%CF%82


«Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας»

Άρα, μετά το ξωτικό που ανακαλύπτει την αρχαία Ελλάδα στο «Χρυσή βροχούλα στους αιώνες οι Ολυμπιακοί αγώνες», λέω να σας πάω ακόμα πιο μακριά. Και δεν εννοώ πιο μακριά από το studio Κυψέλης, αλλά πιο μακριά στον χρόνο! Ας μεταφερθούμε, λοιπόν, στις απαρχές του κόσμου, στους πρωτόπλαστους και στην ιστορία τους ή για την ακρίβεια σε μια ιστορία φιλτραρισμένη μέσα από την σαρκαστική ματιά του Μαρκ Τουέιν (κατά κόσμον Σάμιουελ Κλέμενς, τον συγγραφέα του Τομ Σόγιερ)!!!
Ο Μαρκ Τουέιν ανασυνθέτει την συνάντηση του πρώτου άνδρα και της πρώτης γυναίκας από καταβολής κόσμου, για να καταγράψει, με τη μορφή ημερολογίου, και με απολαυστικά ζουμερές λεπτομέρειες, τις πρώτες τους εμπειρίες και τα επακόλουθά τους!!! Πώς ο Αδάμ ζει μόνος με το ποδόσφαιρό του, πώς μπαίνει στο σύμπαν του η γυναίκα με όλη τη ροζ φιλοσοφία της, πώς ο Θεός τους καταποντίζει, πώς ανακαλύπτουν κάτι πλασματάκια με χνούδι μόνο στο κεφάλι, που βγάζει η Εύα από μέσα της, πώς η ζωή τους ρουτινιάζει -όπως κάθε ζευγαριού- και πού εμπλέκεται σε όλα αυτά ο διάβολος....
Άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με τρυφερότητα, ο Τουέιν ταξιδεύει στον χώρο και τον χρόνο και παρακολουθεί τους ήρωές του, από τα πρώτα τους βήματα στον Κήπο της Εδέμ μέχρι τη σύγχρονη Νέα Υόρκη, αναζητώντας τα αίτια της ανεξάντλητης διαμάχης των δύο φύλων, αλλά ταυτόχρονα και το μυστικό, σχεδόν θεϊκό, εκείνο συστατικό που μπορεί να ενώσει βαθιά δυο ανθρώπινες ψυχές με τα αιώνια και ακατάλυτα δεσμά της αγάπης.
Μια χειροποίητη, απολαυστική κωμωδία με δαιμόνιο χιούμορ, σκηνοθετημένη από την Λίλλυ Μελεμέ, με πρωτότυπη μουσική και τραγούδια από τις Παράξενες Μέρες, και χορογραφίες της Μόνικας Κολοκοτρώνη. Μια εξαιρετική παράσταση για όλες εκείνες τις “πρώτες μας φορές”. Θα χαμογελάσετε, θα κλάψετε, θα λυθείτε στα γέλια, θα θέλετε να την ξαναδείτε  δεύτερη φορά, θα θαυμάσετε το χειροποίητο, αλλά εκπληκτικό, σκηνικό της πάντα δημιουργικότατης, Αλεξάνδρας Σιάφκου! Αδάμ και Εύα ο Δημήτρης Μυλωνάς και η Άννα Κουτσαφτίκη και διάβολος ο (εξαιρετικός και γνωστός μας από τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι) Βασίλης Ανδρέου. Η παράσταση φτιάχτηκε πέρυσι για το θέατρο “Συνεργείο”, αλλά φέτος παίζεται Δευτερότριτα, στο φουαγιέ του Θεάτρου “Επί Κολωνώ”, στο οποίο μπορείτε να την απολαύσετε πίνοντας το ποτάκι σας!




«Ωχ... τα νεφρά μου»

Και μετά απ’αυτή την φωτεινότατη και τόσο χαρούμενη παράσταση, ας σας πάω σε κάτι πιο σκοτεινό, αλλά όχι στενόχωρο. Στο θέατρο Studio Κυψέλης (που λέγαμε παραπάνω για το παιδικό...) παίζεται τα βράδια (μεταξύ άλλων) το έργο του Μπάμπη Τσικληρόπουλου «Ωχ! τα νεφρά μου». Ο, πρόσφατα αποδημήσας, συγγραφέας έχει δει έως τώρα το έργο αυτό να κάνει λαμπρή καριέρα.  Ο Τσικληρόπουλος ήταν ένας άνθρωπος που έζησε από κοντά το περιθώριο, το μελέτησε και βέβαια αγάπησε τα αδιέξοδά του, τα πάθη του, τους καημούς του και τη μιζέρια του. Κυρίως, όμως, αγάπησε (όπως και ο Σκούρτης και ο Καρράς) την ανθρωπιά, τη ζεστασιά και τους βαθείς δεσμούς φιλίας που συνδέουν τους κοινωνικούς παρίες, τους αποσυνάγωγους, τους απορριμμένους από την κοινωνία.
Μέσα από τέτοιους τύπους, κλόουν και μπεκετικούς παρίες, μέσα από τους αντιήρωές του, αναλύει τις σχέσεις ανάμεσα στους άντρες, τη φιλία, την εξάρτηση, τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοϋπονόμευση.
Στο «Ωχ! τα νεφρά μου», μαζί με κοινωνική κριτική και τη συγκινητική σχέση των δύο περιθωριακών, μιλά για την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση των ανθρωπίνων οργάνων, από τάχα φιλάνθρωπους απατεώνες που αγοράζουν, φτηνά, όργανα φτωχών και ανέργων, αλλά και για την ανθρωπιά και την συμπαράσταση (μέσα από τον μοναδικό γυναικείο ρόλο).
Ο Σταμάτης Τζελέπης σκηνοθετεί και ερμηνεύει με λαϊκό χιούμορ και ειρωνική διάθεση. Δίπλα του ο Τάσος Τσάκωνας όχι απλά δίνει ρέστα, αλλά κλέβει όλη την παράσταση με την ερμηνεία του. Τόσο απέριττη, αβίαστη και γλυκιά προσέγγιση του ρόλου, που σπάνια συναντάς! Και μόνο για αυτόν τον ηθοποιό θα άξιζε να δείτε αυτή την παράσταση, που έχει καταφέρει να πιάσει πολύ καλά το πνεύμα την εποχής της, αλλά και του Τσικληρόπουλου!
Η παράσταση παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη.


Παραλογές
(ή μικρές καθημερινές τραγωδίες)


Ο τίτλος είναι πολύ κατατοπιστικός. Πρόκειται για μια σκηνική σύνθεση της ομάδας Sforaris, σε σκηνοθεσία του νεαρού Γιάννη Καλαβριανού, που αποτελείται από τέσσερις  παραλογές (Η μάνα η φόνισσα, Της σκοτωμένης, Τα αγαπημένα αδέρφια και η κακή γυναίκα, Η γυναίκα βοσκός) που ερμηνεύουν-αφηγούνται πέντε ταλαντούχες ηθοποιοί,  που εναλλάσσονται σε ρόλους, και παρεμβάλονται ένθετα αποσπάσματα από έργα του Τ. Λειβαδίτη και τραγούδια. Το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη παράσταση με τα πιο απλά υλικά και τις πιο δυνατές ερμηνείες.... Η κίνηση, ο χορός, το τραγούδι, η αφήγηση, η χρήση ελάχιστων σκηνικών αντικειμένων, η απουσία σκηνικών, βοηθούν να εμφανίζονται μπροστά στα μάτια μας έντονα συναισθήματα, ανομολόγητοι πόθοι, ανεκπλήρωτα όνειρα, ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη που υποβόσκουν και  ξαφνικά να φανερώνονται μέσα στην καθημερινότητα αυτών των παραδοσιακών ηρώων. Όλα αυτά, όμως, χωρίς κανένα φολκλόρ, με ήρωες τους ανθρώπους 'της διπλανής πόρτας', σε μια πολύ μοντέρνα παράσταση, που έχει ξεκινήσει το ταξίδι της χρόνια πριν! Η παράσταση έχει κάνει μεγάλη περιοδεία στην επαρχία (τον φυσικό της χώρο, δηλαδή), στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο, και παιζόταν μέχρι και σε παλαιά ελαιοτριβεία και μη θεατρικούς χώρους. Να αναφέρουμε επίσης , ότι η Χριστίνα Μαξούρη προτάθηκε για το θεατρικό βραβείο 'Μελίνα Μερκούρη' καλύτερης νέας ηθοποιού για την ερμηνεία της στη συγκεκριμένη παράσταση.
Η ομάδα Σφοράρις δημιουργήθηκε το 2006, από πέντε αποφοίτους  του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Θεσσαλονίκης και η ιδέα της παράστασης προέκυψε στην από την άποψη ότι οι παραλογές κατάγονται από τον τραγικό παντόμιμο, ένα λαϊκό θέαμα που παιζόταν στα τελευταία χρόνια της αρχαιότητας και στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όπου δύο πρόσωπα παρίσταναν αποσπάσματα παλαιότερων  τραγωδιών... Εγώ παρακολούθησα την παράσταση «Παραλογές» στο φεστιβάλ Αθηνών, το 2010, όπου την βρήκα εξαιρετική, κι έτσι την ξαναείδα, πάλι, μερικούς μήνες μετά! Φέτος, παίζεται για 4η φορά και μάλιστα τελειώνει. Όσοι, λοιπόν, θέλετε, τρέξε αυτό το ΣΗΜΕΡΑ (τελευταία μέρα) στο Θέατρο Πορεία, στη Βικτώρια, για να δείτε αυτή την υπέροχη, φρέσκια και συγκινητική παράσταση!




ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ  ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ   (από τα προηγούμενα  άρθρα):

Τenorman show: «Opera Chaotique»  Half Note

«Η Παρέλαση»  Θέατρο του Νέου Κόσμου

«I will survive»  Θησείον

«Ο Μαρξ στο Σόχο»  Ιλίσια

«Κολχάας»  Τόπος Αλλού

«Ο Αμερικανός»  Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

«Απιστία» Studio Οδού Πλαταιών

«Αγαπητέ αγαπημένε...»  Sui Generis

«Caveman»  Coronet

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου