http://www.agrinionews.gr/?p=47378
Με αλλαγή φιλοσοφίας για την αξιοποίηση του λιμανιού και της ΝΑΒΙΠΕ
Σε εξέλιξη διαβούλευση για την ανάπτυξη μεγάλου διακομιστικού κέντρου φυσικού αερίου (LNG, όχι πετρελαϊκού) στη Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή του Αστακού. Πλήρη σχέδιο για τροφοδότηση των νησιών με πλοία. Θετικά τα μηνύματα, την ευκαιρία στην κρίση που αναζητούν οι επενδυτές την προσφέρει το Πλατυγιάλι. Την ίδια στιγμή όμως συνεχίζεται η δικαστική διαμάχη με το Δήμο Ξηρομέρου για το νερό. Όλο το χρονικό μιας ιστορίας παραλογισμού
Μετά και το μεγάλο φιάσκο της τεράστιας ενεργειακής επένδυσης στον Αστακό και ύστερα από πολλές προσδοκίες για επενδυτές – σωτήρες που θα έκαναν το οικονομικό θαύμα για την Αιτωλοακαρνανία, και με δεδομένη την αδυναμία των κυβερνήσεων να συμβάλουν στο να αξιοποιηθεί η πραγματικά τεράστιας σημασίας για τη χώρα υποδομή στο Πλατυγιάλι, η φιλοσοφία για το τι μπορεί και το τι πρέπει να γίνει άλλαξε. Και αυτή η αλλαγή είναι που δημιουργεί πλέον βάσιμες ελπίδες ότι η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ στη μεταπολεμική ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας θα μπορέσει επιτέλους να αποδώσει. Έτσι, το ενδιαφέρον δεν στρέφεται πλέον σε κάποιον «σούπερ επενδυτή» που θα έρθει με «τρελά» εκατομμύρια να λύσει το πρόβλημα, αλλά σε στρατηγικούς επενδυτές με δική τους μάλιστα παραγωγή κατά το ήμισυ της δυναμικότητάς τους, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια και η καλή τους παρουσία, οι οποίοι και θα μπορέσουν να αυξήσουν σημαντικά το ποσοστό της κίνησης στη ΝΑΒΙΠΕ που σήμερα περιορίζεται στο 25% περίπου της δικής της δυναμικότητας.
Για τα πλεονεκτήματα του Πλατυγιαλίου και των εκεί υποδομών – παροχών, έχουμε κατά το παρελθόν αρθρογραφήσει, καταγράφοντας αναλυτικά τις πραγματικά μεγάλες του προοπτικές. Για πολλούς και συγκεκριμένους λόγους που επίσης έχουμε αναδείξει κατά το παρελθόν, δεν κατέστη δυνατό η επένδυση αυτή να αποδώσει και να αποφέρει τα προσδοκώμενα οφέλη στην τοπική και εθνική οικονομία, παρά το γεγονός ότι συνδυάζει μοναδικά τη Ναυτιλιακή της ιδιότητα (θαλάσσιος χώρος, λιμάνι) με τη Βιομηχανική Περιοχή, στον υποβαθμισμένο μάλιστα δυτικό άξονα της χώρας. Και αφού τα μεγάλα σχέδια που κατά καιρούς υπήρξαν κατέληξαν σε ναυάγιο, η προσπάθεια τώρα εστιάζεται στο να αξιοποιηθούν αυτά καθ’ εαυτά τα χαρακτηριστικά της όλης επένδυσης, να αναπτυχθεί δηλαδή η Ναυτιλιακή διάσταση και να ενταθεί η δραστηριότητα στη Βιομηχανική Περιοχή.
Οι πρώτες ύλες μπόρεσαν να αποδώσουν έως ένα συγκεκριμένο βαθμό. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της εφημ. «Συνείδηση», η προσπάθεια τώρα στρέφεται στο να ενισχυθεί και να συμπληρωθεί αυτή η δραστηριότητα με τη διείσδυση στο χώρο του φυσικού αερίου (LNG). Αυτό καμιά απολύτως σχέση δεν έχει με τα όσα εντόνως μας απασχόλησαν στο παρελθόν για το πετρελαϊκό αέριο και την μεγάλη ενεργειακή μονάδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη διαβουλεύσεις με στρατηγικούς επενδυτές προκειμένου να υλοποιηθεί στο Πλατυγιάλι σχέδιο ανάλογο με αυτό που ήδη εφαρμόζεται στη Ρεβυθούσα (Μέγαρα), όπου γίνονται μεγάλες εισαγωγές φυσικού αερίου με πλοία και από ‘κει με αντίστροφη ροή στους αγωγούς διοχετεύονται στην αγορά. Αναφέρουμε ότι το 90% του αερίου στην Αττική είναι Ρώσικο και φτάνει μέσω Βουλγαρίας. Υπάρχει ταυτόχρονα η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Αλγερία, σύντομα και η Κύπρος…
Αν λοιπόν το φυσικό αέριο φτάσει με πλοία στο Πλατυγιάλι, και η ενδοχώρα θα μπορέσει να τροφοδοτηθεί εύκολα και όλος ο άξονας στη δυτική Ελλάδα. Και φυσικά με πλοία θα γίνεται η τροφοδότηση των νησιών… όχι μόνο του Ιονίου! Οι συζητήσεις είναι σε πολύ καλό σημείο και τα μηνύματα πολύ θετικά. Αν ολοκληρωθεί επιτυχώς αυτή η προσπάθεια οι θετικές επιπτώσεις θα είναι πραγματικά σημαντικές. Οι επενδυτές άλλωστε, μέσα σ’ αυτό το τόσο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, αναζητούν την ευκαιρία και γνωρίζουν ότι το Πλατυγιάλι… την προσφέρει.
Στα δικαστήρια με το Δήμο Ξηρομέρου
Την ώρα που σε εξέλιξη είναι αυτές οι τόσο κρίσιμες διαβουλεύσεις, υπάρχει μια παράλληλη διαδικασία δικαστικής διαμάχης με το Δήμο Ξηρομέρου. Λόγω των κινητοποιήσεων των δικηγόρων μάλιστα αναβλήθηκε προ ημερών το δικαστήριο και η υπόθεση θα εκδικαστεί το προσεχές διάστημα. Πρόκειται για τη διαμάχη που από το 2006 υπάρχει για το νερό! Η Astakos Terminal είχε από το 2004 υπογράψει σύμβαση με το Δήμο Αστακού τότε, σύμφωνα με την οποία αυτή θα αναλάμβανε τη συντήρηση του δικτύου από τις πηγές του Αγ. Δημητρίου μέχρι το αντλιοστάσιο έξω απ’ την πόλη και ο Δήμος θα της παραχωρούσε 700 κυβικά ανά ημέρα δωρεάν νερό (απ’ τα 2000), αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την αντικατάσταση του δικτύου, το οποίο και ήταν κατασκευασμένο από αμιαντοσωλήνες (απ’ την εποχή της ΕΤΒΑ). Η εταιρεία μάλιστα εκπόνησε και παρέδωσε στο Δήμο τη μελέτη. Το δίκτυο όμως είχε τέτοιες διαρροές που το μισό νερό πήγαινε στο Πλατυγιάλι και το άλλο μισό χάνονταν. Το 2006, επί δημαρχίας Πυθ. Σαμαρά και τότε, η εταιρεία αρνήθηκε να πληρώνει υπέρογκα ποσά στη ΔΕΗ για τη λειτουργία των αντλιοστασίων (υπολόγισε ότι κανονικά θα πλήρωνε 64.000 ευρώ αντί… 535.000!!!) και το έκανε κυρίως σε μια προσπάθεια να πιέσει το Δήμο για την αντικατάσταση του δικτύου. Επί Π. Στάϊκου το θέμα «πάγωσε» και με την εκ νέου ανάληψη της δημαρχίας απ’ τον Πυθ. Σαμαρά ξεκίνησε πάλι η διαμάχη. Σ’ όλη αυτή την ιστορία να προσθέσουμε ότι υπήρξε μέχρι και διακοπή παροχής νερού στο Πλατυγιάλι… γεγονός βέβαια που υπονομεύει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια. Το δικαστήριο θα κληθεί σε λίγο να αποφανθεί σχετικά με την υπόθεση. Εμείς το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως αν πράγματι υπάρχουν τέτοιες διαρροές το δίκτυο θα πρέπει να αντικατασταθεί (πόσο μάλλον αν είναι από αμιαντοσωλήνες) και πως είναι εντελώς αδιανόητο να μην έχει το Πλατυγιάλι νερό.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ www.sinidisi.gr
Με αλλαγή φιλοσοφίας για την αξιοποίηση του λιμανιού και της ΝΑΒΙΠΕ
Σε εξέλιξη διαβούλευση για την ανάπτυξη μεγάλου διακομιστικού κέντρου φυσικού αερίου (LNG, όχι πετρελαϊκού) στη Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή του Αστακού. Πλήρη σχέδιο για τροφοδότηση των νησιών με πλοία. Θετικά τα μηνύματα, την ευκαιρία στην κρίση που αναζητούν οι επενδυτές την προσφέρει το Πλατυγιάλι. Την ίδια στιγμή όμως συνεχίζεται η δικαστική διαμάχη με το Δήμο Ξηρομέρου για το νερό. Όλο το χρονικό μιας ιστορίας παραλογισμού
Μετά και το μεγάλο φιάσκο της τεράστιας ενεργειακής επένδυσης στον Αστακό και ύστερα από πολλές προσδοκίες για επενδυτές – σωτήρες που θα έκαναν το οικονομικό θαύμα για την Αιτωλοακαρνανία, και με δεδομένη την αδυναμία των κυβερνήσεων να συμβάλουν στο να αξιοποιηθεί η πραγματικά τεράστιας σημασίας για τη χώρα υποδομή στο Πλατυγιάλι, η φιλοσοφία για το τι μπορεί και το τι πρέπει να γίνει άλλαξε. Και αυτή η αλλαγή είναι που δημιουργεί πλέον βάσιμες ελπίδες ότι η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ στη μεταπολεμική ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας θα μπορέσει επιτέλους να αποδώσει. Έτσι, το ενδιαφέρον δεν στρέφεται πλέον σε κάποιον «σούπερ επενδυτή» που θα έρθει με «τρελά» εκατομμύρια να λύσει το πρόβλημα, αλλά σε στρατηγικούς επενδυτές με δική τους μάλιστα παραγωγή κατά το ήμισυ της δυναμικότητάς τους, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια και η καλή τους παρουσία, οι οποίοι και θα μπορέσουν να αυξήσουν σημαντικά το ποσοστό της κίνησης στη ΝΑΒΙΠΕ που σήμερα περιορίζεται στο 25% περίπου της δικής της δυναμικότητας.
Για τα πλεονεκτήματα του Πλατυγιαλίου και των εκεί υποδομών – παροχών, έχουμε κατά το παρελθόν αρθρογραφήσει, καταγράφοντας αναλυτικά τις πραγματικά μεγάλες του προοπτικές. Για πολλούς και συγκεκριμένους λόγους που επίσης έχουμε αναδείξει κατά το παρελθόν, δεν κατέστη δυνατό η επένδυση αυτή να αποδώσει και να αποφέρει τα προσδοκώμενα οφέλη στην τοπική και εθνική οικονομία, παρά το γεγονός ότι συνδυάζει μοναδικά τη Ναυτιλιακή της ιδιότητα (θαλάσσιος χώρος, λιμάνι) με τη Βιομηχανική Περιοχή, στον υποβαθμισμένο μάλιστα δυτικό άξονα της χώρας. Και αφού τα μεγάλα σχέδια που κατά καιρούς υπήρξαν κατέληξαν σε ναυάγιο, η προσπάθεια τώρα εστιάζεται στο να αξιοποιηθούν αυτά καθ’ εαυτά τα χαρακτηριστικά της όλης επένδυσης, να αναπτυχθεί δηλαδή η Ναυτιλιακή διάσταση και να ενταθεί η δραστηριότητα στη Βιομηχανική Περιοχή.
Οι πρώτες ύλες μπόρεσαν να αποδώσουν έως ένα συγκεκριμένο βαθμό. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της εφημ. «Συνείδηση», η προσπάθεια τώρα στρέφεται στο να ενισχυθεί και να συμπληρωθεί αυτή η δραστηριότητα με τη διείσδυση στο χώρο του φυσικού αερίου (LNG). Αυτό καμιά απολύτως σχέση δεν έχει με τα όσα εντόνως μας απασχόλησαν στο παρελθόν για το πετρελαϊκό αέριο και την μεγάλη ενεργειακή μονάδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας, αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη διαβουλεύσεις με στρατηγικούς επενδυτές προκειμένου να υλοποιηθεί στο Πλατυγιάλι σχέδιο ανάλογο με αυτό που ήδη εφαρμόζεται στη Ρεβυθούσα (Μέγαρα), όπου γίνονται μεγάλες εισαγωγές φυσικού αερίου με πλοία και από ‘κει με αντίστροφη ροή στους αγωγούς διοχετεύονται στην αγορά. Αναφέρουμε ότι το 90% του αερίου στην Αττική είναι Ρώσικο και φτάνει μέσω Βουλγαρίας. Υπάρχει ταυτόχρονα η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Αλγερία, σύντομα και η Κύπρος…
Αν λοιπόν το φυσικό αέριο φτάσει με πλοία στο Πλατυγιάλι, και η ενδοχώρα θα μπορέσει να τροφοδοτηθεί εύκολα και όλος ο άξονας στη δυτική Ελλάδα. Και φυσικά με πλοία θα γίνεται η τροφοδότηση των νησιών… όχι μόνο του Ιονίου! Οι συζητήσεις είναι σε πολύ καλό σημείο και τα μηνύματα πολύ θετικά. Αν ολοκληρωθεί επιτυχώς αυτή η προσπάθεια οι θετικές επιπτώσεις θα είναι πραγματικά σημαντικές. Οι επενδυτές άλλωστε, μέσα σ’ αυτό το τόσο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, αναζητούν την ευκαιρία και γνωρίζουν ότι το Πλατυγιάλι… την προσφέρει.
Στα δικαστήρια με το Δήμο Ξηρομέρου
Την ώρα που σε εξέλιξη είναι αυτές οι τόσο κρίσιμες διαβουλεύσεις, υπάρχει μια παράλληλη διαδικασία δικαστικής διαμάχης με το Δήμο Ξηρομέρου. Λόγω των κινητοποιήσεων των δικηγόρων μάλιστα αναβλήθηκε προ ημερών το δικαστήριο και η υπόθεση θα εκδικαστεί το προσεχές διάστημα. Πρόκειται για τη διαμάχη που από το 2006 υπάρχει για το νερό! Η Astakos Terminal είχε από το 2004 υπογράψει σύμβαση με το Δήμο Αστακού τότε, σύμφωνα με την οποία αυτή θα αναλάμβανε τη συντήρηση του δικτύου από τις πηγές του Αγ. Δημητρίου μέχρι το αντλιοστάσιο έξω απ’ την πόλη και ο Δήμος θα της παραχωρούσε 700 κυβικά ανά ημέρα δωρεάν νερό (απ’ τα 2000), αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την αντικατάσταση του δικτύου, το οποίο και ήταν κατασκευασμένο από αμιαντοσωλήνες (απ’ την εποχή της ΕΤΒΑ). Η εταιρεία μάλιστα εκπόνησε και παρέδωσε στο Δήμο τη μελέτη. Το δίκτυο όμως είχε τέτοιες διαρροές που το μισό νερό πήγαινε στο Πλατυγιάλι και το άλλο μισό χάνονταν. Το 2006, επί δημαρχίας Πυθ. Σαμαρά και τότε, η εταιρεία αρνήθηκε να πληρώνει υπέρογκα ποσά στη ΔΕΗ για τη λειτουργία των αντλιοστασίων (υπολόγισε ότι κανονικά θα πλήρωνε 64.000 ευρώ αντί… 535.000!!!) και το έκανε κυρίως σε μια προσπάθεια να πιέσει το Δήμο για την αντικατάσταση του δικτύου. Επί Π. Στάϊκου το θέμα «πάγωσε» και με την εκ νέου ανάληψη της δημαρχίας απ’ τον Πυθ. Σαμαρά ξεκίνησε πάλι η διαμάχη. Σ’ όλη αυτή την ιστορία να προσθέσουμε ότι υπήρξε μέχρι και διακοπή παροχής νερού στο Πλατυγιάλι… γεγονός βέβαια που υπονομεύει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια. Το δικαστήριο θα κληθεί σε λίγο να αποφανθεί σχετικά με την υπόθεση. Εμείς το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως αν πράγματι υπάρχουν τέτοιες διαρροές το δίκτυο θα πρέπει να αντικατασταθεί (πόσο μάλλον αν είναι από αμιαντοσωλήνες) και πως είναι εντελώς αδιανόητο να μην έχει το Πλατυγιάλι νερό.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ www.sinidisi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου