Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Η Εργασία Ελευθερώνει;

Από τον κ.Γιάννη Ανουσάκη
πρόεδρο του ΙΝΚΑ

http://www.youtube.com/watch?v=Ty86MxLgxLM
http://www.youtube.com/watch?v=SAgu0gUODKU
http://www.youtube.com/watch?v=qDkK8s52HUk
Τα βιντεάκια αυτά, δείχνουν την περίοδο της κακής εφαρμογής από τους Γερμανούς της ιδεολογίας τους –είμαστε οι καλύτεροι όλων-.

-Η Εργασία Ελευθερώνει-
«Arbeit Macht Frei». AUSCHWITZ.

Είναι γεγονός πως η αυτοπεποίθηση η εργατικότητα και το πιστεύω, πως, είμαι ο καλύτερος, των Γερμανών, συνδέεται με το σημερινό αποτέλεσμα να είναι, μαζί με την Κίνα οι πρώτες σε ανάπτυξη και οικονομική πειθαρχία.
Οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες παραγωγής και κατανάλωσης σήμερα, έχουν μπροστά μακριά τους πολύ, Γερμανία και Κίνα να τρέχουν, χωρίς αναστολές.
Ασφαλώς κάτω από μια ατελή κοινωνικοοικονομική κατεύθυνση σκέψης, αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί και σαν οικονομικός ολοκληρωτισμός.
Επιτυχημένη παραγωγή εξαγωγικών προϊόντων και πλεόνασμα κεφαλαίων, που το πρώτο αυξάνει σωρευτικά το δεύτερο, παράγουν την διπολική αυτή οικονομική ηγεμονία της νέας γης.
Πρέπει όμως να συνεχίζει η κατανάλωση στην άλλη Γη, για να μην διακοπεί αυτός ο δικέφαλος οικονομικός ολοκληρωτισμός, των δύο νομισμάτων.
Η μεν Γερμανία, είναι μέλος σε μια ομάδα χωρών με το ίδιο νόμισμα, η δε Κίνα μόνη της, με ατέλειωτες ορδές εργατικού δυναμικού χαμηλού κόστους και αυτοματικές εκτελέσεις.
Η Γερμανία υποχρεώνεται μεν σε αλληλεγγύη στον χώρο του κοινού νομίσματος, αλλά λειτουργεί ηγεμονικά και αυτοματικά, η δε Κίνα, δεν έχει καμία υποχρέωση σε κανέναν.
Και οι δύο, δείχνουν μεγάλη χαρά και πως δεν σκοπεύουν να φρενάρουν, για να ακολουθήσουν και οι άλλοι –χώρες καταναλωτές της παραγωγής τους-, αφήνοντας αυτούς που σέρνονται, στην μοίρα τους.
Η παραγωγή τους όμως, δεν μπορεί να καταναλωθεί σε άλλη Γη, αλλά μόνο σε αυτήν εδώ. Υπάρχει λοιπόν υποχρέωση, ενός τύπου συνδιαχειριστικής αλληλεγγύης (στην παραγωγή και στην δυνατότητα κατανάλωσής της), ασύμβατη όμως με ολοκληρωτισμό, των εταίρων.
Αναγκαίο είναι να διαχωρίσουμε, την αυτοπειθαρχία των Γερμανών από το ολοκληρωτικό καθεστώς της Κίνας, την ραστώνη και την ανάπτυξη, των δεικτών, με δανεικά και αφερέγγυα τραπεζοδάνεια άλλων εθνών και να σημειώσουμε, την διαρκή προσπάθεια να διατηρήσει την ευημερία της η Αμερική, προσθέτοντας κυκλικά όγκο δολαρίων.
Κάτι δημοσιογραφικοί συσχετισμοί γίνονται περί ομοιότητας, του σήμερα με την περίοδο πριν το κράχ του 1930, που έθρεψε τους ναζιστικούς πολέμους ολοκληρωτισμού.
Ασφαλώς δεν υπάρχει γενικός κουμανταδόρος Γης, ούτε αρχιλογιστής της, άλλωστε η οικονομία, λειτουργεί όπως και η φύση, που είναι αυθαίρετη.
Το μόνο που υπάρχει και ξέρουν τι τους γίνεται, είναι οι τραπεζίτες, που βούλιαξαν την Αμερική και τώρα θέλουν να βουλιάξουν και την Ευρώπη.
Μια λεπτομέρεια όμως, αυτοί ξέρουν και ενδιαφέρονται μόνο για τα επιτόκια και τα κυκλικά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, εξασφαλίζουν τα κέρδη και επιτόκια της κάθε περιόδου και δεν νοιάζονται καθόλου για την επόμενη περίοδο, της πτώχευσής τους, αφού το πρώτο έγινε. Οι πολιτικοί διαχειριστές έχουν κοντή θητεία, προσωρινότητα, λαιμαργία και φαγωμάρα, ενώ οι τράπεζες έχουν παρελθόν παρόν και μέλλον, συνεχές ασφαλές και αδιατάραχτο.
Η ευθύνη στην παρέα, είναι ακριβώς αυτών, που τραβούν μόνοι τους μπροστά.
Για να μην προχωρήσουμε στην φρίκη, Υπάρχει υποχρέωση, ενός τύπου συνδιαχειριστικής, κοινωνικής και οικονομικής αλληλεγγύης και επ αυτού, κοινών βασικών κανόνων των εθνών, και βεβαίως με τον όρο –με τον ιδρώτα σου θα φας το ψωμί σου-.
http://www.youtube.com/watch?v=AbH1JsOTInk

Γιάννης Αννουσάκης 20.03.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου